We Will Find A Way Out Of This Ft. The Maze Runner

"Finding..."

Newt

Mijn zicht is wazig door mijn tranen als ik haar kamer binnen loop. Ik leg mijn hand op haar voorhoofd en druk zachtjes een kusje op haar slaap bang om haar pijn te doen.
'Newt?' ik pak haar hand vast en knik maar merk dat ze het niet kan zien.
'Ja, ik ben het waarom open je je ogen niet dan zie je het zelf,' fluister ik en druk haar hand tegen mijn lippen.
'Ik zie niks als ik mijn ogen open doe,' ik schrik van haar woorden en laat haar hand bijna los maar bedenk me en pak hem juist nog steviger vast.
'Probeer het nog een keer alsjeblieft voor mij,' zeg ik als ik me bedenkt dat haar voor haar ogen ligt dat zwart is gekleurt door al het opgedroogde bloed. Ik haal het haar uit haar gezicht en ga boven haar gezicht hangen.
'Newt,' ze glimlacht en knijpt even in mijn hand.
'Het was je haar wat voor je ogen lag,' glimlach ik als ze me vragend aan kijk.
'Sorry dat ik zo tegen je deed. Echt sorry ik had nooit zo...' ik druk mijn lippen op die van haar. Gewoon om te zorgen dat ze stil is en zichzelf niet altijd alles verwijt.
'Ik heb je gemist,' ze glimlacht en trekt me aan mijn hand naast zich op het bed.
'Newt waarom vergeef je het me? Ik was zo boos. Zonder reden.'
'Met reden ik had je moeten geloven en dat deed ik niet. Jij bent niet de gene die om vergeving zou moeten vragen dat moet ik doen,' breng ik er tegen in.
'Newt dat hoeft niet en al zou je het wel doen. Ik heb je al lang vergeven,' ik glimlach naar het meisje waar ik 2 jaar geleden verliefd op werd.
'Kunnen we opnieuw beginnen doen alsof die ruzie er nooit geweest is?' mijn stem klinkt hoopvol en als ze knikt geef ik haar dan ook enthousiast een knuffel.
'Newt je doet me pijn,' fluistert ze zachtjes in mijn oor waardoor ik haar weer los laat.
'Newt, Sam ik wil jullie niet storen maar Thomas, Minho, Ro en Chuck wouden je ook graag nog even zien,' komt Jeff de kamer binnen.
'Van mij mogen ze komen ik stuur ze echt weg als het me te veel word,' Jeff knikt bedenkelijk maar laat ze dan toch binnen.
'Samantha,' Ro wilt Sam gelijk om der hals vliegen maar bedenkt zich toch bij een strenge blik van Minho, Thomas en Jeff. 'Sorry ik zal rustig doen.' Jeff knikt en verlaat dan de ruimte. Ze loopt dichter naar Sam toe om haar vervolgens voorzichtig een knuffel te geven.
'Wat is er in vredesnaam met je gebeurt?' Sam zucht waardoor Ro haar gelijk los laat.
'Nee. Nee, nee zeg me alsjeblieft dat het niet is wat ik denk dat het is,' Ro wordt panisch wilt Sam door elkaar schudden. 'Sam vertel het me dan alsjeblieft.' Ik probeer haar tegen te houden maar man wat kunnen meiden opeens eng sterk zijn zeg.
'Ro alsjeblieft doe rustig,' Sam stem brengt Ro tot rust. 'Ro het is niet wat je denkt echt niet.'
'Mogen wij ook nog weten wat Ro denkt. Sorry je spreken geen meisjes,' komt Minho er tussen als Ro wil reageren.
'Rosalita dacht hoogst waarschijnlijk dat dit een zelfmoord poging was,' Ro knikt beschaamd en draait haar hoofd weg als ik haar probeer aan te kijken. Ik richt mijn blik op Sam maar haar blik is net zo niks zegend als altijd.
'Maar dat was het niet?' Sam knikt ter bevestiging van Minho' vraag.
'Wat was het dan wel?' vraag ik terwijl ik naast haar hoofd ga zitten op het randje van het bed.
'Ik wilde de pijn in mijn hart gewoon niet voelen,' aan de ene kant doet  het me goed om dit te horen want het is een teken dat ze om me geeft. Maar aan de andere kant ze heeft zichzelf zodanig toe getakkeld dat ze nu hier ligt. Ik leg haar hoofd op mijn schoot en haal de haren uit haar gezicht.
'Dus je hebt jezelf in zo vere toe getakeld om de pijn in je hart omdat je boos was op Newt niet te hoefen voelen? Wauw één ding is zeker Newt als je nu nog twijfelt aan haar liefde voor jou maak ik je af,' zegt Ro gelijk.
'Doe dat en ik gooi Minho van de klif. Dan piep je wil anders,' het voelt goed dat Sam voor me opkomt.
'Waarom mij ook?'
'Omdat ik niet zo blind ben als jij en weet dat Ro stapel verliefd is op jou en dan kunnen we elkaar vermoorden,' antwoordt Sam simpel.
'Wacht wat? Ik haakde af bij dat Ro stapel verliefd zou zijn op mij,' vraagt Minho verward.
'Het komt er op neer dat als ik dood ben Sam jou vermoord en dan vermoorden Sam en Ro elkaar,' vat ik het voor hem samen.
'En wij dan?' vragen Thomas en Chuck beledigt. 
'Ik sleur jullie mee het graf in.'
'Wat een geruststellend gesprek hier in ieder geval we gaan eten Sam als je denkt dat het lukt mag je mee naar buiten,' zegt Clint die vragend de kamer door kijkt.
'Ik eet liever hier. Maar Newt eet ook hier,' Clint knikt
'Ik krijg niet eens een keuze. Maar okii Love ik ga even eten haal voor ons twee,' zeg ik met een glimlach en trek iedereen mee haar kamer uit.
'Dus jullie ruzie is voorbij?' ik knik en glimlach iets wat ik de afgelopen tijd niet veel gedaan heb.
'Eindelijk iemand kan weer glimlachen,' Gally komt naast ons staan en glimlacht naar Newt.
'Sam is weer wakker dus het licht in Newt' leven brand weer,' zegt Ro lachend als we aan de beurt zijn.
'Zo Newt is je liefje wakker. Laat me raden jullie eten samen in het med-jacks gebouw hier,' ik glimlach naar Frypan en pak de borden aan.
'Bedankt ik ga maar weer eens,' ik draai me om en loop naar het med-jacks gebouw gelijk Sams kamer in. Ze glimlacht als ik haar kamer binnen kom.
'Bedankt Newt,' ik glimlach en draai haar op haar zij zodat ze kan eten. 'Clint vertelde me dat ik waarschijnlijk mijn linkerarm nooit meer kan gebruiken.'
'Dat verbaast me niks er zaten groten gaten in je arm wat heb je er door heen geduwt?'
'Wat takjes. Maar ik gebruikte mijn hersens gewoon niet anders had ik het nooit gedaan,' ik knik en neem een hap van mijn eten. 'Newt? Zou je me of op mijn andere zij kunnen draaien of me willen voeren?' Ik kijk naar Sam en merk al snel op dat ze op haar rechterzij ligt. Niet heel handig als je niks met links kan.