STILL WITH YOU | JJK AU | ✔️

chapter 02

පැය භාගයක් විතර මන් ශොපින් මෝල් එකේ ඇවිද්දා. ඒත් මට ඇවිද ගන්න පුලුවන් වුනේ උඩම තට්ටුවේ භාගෙක විතරයි. මට තට්ටු විසි ගානක ඇවිදලා හොයා ගන්න බඩු ලිස්ට් එකක් තිබ්බත් ඒක කර ගන්න පුලුවන් වුනේ නෑ. මන් වගේ දෙගුනයක් උස ඇන්ග්ලට් රැක් එකකුත් පෙරලගෙන මන් බිමට වැටුනා.

( මන් වගේමයි. යන යන තැන මූනෙන් ඇවිදින්නෙ.. 🙂)

.

.

සිහිය එනකොට මන් හිටියෙ සුදු පාට තිර රෙදි වලින් වට කරලා තිබුන තැනක. මට කැනියුලා එකකුත් සෙට් කරලා තිබුනා. මන් ටික වෙලාවක් බලන් හිටියෙ සිවිලිමේ තිබුන විදුලි පංකාවෙ පෙති කැරකෙන විදිහ දිහා. මන් එහෙම බලන් හිටියෙ මට ඒ වෙලාවෙ කරන්න තිබුන එකම වැඩේ ඒක නිසා නෙවෙයි. මගේ ඇස් වලට ඒ දසුන ඒ වෙලාවෙ වෙනදට වඩා ලස්සනට ඒ වගේම සන්සුන්ව පෙනුන නිසා..

" මැඩම්.."

විනාඩි ගානක් යද්දි සුදු පාටින් කෝට් එකක් දා ගත්තු කරුනාවන්ත කෙනෙක් මට කතා කළා. ඔව්.. එයා වෛද්‍යවරයෙක්. සමහරවිට එයා මට මැඩම් කියන්න ඇත්තෙ මට තිබුනෙ හැඩි දැඩි ඇගක් නිසා වෙන්න ඇති. මන් එයාට සන්සුන් විදිහට හිනාවුනා.

අවංකවම..

" සුබ පැතුම් මැඩම්.. ඔයා මමා කෙනෙක් වෙන්න යන්නෙ.."

අවුරුදු දෙකක මගේ ආදරේ.. නෑ.. අපි දෙන්නගෙම ආදරේ.. අපි දෙන්නගෙ ආදරේ සංකේතය ඉක්මනින්ම මන් ලගට ඇවිත්.

මට හිතා ගන්න බැරිවුනා මන් අඩන්න ද හිනා වෙන්නද කියලා..

නෑ.. ඇයි මන් අඩන්නෙ..?

දකුනු කොරියාව කියන්නෙ දියුනු රටක්.. විවාහයකට කලින් දරුවෙක් ලැබෙන්න ඉන්න එක ගැන පටුවට හිතන්න තරම් රාමුවකට කොටු වෙලා හිතන පරිනත නැති සමාජයක් නෙවෙයි දකුනු කොරියාවෙ තිබුනෙ. ඊටත් වඩා මම ජීවත් වුන සමාජ තත්ත්වයේ තිබුණෙ.

ඉතින් මන් මගේ දකුනු අත මගේ කුස උඩින් තියලා ඩොක්ටර් දිහා බලලා හිනාවුනා.

අන්තිමට මට ගෙදර එන්න වුනේ ශොපින් මෝල් එකෙන් ගත්තු බෑග් ගොඩක් එක්ක නෙවෙයි. රිපෝට්ස් ගොඩක්, ඒ වගේම පාවිච්චි කරන්න විටමින් ගොඩක්, සහභාගී වෙන්න කියලා කිව්ව චෙකප් රිපෝට්ස් ගොඩකුත් එක්ක.