" အဟင်း ဒါလည်း ရိုးရာအကပဲလေ တိုးနယားအကလို့ ခေါ်တယ် အထဲမှာ လူဝင်ပြီး ကတာလေ ကြောက်စရာမလိုဘူး "
တိုးနယားအကဆိုတာ တိုးနယားအကောင်ပုံတူ ဝတ်ရုံထဲမှာ လူနှစ်ယောက်လျှိုဝင်ပြီး ကပြတာဖြစ်တယ် ။ ဆင်အက ကသလိုမျိုးနဲ့ ဆင်တူသည်။
တိုးနယားကတဲ့သူတွေက လွှား ကြောက်နေမှန်းသိတော့ စနောက်ချင်လာသည်နှင့်ထင် လွှားရှေ့ နီးနီးကပ်ကပ်ကို လာကာ ကပြကြသည်။
" ကိုကို့ "
သူနဲ့အရမ်းနီးနေတော့ ပိုလန့်ပြီး ဝန်း လက်မောင်းမှာ မျက်နှာလာကပ်ထားသည်။ အကုန်လုံးက လွှား ကြောက်နေမှန်းသိတော့ ပြုံးစိစိနဲ့ ။ လွှားပေါက်ကလည်း အသည်းယားဖို့ကောင်းအောင် ကြောက်ပြနေတာကိုး။
" လွှား ကို စနေတာ ဘာမှ မဖြစ်ဘူး "
" ဟင့်အင်း စနေတာ မဟုတ်ဘူး "
ခေါင်းလေးကို ပုပ်ပေးကာ မကြောက်စေဖို့ ပြောတော့ ခေါင်းရမ်းပြကာ ငြင်းဆိုသည်။ လူဝင်နေတာကို သိပေမယ့်လည်း အကောင်လို့ပဲ ထင်ပြီးပဲ ကြောက်နေရှာတာ ။
" လွှား က မကြည့်တော့ တိုးနယားလေးက ဝမ်းနည်းတာပေါ့ လွှားကို ကပြချင်တာတဲ့ ကြည့်ပါဦး "
ကလေးတွေလို ချော့ကာပြောကြည့်တော့ မျက်လုံးလေး တစ်ဖက်က လှန်ကြည့်လာပြီး တိုးနယားကိုလည်း မြင်ရော ချက်ချင်းအကြည့်လွှဲသွားပြန်သည်။
" သွားခိုင်းလိုက်တော့ "
ဝန်းကို အရည်တွေဖွဲ့နေတဲ့ မျက်ဝန်းလေးတွေနဲ့ ကြည့်ပြီး တိုးနယားကတဲ့သူတွေကို နှင်လွှတ်ခိုင်းနေသည်။ လွှား ပုံစံလေးကို ကြည့်ပြီး ရယ်လည်းရယ်ချင် သနားလည်း သနား ။
လွှားပေါက် ဖြစ်နေပုံကို ကြည့်ပြီး တအားအား ဖြစ်နေကြတဲ့ အဖွဲ့က သပ်သပ်ရှိနေသေးသည်။
အစသန်တဲ့ ပီအိုက်တို့က တိုးနယားခေါင်းနဲ့ လွှားခေါင်းကို လာထိတော့ လွှားပေါက် တစ်ယောက် ကြောက်လန့်လွန်ပြီး ဝန်း ပေါင်ပေါ်ရောက်လာသည်။
" ကိုကို့! လွှားကို ကယ်ပါဦး ! သွားခိုင်းလိုက်ပါတော့ဆို ဟင့် "
Part - 14
Start from the beginning
