'SAKIT'

11 4 1
                                    

"Mom" tawag ng isang batang babae sa kanyang ina.

"Why baby?" Sagot nito sakanyang anak.

"Do you believe in love,mom?"

"I don't believe in love baby" Maliit na ngiting sabi ng aking ina

"Bakit po?"

"Bakit ba tinatanong mo? hahaha ambata mo pa para sa love love nayan" pilit ang tawa na binigay ng kanyang ina sakanya, pero nawala lang yun ng makitang seryuso talaga ako saaking tanong.

Napa buntong hininga nalang siya.

"Mom, pwede mo bang sabihin kung bakit?" Sabi ko

"Sge, pero itatanong ko muna kung bakit ka interesado na malaman" Nakataas ang kilay na tanong nito.

"May gusto kasi akong lalaki" naka pout na sabi ko na naluluha ng kaunti, "tapos pinaglaruan nya lang pala feelings ko"

Naluluhang Nakatingin lang ang aking ina saakin na nag kwe-kwento, na parang may naalala itong nakakaiyak.

"Mom!,why are you crying?" Nag aalalang tanong ko saaking ina.

"May story ako anak" Hindi niya pinansin ang aking tanong at saka pilit na ngumiti

Nagtataka na nagAalala ang mukha ko pero pinili ko nalang na makinig sa kanyang sasabihin.

"May isang babae at lalaki na magkaibigan at nagka-ibigan, naging masaya ang kanilang samahan pero isang araw ang babae at ang lalaki ay nagkalaboan" nakangiting pag kwekwento niya na parang may ina alala. "Nag hiwalay silang dalawa pero nagkabalikan lang din naman, ngunit may hindi alam ang babae...pinag pustahan lang ng lalaki ang babae, na pag naging sila ulit ay hihiwalayan agad niya ito at yun nga ang ginawa ng lalaki, hindi umiiyak ang babae kundi tulala lang ito na nag iisip, sinaktan siya at niloko ng kanyang pinakamahal na lalaki na magiging ama ng kanyang anak sa sinapupunan "Nakangiting pag kwekwento ko nito

"Mom,Anong nangyari sa babae?" Naluluhang tanong ko

Ngumiti ito ng tipid saakin.

"Nagpakamatay dahil sa sakit"

"Mom" umiiyak na tawag ko

"Tahan na anak, Wag kang susuko at Maging matapang ka ha..Makakahanap ka ng iba hindi lang ngayon" nakangiting hinaplos nito ang aking buhok.

"Ang pagmamahal matatagpuan mo yan kahit na anong oras at araw kaya wag munang pansinin yung lalaking pinaglaruan ka" naka ngiti paring sabi nito

Umiiyak na tumatango lang ako

"Mom, can I ask you something?" Nakangiting tanong ko kahit na lumuluha.

"Ano yun anak?" Nakangiting tanong nito sakin

"Sino yung babae?"

Nakangiti parin ang ginang ng nang mag salita ito

"AKO"

Napahagolgol nalang ako. Ang naka ngiting ina na nakita ko ay wala na, puntod nalang ng aking ina ang aking nakita.

"I'm sorry ma, sorry wala ako non" umiiyak parin na sabi ko

"Sana~sana hindi ko nalang pinuntahan yung lalaki na sinabi mo na aking ama, para sana mabantayan kita , sana hindi ko sinuway yung sinabi mo"- "Sana nandito kapa ngayon" iyak lang ako ng iyak habang naka tingin sa puntod ng aking ina.

.

Nakalimutan ko...nakalimutan kong wala na pala siya, wala na ang aking pinaka mamahal na ina.

......

'Flashback'

.

"Ma, saan nga pala yung bahay nang ama ko?nakangiting tanong ko.

Nagulat ang aking ina saaking tanong pero sinagot niya parin.

"Ma pwede ko po ba siya puntahan?"

Nagulat nalang ako nang sinigawan agad ako nang aking ina.

"Hindi! Hindi pwede!"Galit na sabi niya pero agad din yung nawala nung nakita niyang umiiyak na ako .

"Sorry.. Sorry baby" pagpa tahan ng aking ina "hindi kuna uulitin, basta..Basta wag kalang pupunta doon please hmm" malungkot na pinahid niya ang aking luha.

Tumangotango lang ako bilang pag sagot.

"Please wag na wag mo akong iwan" naluluhang sabi nito

"Okay po, sorry" tumahan na ako at ngumiti ng maliit.

"Tulog na tayo, It's already late" nakangiting ing sabi ni mama

.

And That time sinuway ko si mama at pinuntahan ko ang aking ama pero wala nang nakatira sa binigay na Address ni mama, bagsak balikat na bumalik ako sa bahay at pag bukas na pag bukas ko nang pinto ay tumolo na agad ang aking luha.

Nakita ko Si mama naka pulopot ang Lubid sa kanyang leeg at naka dilat ang mata na nakatingin saakin

.

At sa araw na yun Nakalimutan kong, may sakit pala si mama sa pag-iisip.

-End

One Shot storyWhere stories live. Discover now