Tylko niech się nie rozpadnie - Sophitz

"To było świetne!"

Fitz POV:

Gdy mama zawołała mnie na dół ujrzałem piękną dziewczynę. Na początku nie wiedziałem kto to, ale zdradziły ją jej oczy. Przywitałem się, zaczęliśmy rozmawiać, a potem Sophie poszła razem z Bianą do jej pokoju. Ona strasznie się zmieniła, urosła lecz nadal była niższa ode mnie :) Była normalnie cudowna. Wróciłem do pokoju z Keefem. Usiadłem na moim łóżku i cały czas myślałem o niej.

- Myślisz o niej, prawda? - z transu wyjął mnie głos mojego przyjaciela. Spojrzałem na niego.

- Huh? 

- O Foster. Jestem ciekaw jak tak dużo się zmieniła podczas tych wakacji.

Przytaknąłem. Parę dni minęło, i zauważyłem, że Biana trenuje z Sophie. Razem z Keefem nie chcieliśmy być w tyle, więc podszedłem do Sophie i zapytałem czy możemy dołączyć do treningów. Ona z uśmiechem na twarzy się zgodziła. Więc teraz tylko czekać do jutra.

{time skip do jutra}

- Okej możemy zaczynać? - Sophie zawołała

- tak - odpowiedzieliśmy wszyscy jednym tonem

- Na rozgrzewkę 50 brzuszków, chce ktoś się ze mną ścigać?

- JA! - Keefe zakrzyknął

- Dobra to zaczynamy. Na trzy. Raz. Dwa. TRZY!  

Zaczęły się zawody. Sophie leciała jak burza i już kończyła, a tymczasem Keefe ledwo doszedł do połowy. I tak zaczęliśmy trenować. Sophie dawała nam ekstremalne ćwiczenia, i potrzebowaliśmy długich przerw bo inaczej byśmy wykwitowali. Do tego jeszcze dieta. No cóż takie życie. Gdy zaczął się kolejny rok w Foxfire, poszedłem przywitać się z Sophie. I przy okazji ją wystraszyć. Akurat była tyłem do mnie więc to mi uprościło zadanie. 

- Boo!

- AAAAH! - zapiszczała dziewczyna. Najwyraźniej z odruchu bo miała zamknięte oczy, złapała mnie za rękę pociągnęła do przodu i drugą ręką chwyciła za szyję. Więc tak jakby utknąłem. - Fitz?! - puściła mnie i się zarumieniła - Przepraszam nie wiedziałam, że to ty.

- Nie nic się nie dzieje, a tak przy okazji. To było świetne! Kiedy się tego nauczyłaś? 

- Emm, no Sandor mnie uczył samoobrony... - Goblin za nią się niezauważalnie uśmiechnął - Jeszcze raz sorki.

- Nauczysz mnie także? 

- Jasne to może do mnie do domu po szkole?

- Ok, to widzimy się na lunchu! Pa!

- Pa!

~~~~ 

Hej wszystkim sorki że takie krótkie ale trochę nie mam pomysłów. Obiecuję, że następny rozdział będzie dłuższy. I jeszcze jedno. Jeśli się nie mylę w głównym opisie książki jest napisane, że Foster ma 15 lat. Ona ma 14 i dopiero za niedługo będzie rozdział z jej urodzinami. To na tyle baj!