Bırak gizli kalsın

🖤

Sınıfta tek başıma kalmıştım.
Ne yapacağımı bilemiyorum.
O fotoğraf lar daki kişi ben değildim.
Ama Miraç ben diye herkesi inandırmıştı.

Bundan sonra kızlarında yüzüne bakamazdım. Ne kadar suçsuz olsam da onlar buna inanmıştı. Artık onlarla'da kalamazdım. Ama kalacak başka yerimde yoktu.

Ailemin yanına dönemezdim. Tam kapana kısılmış gibi hissediyordum. Sinirle telefonumu alıp sınıftan çıktım. Bugün ki hiç bir derse girmeyecektim.

Okuldan çıkıp parka gittim.
Parkta bir banka oturup parktaki çocukları ve anneleri izledim.
O sırada bir erkek çocuk yere düştü. Annesi koşarak yanına gelip sarıldı.

"İyimisin oğlum" dedi. İyimisin,halbuki benim bu sözcüğe herkesten fazla ihtiyacım vardı.

Yanıma gelen kızla düşüncelerimden ayrıldım. Yanıma oturmuş gülen yüzüyle bana bakıyordu.

"Ben Alara"

"Ne?"

"Hadi ama tanışmaya çalışıyorum"

"Tekrar başlayalım ben Alara sen?"

"Miray"

"Peki Memnun oldum"
Ben ise kafa sallamakla yetindim

"Pek iyi görünmüyorsun belli ki bir şeyler olmuş"

"Evet bir şeyler oldu"

"Anlatmak istermisin?"

"Anlatacak bir şey yok. Bir gereksiz yüzünden iftiraya uğrayıp kardeşlerim dediğim arkadaşlarımı kaybettim. Yeterlimi"

"Mevzu derinmiş bende aşk konusu zannettim."

"Ben ve aşk çok yanlış iki kavram." Deyip güldüm.

"Neden öyle dedin"

"Ben aşka inanmam. Tamam çok klişe bir laf ama inanmam. Ben daha çok sevgi'ye inanırım. Bir insanın bir insana olan aşkı biter. Ama sevgisi bitmez. Benim inancım bu şekilde."

"Yok artık senin içindende şair çıktı be"

"Abartma Alara"

"Okula gitmiyor musun"

"Kaytardım sen?"

"Benim okulum bitti"

"Senin derdin ne üzüntülü görünüyorsun"

"Ailem. Ailede denmezde" derin nefes alıp devam etti.

"Babam içkici herifin teki. Annemse her gün çalışıp eve bakıyor. Klâsik sorunlu aile işte"

"Seninde mevzun derinmiş"

"Aga be milletin çocukları bu yaşta sevgili yapıp dışarda Fink atıyor bide bize bak"

Dediği şeye güldüm.

"Eeee senin ailen nerde okuldan kaytardığını duymasın"

"Benim ailem yok"

"Opsss yanlış yere değindim. Sorryy"

"Yani varda yok gibiler"

"Hmm tamam daha fazla bu konudan bahsetmesek iyi olucak aile deyince bana basıyorlar."

"Bana uyar"

"Yalnız tamda aile mekanına düşmüşüz şuna bak."

O sırada bir çocuk kaydıraktan düştü. Annesi hemen yanına koştu.

"Korkma korkma ölmemiştir."

Ben şaşkınlıkla ona bakarken o umursamazca "abi böyle olaylara ayar oluyorum napıyım elimde değil" demişti.