-Seni seviyorum küçük velet..
....
-özür dilerim zhan-ge..
Onların sonu belliydi, onlar dışlanmış olanlardı ,korkulanlardi, merak edilenlerdi, parasına saygı duyulanlardi.. Onlar kaybedenlerdi...
Ve bir kez daha kaybetmişlerdi...
9 kişi oturuyordu oldukça uzun ve büyük masanın etrafında hepsin de siyah takım elbise, bellerinde farklı markaların tabancaları bir kaç adım gerilerinde ise en güvendikleri bir adamları duruyordu bunların hepsi mafya oldukları belli olsun diye yapılmış gibiydi.
Masada ki 9 kişinin içinde dikkat çeken sadece iki kişi vardı biri genç yaşıyla ,soğuk ve yakışıklı yüzüyle tabi yaptıkları işlerle de adını bir çok kez zirveye taşımış olan Wang Yibo.
Diğeri ise masadakilerin aksine giymiş olduğu kırmızı takımı, güzel, pürüzsüz yüzü ve küçücük olmasına rağmen herkesin farkettiği o dudaklarının altındaki beni ile ben buradayım diyen Xiao Zhan.
İkiside masanın birer uçlarında oturuyorlardı birbirleriyle hiç göz teması kurmamışlardı bugüne kadar. Zaten yibo katılalı çokta olmamıştı önceden babası olurdu onun yerinde babası bir çatışmada öldürülmüştü bu yüzden yibo onun yerine geçmişti ilk başta yaşından dolayı kabul görmemişti ama yaptığı işlerle adı duyulmaya başlayınca herkesin sesi kesilmişti. Masadaki sessizliği salonun girişindeki büyük kapının açılması bozmuştu giren kişiyle birlikte herkes ayağa kalktı saygı göstergesi olarak da açılmış olan takımlarının düğmelerini ilikleyip baş selamı verdiler.
Giren kişi Zhou Feng idi. Feng odadaki herkes tarafından saygı gören, sözü dinlenen tek kişiydi, masada ondan yaşça büyük olanlar vardı ama saygı açısında ona feng-ge diye hitap edilirdi yavaş adımlarla Arkasında iki adamıyla masaya yürüdü tipik bir mafya babasından farklıydı yumuşak ve güler yüzlüydü masanın baş köşesinde ki koltuğuna varınca gülümsedi başıyla ortaya hepsine hitap eden şekilde selam verip eliyle oturabilirsiniz şeklinde işaret ederek oturdu. Bu hareketiyle herkes ilikledigi düğmelerini açarak kalktiklari koltuklarına tekrar oturdular, baş koltukta oturan feng 'in sağ tarafında yibo oturuyordu solundaki koltuk boştu masanın diğer ucunda oturan zhana sol tarafındaki koltuğu işaret ederek yanına çağırdı zhan, feng'in tek bir hareketiyle yanına gelerek gösterdiği koltuğa oturdu.
Yibo ve zhan karşı karşıya oturuyordu yibo çok dikkat etmesede zhani yürürken iyice süzmüş üzerinde ki kırmızı takımın ona çok yakıştığını düşünürken feng'in seslenmesiyle kendine gelip ,düşüncelerinden sıyrılmış gözlerini ona çevirmişti feng yüksek bir ses tonuyla sessiz masada ilk konuşmayı başlattı, görev dağılımlarını kimin ne iş yapacağını o belirlerdi böylelikle tartışma veya karışıklık olmazdı, tabi ki hepsinin kendi çöplükleri vardı ama büyük işleri masada konuşup çözerlerdi toplanmalarının nedeniyle buydu zaten.
Feng konuşmasına başladı deminki güler yüzünün aksine ciddi ,soğuk bir yüz ifadesi takınmıştı " fazla vaktinizi almak istemem beyler, görev dağılımını anlattığım kişiler işleri bitince ayrılabilirler." Herkes onu pür dikkat dinliyordu, devam etti "Henry ve jack ticaret yaptığımız şehrin doğu bölgesinde yeni itler toplanmaya başlamış ikiniz onları en kısa zamanda temizleyin."İkiside başlarını tamam anlamında salladilar, aynanda kalkarak selam verip odadan ayrıldılar. Geri kalan 5 kisiyede görevleri verilmiş sonrada odadan çıkmışlardı.
Masada sadece 3 kişi kalmıştı feng ,zhan ve yibo, feng tekrardan gülümseyen ifadesini takındı "siz, en büyük görev ve en uzun görev sizde"
(Evet yeni bir fic uzun zaman önce yazmıştım ama yeni yayimliycam bu arada daha sonuna kadar veremedim umarım beğenirsiniz.)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Zhanı böyle düşünebilirsiniz
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
