Cry with me

4

POV Amelie

Ik kijk niet achterom als ik de gangen van de villa doorloop en de voordeur achter me dichtvalt wanneer ik de veranda af wandel.
Eleanor is altijd al bitter geweest tegen mij, het leek wel alsof ze al haar liefde had gebruikt voor de oudere kleinkinderen. Ik neem chagrijnig een hap van mijn scone en schop tegen de steentjes op het grindpad. Mijn taxi staat voor het landgoed van mijn oma, de chauffeur staart met een open mond naar de villa en stapt uit als hij me ziet aankomen.

'Goedemorgen mevrouw.' Hij opent mijn deur en zijn ogen glinsteren wanneer ik mijn tas open, hij verwacht vast een flinke tip.
'Morgen.' 

Meer zeg ik de rest van de rit niet en open het document dat mijn vader me heeft doorgestuurd. Er staat in dat ik de komende maanden onder zijn CFO werk en hem assisteer met zijn opdrachten. Als ik hem beval, krijg ik na mijn college een baan als zijn permanente assistente om opgeleid te worden als mede-eigenaar van het Williams bedrijf.

Nergens staat de naam van de zogenaamde CFO en ik vervloek mijn vader in stilte dat hij het er niet bij heeft gezet, ik sta vast al slecht in zijn boekje als ik zijn naam niet eens weet.
De taxi stopt met rijden en ik kijk uit de geblindeerde ramen. 
Mannen en vrouwen lopen in en uit het gigantische gebouw voor me, allemaal te druk bezig om mij op te merken. 

De chauffeur stapt uit en opent mijn deur. Hij houdt zijn hand uit, een subtiel teken dat hij om fooi vraagt. 
'Hoeveel was het?' Vraag ik, en open mijn tas. 

'Veertig euro.' 
Ik geef hem twee briefjes van twintig en nog een briefje van vijf en hij knikt als bedankje.
Het is niet de tip die hij had verwacht, want hij slaat de deur met een harde klap dicht als hij wegrijd. 

Ik snuif voordat ik door de grote draaideuren loop en kijk op mijn telefoon waar ik moet zijn. 

Voordat ik ook maar het document kan openen, wordt er al om mijn schouder getikt en draai ik me verschrikt om.
'Amelie Williams?' 
Een bloedmooie vrouw staat achter me, in haar handen heeft ze een klembord met een volgeschreven papier. 

'Ja, dat ben ik.' Ik schud het nare gevoel van me af en schenk haar een warme glimlach.
'Ik ben Neera Ravers, volg mij alsjeblieft, dan breng ik je naar de CFO.' 

Ze laat me eenzelfde warme glimlach zien en gebaart naar een lift aan het einde van de hal. Ik volg haar tussen de mensenmassa heen en negeer het snelle kloppen van mijn hart. 
Kom op, je bent Amelie Williams. Neera duwt op een van de knoppen in de lift en belt iemand op haar telefoon. 
Je kan dit.

'We komen eraan-... ja, natuurlijk.' 
Ze hangt op en bestudeert mijn outfit, niet keurend, meer uit interesse. 
'Veel succes met je eerste dag.' Zegt ze, en gooit haar oranje haar over haar schouder.
'Als je iemand nodig hebt om je te helpen, kan je me altijd een belletje geven.' 
Neera haalt een telefoon onder haar klembord tevoorschijn en geeft het aan mij. 

'Er staan al vijf nummers in, die van mij, de CFO en de werknummers van je broers en CEO.' 

Ik bedank haar en berg de telefoon op in mijn tas. Ik probeer een gesprek te beginnen en vraag of ze voor de CFO werkt, in de hoop dat ze zijn naam laat vallen.
'Oh nee, ik werk niet voor hem, ik werk voor je broer, Thomas Williams.' 

Thomas, een van de drie kinderen van de Williams familie die succes heeft geboekt. Ik had verwacht dat hij gisteravond ook bij Eleanor zou zijn, maar er moet vast iets zijn tussengekomen.
'Ben je zijn assistente?' Vraag ik, en ze knikt.
'Thomas vroeg of ik je naar de CFO wilde brengen, hij wist dat je het spannend zou vinden.' 

Ik glimlach en bijt op mijn lip. 
'Dat heeft hij dan goed geraden, ik ben dood nerveus.' Fluister ik haar toe. 
Ze giechelt en de andere mensen in de lift kijken ons nieuwsgierig aan. 
'Ik werk hier nog maar net en ken de CFO niet goed, anders had ik je wel geholpen.' 

Ze gaat zachter praten en drukt het klembord tegen haar borst aan. 
'Wat ik wel weet, is dat hij een snoepje voor het oog is.' 
Haar wangen worden rood als ze beseft wat ze heeft gezegd en ze kijkt me met grote ogen aan. 
'Maar het is verstandig om altijd professioneel te blijven.' Voegt ze eraan toe. 

Ik lach en de lift staat voor de zoveelste keer stil, er staan nu nog maar een paar mensen in de cabine en we hoeven nog maar een handjevol etages. 
'Hij is een van de jongste CFO's van het land.' Zegt Neera met bewondering in haar ogen. 
'Op zijn zestiende slaagde hij voor de middelbare school en hij werkte op zijn achttiende al in het Williams bedrijf. Hij is een goede vriend van je andere broer, Daniel.' 

Ik tuit mijn lippen en probeer me een van de vrienden van Daniel te herinneren, maar dan kom ik tot de conclusie dat hij er nooit een mee naar huis heeft genomen. 
Ik durf niet om de naam van de CFO te vragen, als Thomas er via Neera achter komt dat ik zo onvoorbereid was, zit ik in de soep. 

'Indrukwekkend.' Merk ik op. 
De laatste mensen lopen uit de lift en nu zijn het alleen nog maar Neera, ik en een andere man die ik niet ken. 
'Hij is nu tweeëntwintig en heeft een van de hoogste posities in het bedrijf.' Voegt Neera aan haar verhaal toe en werpt een blik op de man naast haar. 

Hij is gefocust op zijn telefoon en negeert ons volledig, hij denkt vast dat we hier zijn om de CFO te interviewen en moet niet hebben meegekregen dat hij tegenover een van de toekomstige eigenaren van het bedrijf staat. 

'Dean Smith is een van de meest succesvolle mensen van het land.' 
Ik draai me als bevroren naar Neera toe. 

'Wie?' 

Neera's ogen gaan van de man naast ons naar mij en lijkt door te hebben dat er iets aan de hand is. 
'Dean Smith. De CFO van het Williams Bedrijf.'

Nee, nee, nee nee!
Ik grijp naar de hanger om mijn nek en probeer rustig adem te halen. Hij lijkt alleen maar op haar. 
Op Amy. 
Dat is het. 

Maar ik weet dat het niet zo is. 
Dit is dé Dean. 
De broer van Amy, de man die ik haar laatste woorden moest vertellen. 

En ik ben de reden dat zijn zus het niet overleeft heeft.