16 Bölüm

11.3K 518 85
                                    

☀️

Çocuk tam bir hafta yerinden kalkamadı. Tabiri caizse pipetle beslenecek dereceye gelmişti. Götünün üzerine oturmak şu yana kalsın yattığı yerden bile deliğine dikenler batıyordu.

" Asaf canım acıyor."

" Tamam geldim."

İlk geceden sonra uyandıklarında Asaf hemen eşinin kalçasındaki kanları temizlemişti, bu sefer çok fazla kanatmıştı yavrusunu.

Çocuk uykusunda bile inliyordu. Onu ıslak bezle temizleyip deliğine ağrı kesici kremi boca ettikten sonra her yeri ağrıya ağrıya evi toplamıştı. Eşi geldiğine göre çicek gibi olmalıydı ev.

"Kocacım yanımda dur, gitme bir yere."

" Buradayım nurûm gitmiyorum bir yere."

Çocuk durduk yere göz yaşı akıtmaya başlamıştı birden.

" Güzelim benim, neden akıtıyorsun incilerini yine."

Asaf yatak dışında gözünden yaş akmasına dayanamıyordu yareninin.

" Bana nurûm nedin ya duygulandım. Sesin kulaklarımdan hiç gitmedi aylardır."

" Canımın paresi buna ağlanır mı hiç, ben hep derim sana."

" Sormayacak mısın neden gittiğimi?"

" Sormayacağım."

" Ama neden ki? Hiç merak etmiyorsun."

Ediyordu ama duyacaklarına hazır mıydı onu bilmiyordu işte.

" Etmiyorum."

" Peki söylemiyorum o zaman."

Asaf eşi için mutfaktan bir şeyler getirmeye gittiğinde çocuğun gözü son bir haftada olduğu gibi yürüyüşüne takıldı kocasının.

Gittiğinden çok daha fena topallıyordu ve yüzü acısını gizleyemiyordu artık.

Sık sık bu duruma ağlar hale gelmişti şimdi olduğu gibi. Adamına ne yapmıştı o. Gidişinin onu bu hale getirdiğini bilmek kalbini sıkıştırıyordu.

Asaf elinde tepsiyle geldiğinde göz yaşlarını sildi hemen.

" Yine pipetle mi beslenmek istiyorsun?"

" Evet lütfen."

Bu gençlerin huylarını anlayamıyordu 'Asaf. Beni pipetle beslenecek duruma getirene kadar becerdin aşkım. Beni pipetle besle' diye bızıldanıp durmuştu eşi.

Her dediğini emir saydığı içinde ne derse yapıyordu Asaf'ta.

"Peki, doğrulabilecek misin?"

" Hayır."

Kalçasına göz attı Asaf, biraz fazla sert olduğu için yataktan bile kalkamıyordu   çocuk. Bu çok hoşuna gitmişti Asaf'ın, onu her zaman bu hale getirmek istiyordu. Bu sayede hep dizinin dibinde olmuş olacaktı.

Hem aralarında geçen şey yüzünden bu halde olması onu yükseltiyordu. Garip bir haz duyuyordu bundan. Akif'ininde bir sorunu yoksa onunda sorunu olmazdı bu durumla.

Elleriyle eşini beslendiğinde Akif'te onu yedirmişti. Kocaoğlanını beslemeyi seviyordu.

"Kurban olduğum, sana sormak için biraz acının dinmesini bekledim. O gece bana bir bebek ver deyip duruyordun. Bebek mi istiyorsun sen ?"

Asaf elinden gelse istediğini hemen verirdi ona. Ama bunun mümkün olmadığını biliyordu. Acaba çocuk ondan ayrılıp bir kadınla mı olmak istiyordu. Bu düşünceyi zihninden attı Asaf . Eşler ayrılmazdı.

Ansızın _MPREG- Unde poveștirile trăiesc. Descoperă acum