[Completed] •⊱ I Promise You ⊰• (KaiSoo) Persian Translation

.｡.:*☆①ببخشید①☆*: .｡.

چند ماه قبل

کیونگسو روی صندلی آشپزخونه نشسته بود و پاهاش رو تو هوا جلو و عقب می کرد... جلو... عقب...

همزمان که داشت با چشمای درشت معصومش به جونگینی که با عجله کار هاش رو انجام می داد نگاه می کرد؛ تعداد دفعاتی که مرد روبه روش از جلو چشمش رد شده بود رو شمرد:

- هفت تاااااا !!

جونگین که حسابی دیرش شده بود، اشتباهی پاش رو روی جوراب مشکی ای گذاشت و یهو سر خورد و مجبور شد برای حفظ تعادلش دستش رو به دیوار تکیه بده... امروز روز اول کار پاره وقتش بود و لازم نبود به یاد بیاره که فروشگاه محل کارش درست پایین ایستگاه اتوبوس کنار خونشونه... همون طور که نون تست توی دهنش رو می جوید، پای چپش رو توی کتونیش کرد و کوله پشتیش رو برداشت... بدون اینکه به دوست پسرش نگاه کنه گفت:

- بلدی چطوری با ماکرویو کار کنی دیگه؟ مگه نه؟

پنج دقیقه لعنتی!!!! واقعا دیرش شده بود... چرا یادش رفته بود امروز صبح اولین شیفت کاریشه؟ ها؟... با آهی که از روی بدبختیش کشید از جلوی مرد روبه روش رد شد تا کلاه قرمزش رو برداره...

- هشت تاااا!!!!!

کیونگسو در حالی که ده تا انگشتش رو به جونگین نشون می داد اعلام کرد و اگه جونگین دیرش نشده بود حتما به کیونگسو می گفت که اون عدد دهه نه هشت...

آهی کشید و گفت:

- کیونگسو گوش کن...

جونگین شونه دوست پسرش رو گرفت و ادامه داد:

- اگه گشنت شد، غذا رو توی ماکرویو بذار... اگرم تشنت شد، شیر توی کشو دومیِ یخچاله...

نگاهش رو به در باز دستشویی انداخت:

- اووو... اگه دستشویی داشتی از دستمال توالت استفاده کن و یادت نره که سیفون رو بکشیا!... حموم و دستشویی رو کثیف نکن باشه؟

کیونگسو که از خجالت سرخ شده بود سرش رو تکون داد:

- ب... باشه...

- خوبه...

جونگین که از تنها گذاشتن کیونگسو توی خونه نگران بود و تلاش می کرد حمله عصبی که داشت درونش شکل می گرفت رو پنهان کنه، جواب کیونگسو رو داد...

اگه فقط پول کافیی برای دوتاشون داشت، هیچ وقت مجبور نبود اونقدر کار کنه و دوست پسرش رو تنها بذاره...

- اینجا بهت خوش می گذره... نه؟

کیونگسو سرش رو به راست کج کرد و لب پایینش رو گاز گرفت:

- چرا؟... چرا جونگین باید یه جای دور بره؟؟؟؟

بعد لب و لوچه ش رو جمع کرد و باعث شد بیشتر شبیه قلب به نظر برسن...