IHS #1 : BETWEEN SERENE WAVES

PROLOGUE

Disclaimer : This is a work of fiction. Names, characters, business, events and incidents are the products of the author's imagination. Any resemblance to actual persons, living or dead, or actual events is purely coincidental.

ISLANDO HEAVENO SERIES #1 [BETWEEN SERENE WAVES]

PROLOGUE

Until now, nasa isipan ko parin ang unang pag-kikita naming dalawa. Unang pag-uusap, unang pagkaka-sundo at ang kauna-unahang beses kong maramdaman ang pag-mamahal sa kaniya.

He was my first love, first kiss and all. That man..he was my everything.

Tumakbo ako sa bathroom nang maramdam ko ang pag-baliktad ng sikmura ko. Lumuhod ako at tila napagod lang dahil wala namang lumalabas, nahilo pa ako nang subukan kong tumayo.

I stood up and chi-neck ko ang face sa mirror, Gosh, I looked stress. Nag-hilamos ako at bumalik din sa kama, wala akong ibang magawa kundi ang humiga at tumahimik. Minsan napapagod ako kahit wala akong ginagawa.

Huminga ako ng malalim at tinitigan ang phone ko. Waiting for someone to message me, no calls, no texts. "What's wrong with him, he's not replying."

Hinayaan ko nalang dahil baka abala lang ito ngayon sa trabaho. Tinabi ko ang laptop ko at humiga sa kama, yakap-yakap ang unan, I missed him. I closed my eyes, napagod ako.

Nagising ako nang maramdaman ang malalambot na labing dumidikit sa noo ko. Nang-imulat ko ang mga mata ko ay nakita ko siyang nakatitig lang sakin, ngumiti ito ng makitang nagising ako.

"Aarav.." niyakap ko siya at tinawag ng malambing ang pangalan niya.

"Namiss ba ako ng mahal ko?" tumabi ito sakin.

Ngumuso akong tumango sa kaniya. Alam kong busy siya dahil madaming tao ang pumupunta ngayon sa Island at kailangan niyang i-assist ang mga 'yun. My man looked so tired, I feel bad for him.

"Are you tired?" nakapatong ang ulo ko sa dibdib niya, titig na titig sa sobrang among mukha nito.

"Oo, kanina, sobrang dami kasi naming hinatid sa boat." sagot niya. "Nawala lang dahil nandidito ka na." bumawi siya ng ngiti sakin saka niyakap ako ng mahigpit.

Nai-inis akong ngumiti. Alam niyang seryoso ang tanong ko, these past few weeks never ko na siyang nakitang nag-pahinga, palagi siyang may ina-alala. Hindi naman ako nang-hihingi ng time sa kaniya, alam kong busy siya and understand.

"Sabihin mo lang sakin kung napapagod ka, okay?" I kissed his cheek.

Pinag-lalaruan niya ang buhok ko. "Kapag napagod ako pupunta ako sayo, pwede ba 'yun?"

Napa-iling ako. "You really love me, huh?"

Mas yumakap pa siya at panay ang tango sakin. "Mas mahal mo kaya ako." habol na bulong niya.