Fakirhanelerinden dört yüz yetmiş virgül dört kilometre yol sonunda Vegas'a ulaşan Baekhyun ve en iyi dostu Sehun ünlü kumarbaz Park'la tanışacaklarını ve tüm hayatlarının değişeceğini nereden bilebilirlerdi?
chanbaek, sekai 2008
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Selam ballarım✨ elimde bir sürü bölüm var bu yüzden kafam rahat şu an umarım seversiniz ben çok heyecanlıyım çünkü çok sevdiğim bir konu oldu
İyi okumalar💸
Las Vegas, Mojave Çölü üzerinde kurulu Nevada'da altınlar ve elmaslarla süslenmiş büyülü bir şehir. Dünyaca ünlü kumarhanelerin, en pahalı otellerin, eğlence yerlerinin ana vatanı. İtalyan botanik bahçeleriyle ünlü Bellagio oteli, Roma esintileri taşıyan Ceasars Palace, sular üzerine kurulmuş Venedik'i anımsatan Venetian Oteli, eski otellerin, gazinoların bulunduğu Freemont Caddesi, kumarhaneler kralı Steve Wynn'in yaptırdığı ünlü Wynn Las Vegas ve binlerce otel, yüzlerce eğlence yeri altının, neon ışıkların ve paranın içine daldırılmış şehir.
Los Angles'la arasında tam olarak dört yüz yetmiş virgül dört kilometre var. Dört yüz yetmiş virgül dört kilometre boyunca Sehun'un kolumu çürütüp ne kadar heyecanlı olduğunu dinlerken sıkış tepiş otobüsün içinde kusmamayı diliyorum. Tam dört yüz yetmiş virgül dört kilometre beynimde Elvis'in Viva Las Vegas şarkısı çalıyor. Elvis yerimde olsa hiç istemediği yerleri terlediği için feryatlarla yüksek notaya çıkar mıydı diye düşünmeden de edemiyorum tabii.
Otobüs, yol üzerinde meşhur Peggy Sue*'nin yerinde durduğunda tuvalete koştum. Kusmak insanın midesini rahatlatır ama boş mideyle kusunca pek bir şey fark edilmiyor. Daha gidecek yüzlerce kilometre varken boş midemi doldurmak için tuvaletten söverek çıktığımda ellilerden fırlamış restoranın en ucunda garsonla kıkır kıkır gülüşen Sehun'un yanına gittim. Oh Sehun, bir Japon melezi, babasından pek bahsetmese de dediğine göre ünlü kumarhanelerin sahiplerinden falanmış. Nedense buna pek inanasım gelmiyor. Annesi birlikte kaldığımız evin üç sokak ilerisindeki devlet hastanesinde kalıyor, vücudunun yarısı felç fakat bu durumu yüzünden silinmeyen gülümsemesiyle daha normal yapıyor ya da sadece felç olduğu içindir. Her pazartesi hasta ziyareti günü, her pazartesi Sehun'la parktan gizlice topladığımız beyaz frezyaları annesine götürüyoruz. Burun deliklerini oynatabildiği için beğendiğine dair iki kez oynatıyor, beğenmezse bir kez ama her zaman iki kez oynattığı için onun en sevdiği çiçek beyaz frezya.
Sehun'un hayallerin şehri Vegas'a gelme nedeni çok açık. Annesini tedavi etmek için gerekli olan parayı birkaç çeyreklikle kazanabileceğini sanıyor, buna inancım tam fakat elimizde olan birkaç kuruşun da yok olmasından korkmuyor değilim. Benim gelme nedenim varla yok arası, Sehun'un günlerce ısrarları üzerine ve uykumun en güzel zamanlarında kulağıma fısıldayıp rüyalarımda görmemi sağladığı birkaç güzel hayal bulutu yüzünden. İki kişinin zor sığdığı fakirhanemizden kurtulup daha geniş bir evde, kiralarımızı asla geciktirmeyeceğimiz ve midemize peynirli tosttan daha sağlıklı yemeklerin girdiği zamanların gelmesini istiyorum sadece. Çoğunda gözüm yok. İnsan küçük şeylerden de mutlu olabiliyor ama belki hayallerimdeki evde her akşam önünden geçtiğim dükkanın vitrinindeki büyük ekranlı televizyon da olabilir. O zaman saatlerce önünde durup heyecanlı heyecanlı vakit öldürmek yerine evimde koltuğuma kurulup günlerce izleyebilirim, hem de elektrik faturasını düşünmeden.
