We Will Find A Way Out Of This Ft. The Maze Runner

"Finding..."

Teresa

Sam. Mijn eerste indruk brutaal, vechtersbaas en sarcastisch. En blijkbaar is ze de keeper van de meiden waarom zou dat in vredesnaam zo zijn Ro is hier toch ook? En daarbij mijn eerste indruk van Ro. Heel erg koppig, stapel verliefd op iemand maar wel heel erg aardig. We volgen Sam, Newt en nog wat andere jongens naar een gebouw verder op in de glade. Het med-jacks gebouw was het volgens mij.
'Thomas, Newt, Clint houd hem vast alsjeblieft,' dus Sam kan beleeft zijn? Ze drukken de jongen strak tegen het bed maar voordat Sam het spul in hem kan spuiten rukt hij Thomas naar zich toe. Het is een snelle handeling maar vijf seconden later ligt de jongen stil op bed en staat Thomas verward naast Sam die de snelle handeling heeft uitgevoerd en daar in de jongen ook het medicine heft toegedient.
'Vanaf nu heeft hij non-stop bewaking, als er wat gebeurt laat je het weten. Aan mij of aan Sam dat maakt niet uit,' zegt Newt beslist.
'Alles goed Thomas?' ze zakt door haar knieën en kijkt hem een bezorgt aan.
'Ja het gaat wel,' ze knikt en staat weer op. Zee loopt de kamer uit op de voet gevolgd door Newt.
'Hebben die twee wat met elkaar ofzo?' Ro knikt met een glimlach.
'Laat me raden jij hebt hier ook een vriendje?' Ze knikt weer en krijgt een lichtelijke bloos op haar wangen. 'En heeft die gene toevallig ook een naam?'
'Minho,' fluistert ze zachtjes en draait verlegen haar hoofd weg. 'Wat is eigenlijk jou taak?'
'Geen idee. Ik heb geen taak hier,' beantwoord ik haar vraag lachend. 'Wat is jou taak hier?'
'Ik ben een kok. Ik sta onderleiding van Frypan. Bydeway als je ooit een verbrand stukje in je eten vind moet je niet bij mij zijn,' zegt Ro lachend.
'En wat is Minho' taak hier?'
'Hij is een renner. Samen met was wel eens waar maar die werkt ook in de landbouw ze is een graver onderleiding van Newt. En wij staan weer onderleiding van haar. Zij krijgt de schuld van onze daden,' legt ze het me uit.
'Dus als wij ons misdragen is Sam degenie die gestraft wordt?'
'Ja, en zij straft ons dan weer,' ik knik dat ik het begrijp. 'Maar ze geeft ons eigenlijk altijd een mildere straf.'
'Dus Ro. Eigenlijk komen wij er beter af dan zij? Terwijl wij de fout in zijn gegaan?'  ze knikt en legt de schone handdoeken weg waardoor de vieze op de vloer vallen.
'Waar zijn de zwabbers als je ze nodig hebt?' mompelt Ro bedachtzaam en raapt de handdoeken op.
'Zwabbers? Wat zijn in vredesnaam zwabbers?'
'Zwabbers zijn mensen die de rommel hier op ruimen. Mensen zoals Chuck die trouwens ook voor geen andere job geschikt zijn,' ik knik en begin het nog beter te begrijpen. 'Ik heb het best met hem te doen eigenlijk.'
'Is zwabber zijn zo verschrikkelijk dan?'
'Eigenlijk wel of je moet kots opruimen leuk vinden,' ik kijk haar geschrokken aan en ga bijna over mijn nek heen.
'En hoe is het om graver te zijn?'
'Dat moet je aan Sam vragen. Ik kan je wel vertellen hoe het is om kok te zijn al weet ik niks over hoe het is om een slager te zijn. Ik heb die job in het begin overgeslagen,' zegt ze gelijk en pakt de spullen op. 'Sam heeft het wel gedaan maar is daarna vegetarier geworden.'
'Geen fijn beroep?'
'Inderdaad het is geen fijn beroep,' ik draai me om en zie Sam in de deuropening staan.
'Moet jij niet bij Newt zijn?' vraagt Ro lachend.
'Nee, Newt is bij Chuck moest hem het één en ander vragen,' beantwoordt Sam de vraag.
'En daar kan jij niet bij zijn omdat?'
'Omdat ik je hier kwam helpen,' zegt Sam lachend.
'Maar ik heb geen hulp nodig van je,' zegt Ro lachend. 'Dus doei.' Sam schud lachend haar hoofd maar loopt dan toch weg.
'Waarom liet je haar de vieze handdoeken niet weg brengen?' vraag ik Ro verbaast.
'Dat is haar taak niet en daarbij zo dom ben ik dus blijkbaar. Men Minho had gelijk. Trouwens waar is die gast?' ze kijkt omzich heen maar lijkt hem niet te kunnen vinden.
'Geen idee trouwens ik ken zijn naam ik weet niet hoe hij eruit ziet,' zeg ik lachend waardoor ze zichzelf voor haar hoofd slaat.
'Hey Ro had je hulp nodig?' een licht getinte jongen komt de kamer in gelopen.
'Van jou altijd Minho,' zegt ze met een glimlach en loopt gelijk naar hem toe om hem vervolgens een kus op zijn wang te geven.
'Ik ben weg hier,' zeg ik gelijk en ren de kamer uit. Sam komt al snel in mijn zicht ze staat bij één van de grote muren en lijkt diep ingedachten te zijn. Ik ren naar haar toe. 'Hey wat doe je?'
'Niks, ik was gewoon aan het na denken. Moet je Ro niet helpen?'
'Minho kwam binnen,' ze begint te lachen en knikt dat ze het begrijpt.
'Eigenlijk mag ik niet eens lachen ik ben net zo erg af en toe,' zegt Sam lachend en laat haar hand over de muur glijden. 'Heb jij je naam al in de muur gekerfd?'
'Wat?' ik kijk haar verbaast aan waardoor ze begint te lachen. 'Wat lach je nou?'
'Niks laat maar loop mee we gaan je één van ons maken,' ik glimlach en volg Sam langs de muren. 'Hier kerf je naam maar in de muur. Het is niet het beste mes om mee te doen maar het gaat. Ik heb het er zelf ook mee moeten doen.' Ze wijst op haar naam en geeft me lachend haar kapmes.
'Samantha? Is dat je volledige naam?' ze knikt.
'Meeste hier noemen me Sam. Eigenlijk iedereen behalve Newt. Eerst noemde hij me Sammy nu Love,' ik glimlach als ze rood kleurt en begin mijn naam onder die van haar in de muur te kerven.
'Dat is zo schattig,' ik mis mijn vinger of een haar na en focus me dan toch maar op het inkerven. Twee jongens komen naar ons toe gelopen één daarvan loopt een beetje mank.
'Wie zijn dat?'
'Pas op gek je snijdt bijna je hand er af,' ze haalt het mes uit mijn handen en kijkt om. 'Dat zijn Chuck en Newt.'
'En wie is wie?'
'Vraag het ze zelf als je dan te minste niet aan kerven bent,' ze glimlacht en geeft me het mes terug.