(COMPLETED) ခြင်ထီးလေးနှစ်ကောင်ရဲ့ပုံပြင် [ဘာသာပြန်]

part-2(Zawgyi)

Co-Translated by- sekiei_02

Edited by- me

6 လပိုင္း 15 ရက္ေန့။

ငွက္ကေလးေတြက်ီက်ီက်ာက်ာေအာ္ျမည္သံက
ေန့သစ္တစ္ခုကိုအစျပဳလိုက္တယ္။

မစ္ခ္မြန္းစတားေလးဟာ သူနည္းနည္းေလးပိုၿပီး
ႀကီးထြားလာတဲ့အတြက္ ေပ်ာ္ရႊင္သြားတယ္။

သူ႔အေတာင္ပံေတြကိုခတ္ၾကၫ့္ေတာ့
ေျခေထာက္ေတြဟာ ေပါ့ပါးသြားတာကိုခံစားရတယ္။

ဒါေပမဲ့ အဆံုးမွာေလေပၚပ်ံမသြားဘဲ သစ္ရြက္ေပၚကို
ေခြးက်ဝက္က်ျပဳတ္က်သြားတယ္။

ၿပီးေတာ့ အဲ့ဒါကဝါးတားမယ္လြန္ကိုႏိုးသြားေစတာ
ေပါ့။

"အာက်ယ္ေကာင္ မင္းဘာလုပ္ေနတာလဲ?"
သူက အိပ္ခ်င္မူးတူးမ်က္လံုးေတြနဲ႔ေမးလိုက္တယ္။

"အာက်ယ္ေကာင္မဟုတ္ဘူး.... ျခင္"

"အိုေက အိုေက။ ငတံုးေကာင္
မင္းဘာလုပ္ေနတာလဲ?"

မစ္ခ္မြန္းစတားဟာ စိတ္ဓာတ္က်က်နဲ႔ သစ္ရြက္ေပၚ
ထိုင္ခ်လိုက္တယ္။

"ဘာျဖစ္တာလဲလို႔?"

"ငါ... မပ်ံႏိုင္ဘူး"

မစ္ခ္မြန္းစတားဟာ စိတ္ၫွိုးငယ္လာတယ္။

အိုး မျဖစ္ဘူး၊ ဒီကေလးမသန္မစြမ္းျဖစ္သြားတာေတာ့
မဟုတ္ဘူးမလား။

ဝါးတားမယ္လြန္ေတြးလိုက္တယ္။

ဒါေပမဲ့ သူအႃပံုးတစ္ခုႃပံုးျပလိုက္ၿပီး၊
"ျပႆနာမရိွပါဘူး"

အဲ့ဒီေနာက္ ေလေပၚမွာႏွစ္ပတ္ပတ္ပ်ံလိုက္ၿပီး
ေအာက္ဆင္းကာ မစ္ခ္မြန္းစတားကိုဆဲြေခၚလိုက္
တယ္။

ပထမဆံုးအႀကိမ္အျဖစ္ သူတို႔အတူတူပ်ံသန္းခဲ့ၾက
တယ္။

ေနမင္းႀကီးကေတာ့ ဒီထူးဆန္းတဲ့ျမင္ကြင္းကို
ေကာင္းကင္ႀကီးထက္ကေနၾကၫ့္ေနခဲ့တာေပါ့။

ဝါးတားမယ္လြန္ သူ႔သေဘာနဲ႔သူ သူ႔နားနီးနီးကပ္ကပ္
ေနတာ ဒါပထမဆံုးျဖစ္တယ္။ သူ႔ခႏၶာကိုယ္က
သူနဲ႔တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ကပ္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ
မစ္ခ္မြန္းစတားေလးဟာ ထူးဆန္းတဲ့ခံစားခ်က္
တစ္မ်ိဳး ရလိုက္တယ္။