Zawgyi
မေန့က တိုင္းျပည္ထဲ ေလ်ွာက္လည္ခဲျ့ပီး တိုင္းျပည္အေျခအေနကိုလည္း ျကည့္ရွုခဲ့ရသည္။
တိုင္းျပည္အေျခအေနက ေကာင္းမြန္လွသည္။
လူတိုင္းမွာ ပိုက္ဆံကို ေဖာ္ေဖာ္သီသီသုံးနိုင္ျကသည္။
ဒီေနျ့ပီးလ်ွင္ ပြဲက ျပီးသြားျပျီဖစ္သလို
ဧည့္သည္ေတာ္ေတြလည္း ျပန္ေတာ့မည္ျဖစ္သည္။
အဲ့ထဲမွာ ဂ်ြန္ဘုရင္ မိသားစုလည္း ပါဝင္သည္။
ဂ်ြန္မင္းသားေလးကေတာ့ ဘာမွမသိပဲ
မင္းသမီးေလးဆီသြားကာ ေဆာျ့မဲပင္။
ဒီေန့မနက္တြင္ မင္းျကီးက ညီလာခံတက္ေနျပီး
ကင္မ္မင္းဝူေလးနွင့္ ကင္မ္မင္းသမီးေလးမွာ
ေဆာ့ေနျကသည္။ဒီေန့ေတာ့ ဂ်ြန္မင္းသားေလး ေဂ်ာင္ကုက
မင္းသမီးေလးဆီသြားရန္ ေနာက္က်ေနသည္။
နန္းေဆာင္ထဲက ထြက္ဖို့အလုပ္တြင္ သူရဲ့ မယ္ေတာ္ေရာက္လာသည္။
"သားေလး ဘယ္သြားမို့လဲ"
"ခ်ယ္ရီပန္းေလးဆီ သြားမလို့ေလ"
"အင္း အင္း သြား သားေလး ဒါနဲ့
မနက္ျဖန္ ျပန္ရေတာ့မယ္ေနာ္"
ဤစကားအဆုံးတြင္ ေဂ်ာင္ကုေလးမွာ ေခါင္းေတြ ခ်ာခ်ာလည္သြားသလိုပင္။
သူ၏တိုင္းျပည္ကို သူမျပန္ခ်င္ေသးပါ။
သူရဲ့ ခ်ယ္ရီပန္းေလးနွင့္ သူေဆာ့ခ်င္ေသးသည္။
တဦးတည္းေသာ အိမ္ေရွ့စံမင္းသားေလးျဖစ္သည့္အတြက္ ေဆာ့ဖို့ရာ အေဖာ္ ေရေရရာရာ မရွိပါ။
သူရဲ့ သူငယ္ခ်င္းျကီး ကင္မ္မင္းဝူကိုလည္း သူမခြဲခ်င္ေသးပါ။
သျူပန္လ်ွင္ ခ်ယ္ရီပန္းေလး၏ရယ္သံေတြကို သူမျကားနိုင္ေတာ့သလို သူမ၏ မဟူရာမ်က္ဝန္းေလးကို
လည္း သူမျမင္နိုင္ေတာ့ပါ။သူစိတ္ပူသည္က သျူပန္သြားလ်ွင္ ခ်ယ္ရီပန္းေလးက သူ့ကို မွတ္မွ မွတ္မိပါ့မလားဆိုတာကိုပင္။
"မယ္ေတာ္ သားတိူ့ မျပန္ေသးလို့ရဘူးလား"
"မရဘူးေလ သားေတာ္ရဲ့ တျခါးဧည့္သည္ေတာ္ေတြလည္း ျပန္ျကေတာ့မွာ ျပီးေတာ့ သားရဲ့ ခမည္းေတယ္မွာ အလုပ္ေတြရွိေသးတယ္ေလကြဲ့"
"အာ့ဆို သားေနခဲ့မယ္ေလ"
ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္နွက့္ တျခါးတိုင္းျပည္မွာ သူတေယာက္တည္း ေနရမွာကိုပင္ မေျကာက္ေသာ ေဂ်ာင္ကုကီးေလးပင္။
YOU ARE READING
MY QUEEN
Historical Fictionငယ်စဉ်ကတည်းက ချစ်ခဲ့ရတဲ့ ငယ်ချစ်ဦးချယ်ရီပန်းလေးမို့ မင်းကို အသက်ထက် ချစ်မြတ်နိုးရပါတယ် ကိုယ်ရဲ့ မိဘုရားငယ်။ ကြီးသည်အထိ ခိုင်မြဲသွားတဲ့ ကိုယ္တို့ရဲ့ အချစ်တွေကို ဖော်ပြဖို့အတွက် ချယ်ရီပန်းလေးတွေက အကောင်းဆုံးသက်သေပါပဲ။ ...
