Sinandukan ako ni Briella ng kanin at ulam. Mahigit isang oras din kaming kumain dahil nagkwentuhan pa kame. Nang magliligpit na di na ako pinatulong nila Aubrey at Briella, kaya magtatanong nasa na ako kung bakit pero ang sagot sakin.

'Wag kang ng magtanong, kame na'

Tas medyo di siya sure sa sinabe niya, pero okay lang medyo masakit pa yung ulo ko ie. Nang umuwi kame di na kame nagpahatid dun sa dalawa. Mga mukha pa silang nag-aalala.

Nang makarating kame sa bahay dumaritso ako sa kwarto ko, at inilock yung pinto. Ano kaya'ng nangyayari sakin piling ko di normal to ah, nahihilo ako at nagsusuka, di kaya nagkatotoo yung sinabe ko kala Aubrey kanina.

I'm Pregnant...

Ehh naiisip ko palang naiirita na ako, pero pano kung totoo, hay itatakwil ako ng parent's ko at pano kung ayaw pa ni Jayden, ako ang pagagalitan dahil sa kadisgrasyahan ko. Ang tanga-tanga mo talaga Talia.

Pero pano kung hindi, wala naman pala nagoovereact lang pala ako. Pati matagal na yun. Hindi na ako nag-isip isip tungkol doon pumasok na lang ako nga C.R para makapaglinis ng katawan, pagkatapos ko nagpunas at bihis lang ako. Humiga na rin ako dahil medyo nahihilo na naman ako.

***********
Prologue

Pagbukas ko...

May Email sakin si Jayden.

JaydenNateDgmail.com

Talia, I'm sorry I couldn't say goobye to you personally because I'm scared. It's Fatima and I's wedding today but I didn't tell you because I just want to find a way how I can get away from that wedding. I emailed you because I don't want anyone to see you cry when I say goodbye. But this is not the reason why I will leave you. I have another reason but I do not want to say here so, I will come back as soon as possible. Promise I will be back.
I LOVE YOU.

Nanginginig na nabitawan ko yung cellphone ko, naglaglag yung cellphone ko sa lupa. Hindi hindi siya magpapakasal kay Fatima mahal niya ako.

Hinagod ni Aubrey yung likod ko pati tuloy sila umiiyak na. Nakaramdam na naman ako ng hilo kaya di ko namalayan na nawalan na pala ako ng malay. Naramdaman ko na may sumalo sakin.

Nagising ako dahil sa mga boses na umaalingaw-ngaw sa paligid ko, pagkamulat ko napansin ko na hindi ito ang kwarto ko at may naguusap, hindi ko muna nakita kung sino, kaya nakinig ako sa pinag-uusapan nila.

"Pano natin sasabihin, kasi kahit siya di niya alam. Di pa naman yan nagpupunta ng Doctor ie." Rinig kong boses ni Alexis. Pati tungkol saan yung pinag-uusapan nila.

"Napansin ko na yan nung nasa bahay tayo nila Aubrey ie, tas di pa rin kayo nagpupunta ng Doctor." Sabi ni Briella.

"Wala naman siya'ng sinasabe ie."

"Hayy, tumigil na nga kayo, naprepresure ako kung pano natin sasabihin sa kanya." Rinig kong sabi ni Aubrey.

Kaya naman bumangon na ako. "Bakit ka naman naprepresure?" Tanong ko sa kanya.

Nagulat sila ng humarap sakin.

"Ate gising ka na pala!" Namumutlang sabi ni Alexis, ganon din sila Aubrey at Briella.

"Hmm, pero bakit namumutla kayong tatlo?"

"A-ah kasi Talia, may gusto kame'ng sabihin sayo." Nauutal na sabi ni Briella.

"Ano yun?" Tanong ko, piling ko ito yung inisip ko nung isang araw ah. Sabi ng isip ko.

"Kasi Talia-" Di na natapos ni Aubrey ang sasabihin kasi may iniabot na siya sakin. "Basahin mo na nga lang yan." Sabi niya. Tumango naman sila Briella sakin.

Pagkakita ko ng papel nagulat na lang ako ng mabasa ko kung ano iyon, kung tungkol saan. Hindi pwede, so tama yung naiisip ko.

I'm pregnant...for two week's

"Pinagloloko niyo ba ako'ng tatlo?" Tanong ko sa kanila, sabay balibag ng resulta.

"Muka ba kame'ng nagbibiro, Talia." Sabi ni Aubrey.

"Sigi paniniwalaan ko, pero pano naman yung bata. Wala na si Jayden wala na ako'ng kakampi sa bata'ng to, anong sasabihin ko sa mga magulang ko."

"Ate, nandito pa ako. Tutulungan kita sasabihin natin kala Mama!" Bigla naman akong niyakap ng kapatid ko.

"Kame rin, nandito pa kame, Talia di ka namin iiwan, palalakihin natin yung bata kahit wala na si Jayden." Sabi ni Briella.

Di ko alam naguguluhan ako kung ano'ng gagawin ko sa bata'ng to. Ayaw ko naman na ipalaglag yung bata di pa naman ako ganon kasama para gawin yun, kahit anong gawin ko kadugo ko pa rin ang bata'ng to. Sa huli anak ko pa rin to at ako ang ina niya, napakawala'ng kwenta ko namang ina kung ipalalaglag ko tong bata'ng to.

Nakapag-isip na ako, palalakihin ko tong bata na to kahit wala si Jayden, alam kong pagnalaman niya to magugustuhan niya, pero sana di pa sila kasal ni Fatima.

Gabi na pero di pa rin kame pinapauwi ng doctor, isang araw pa daw. Binalewala ko kasi yung pagsakit ng ulo ko at pagsusuka kasi di pa ako nagpapacheck-up, pero binigyan naman na nila ako ng vitamin's na kailangan kong inumin.

Si Alexis lang ang umuwi samin, pero nagdahilan kame na ang sabihin niya pagtinanong siya ni Mama o Papa sasabihin lang niya ay kala Aubrey ako matutulog ngayon.

Bukas na lang namin sasabihin yung tungkol sa pagbubuntis ko. Pero kinakabahan ako. Nagulat ako ng biglang bumukas yung pinto. Pagkatingin ko sila Briella lang pala.

"Kumain ka muna Talia, para makainom ka na ng vit mo!" Sabi ni Aubrey.

Tumango naman ako. Nagpapasalamat talaga ako dahil may ganto ako'ng matatalik na kaibigan. Pinaghainan ako nila Briella ng pagkain.

Nang matapos, sabay-sabay kame'ng kumain. Sila din ang nagligpit ng pinagkainan ko, para naman ako'ng lumpo nito, eh may laman lang naman na bata ang tiyan ko. Kaya pala medyo lumalaki yung tiyan ko kasi buntis ako kala ko naman sadyang marami lang talaga ako'ng nakain.

Di ako makatulog, di pa naman ako sanay sa Hospital piling may kung ano'ng mangyayari sakin pagnandito ako.

Pero mas pinilit kong matulog para naman di ako mapuyat bukas lalo na ng kakausapin ko sila Mama bukas. Kaya naman pinikit ko na ang mga mata ko para makatulog. Sila Aubrey sa sofa natutulog, ang sabi ko naman sa kanila sa bahay na sila matulog, pati kaya ko naman ang sarili ko.

PINKY PROMISE.

PINKY PROMISE |√Where stories live. Discover now