Aleda |texting (TAMAMLANDI)

yirmi bir

Aleda: ☺️

Barkın: Uhh

Barkın: Tamam susuyorum

Aleda: Adam ol

Barkın: Arıyayım mı?

Cevap yazmaya başladığım anda ekrana Barkın'ın araması düştü. Keşke cevap yazsaydım.

Telefonu açıp kulağıma koydum.

"Ne var?" Dedim konuşmasına izin vermeden.

"Noldu?" Diye sordu. Sesi gerçekten yorgun geliyordu.

"Bilmiyorum bir atarlanasım geldi." İkizler burcuyum. Ruh hali değişimim anlık.

Konuşmaya devam ettim.

"Git yat zıbarsana sesin kötü geliyor."

"Uykum yok." Nesin sen beş yaşında çocuk falan mı?

"Uykum yok cümlesinin çevirisi: Ölesiye yorgunum ve uykum var ama mükemmel sesini duymak uykusuz kalmama değer." Dedim. Kısık sesle güldü.

"Anlatsana biraz bir şeyler." Dedi.

"He diyorsun ki hiç susma. Sesin çok iyi geliyor, sesini duymadan ne yaparım?" Sıkıntılı bir nefes verip güldü.

"Sesin dinlendiriyor."

"Yalnız ben çok konuşmayı sevmiyorum." Çok anlatmayı sevmiyorum, diyecektin.

"Ne?" Dedi ve sesli güldü.

"Ne, ne?" Aksini mi iddia ediyordu?

"Tamam Aleda. Konuşabildiğin kadar konuş."

"Of amına koyayım ne konuşayım masal mı anlatayım? Bir de şarkı söyleyeyim istersen?"

"Şarkı olur." Başka?

"Barkın?"

"Hım?"

"Elini havaya kaldır." Dedim.

"Ne?"

"Dediğimi yap." Birkaç saniye sessizlik oldu.

"Kaldırdım." Dudaklarımı birbirini bastırdım. Salak çocuk.

"Avucun kapalı mı?"

"Evet." Diye yanıtladı beni.

"Tamam avucunu aç ve yüzüne çevir."

"Aleda ne yapıyoruz gece gece?"

"Dediğimi yap hemen." Dedim.

"Avucumu açtım ve yüzüme çevirdim." Adam ol.

"Heh tamam şimdi yala." Suratını buruşturduğunu tahmin edebiliyordum.

"Aleda?"

"Ne?"

"Avucumu sana yalatırım." Dudaklarım yukarı kıvrıldı.