Hayal kurmak için değil;
Hayat kurmak için seviyorum seni.
___________________💦
"Acaba şu yarım kalan işimizi bugün devamını getirerek bitirelim mi Efsun?" Ali'nin sorduğu soruyla bakışlarımızı keserek cama baktım. Henüz buna hazır mıyım? Bilemiyorum bu yüzden klişe cevaplardan birini söyleyerek paçayı kurtarmaya karar verdim.
"Evlenmeden olmaz Ali." Diyerek tekrar ona baktım. Söylediğim sözler karşısında sırıtmakla yetinip konuştu.
"O zaman yarın nikah dairesi'ne gidiyoruz." Şaşkınlıkla gözlerimi tam açarak baktım. Bu konuda ciddi olup olmadığına karar vermeye çalıştım ama Ali'nin surat ifadesinden ciddi olduğunu anladım.
"Benim okulum var asla olmaz." diye hemen itiraz da bulundum. "Olsun güzelim biz de okul bitince evleniriz. Evlenme zamanı gelene kadar biraz ileri gitsek sorun olmaz diye düşünüyorum." Ali yavaşça bana doğru yaklaşıp dudaklarıma doğru yöneldiğinde engel olmadım. Olamadım arsızlığım boyumu geçmiş durumdaydı. Ona karşı koymakta zorlanıyorum bu yüzden izin verdim.
Ali dudaklarını dudaklarıma bastırdığında geri çekilmeyip öpücüğünü devam ettirerek dudaklarımı dudakları arasına aldığı an kapının açılma sesiyle hemen başımı geriye doğru çektiğimde kimin geldiğine baktım. Tekrar Yavuz'a yakalanmıştık. Yavuz'un şaşkın bakışları Ali'nin aramızda bırakmadığı mesafeye bir de bize bakıp duruyordu.
"Lan! Niye içeri dalıyorsun bir anda!?" Ali sinirle ona dönerek bağırdığında ürktüm. "Abi ben Efsun'un nasıl olduğunu öğrenmek istedim. Böyle bir durumda olduğunuzu bilseydim asla girmezdim." Yavuz'un bakışları bizden ayrılmayarak mekik dokuyordu. Ali'nin tekrar sinirle bağırmasıyla Yavuz kapı kenarında bir adım geriledi.
"Çık dışarı!" Yavuz irkilip kapatmadığı kapıyı tutarak bize bakarak geriledi. "Abi özü..."
"Def ol!" Yavuz son bir kez daha bize bakarak ürkek bakışları ile açık olan kapıdan hızla dışarı çıktı. Kapanan kapı ile odada tekrar yalnız kalmıştık. Ali bana bakmadan önce gözlerini kapatarak derin derin nefes alıp sakinleşmeye çalıştı. mavilikleri bana iliştiğinde konuştu;
"Nefes almak bile beni sakinleştiremiyor Efsun. Bunu şu an sadece sen yapabilirsin." dediğinde demek istediği imayı anlayarak sol elimi kaldırıp avucumu yanağına yaslayarak kendime yaklaştırdım. Burunlarımız birbirine sürtünürken aramızdaki milimlik mesafeyi bu kez ben kapatarak dudaklarımı dudaklarına bastırdım. Ali bu hamleme saniyelik bir duraksama yaşasada hemen kendine gelerek öpüşmeyi derinleştirdi.
Yaslandığım başlıkta usulca aşağı doğru süzülerek uzandığımda Ali sol tarafımda durmaktan vazgeçip dudaklarımızı ayırmadan tek bir hareketle onu üzerimde buldum. Avuçlarını yasladığı yataktan güç alarak üzerime ağırlığını vermiyordu. Elim ensesine ulaşıp dudaklarımı daha fazlasını istercesine bastırdığımda Ali sağ elini yataktan ayırıp bedenime hafif baskı yaparak dolaştırırken ben gözlerimi bile açamıyor halde ona amatörce eşlik ederek onun yönlendirmelerine ayak uydurmaya çalışıyordum.
Üzerimdeki bordo kısa geceliğimin hareketlerimizden dolayı eteklerinin yukarı doğru kıvrıldığını bacaklarıma dokunan Ali'nin elinden anlıyordum. Ali daha fazlasını istercesine kendini bana bastırdığında uzun süre dengesiz nefes alışlarımdan dolayı dudaklarımızı ayırıp soluklanmak isterken Ali çenemden boynuma doğru küçük öpücükler bırakarak ilerledi.
Derin nefes alışlarımdan göğsüm yukarı doğru kalktığında Ali'nin çıplak göğsü etkisini daha fazla artırıyordu. Ellerimin titrediğini hissediyorum bu kesinlikle heycandandı. Içimde uçuşan kelebeklere engel olamıyorum. Engel olamadıkça daha fazlasını ister kıvama geliyordum. Ali yavaşça bacaklarımı iki yana doğru açıp ağırlığını üzerime verip kendini daha fazla hissettirdiğinde heycandan bayılacağımı sandım.
YOU ARE READING
TUTSAK
Teen Fiction"Benden seni özgür bırakıp gitmeni isteyeceksin ama bu mümkün değil" "Neden? Polise ihbar etmeyeceğim benden ne istiyorsun!" "Seni bırakamam bu zamana kadar işlerimde bir pürüz çıktığında hemen hallederdim. Ama ben kararımı sana bir şans vermekte kı...
