Bölüm 18

9.4K 431 199
                                    

"Ne oldu?" Doruk sormuştu  bunu.

Söylemeli miydim?

Yoksa saklamalı mıydım?

Daha bu mesajları kimin niye attığını bilmiyorduk.

Belki biri bizimle dalga geçiyordur.

Amk bunun dalgası mı olur?

İç ses haklıydı ama söylemeyecektim.

"Y-yok bir şey ya okul grubundan gelmiş bildirim" dedim.

Annem "Madem endişelenecek bir şey yok o zaman kahvaltıya inelim" demişti.

Önde annem arkasında babam olmak üzere yavaş yavaş odamdan çıktılar.

Tabi Murat çıkmadan "Bugünlerde sende bir şey var ama çözecez" demişti.

Herkes çıktıktan sonra kızlara döndüm.

"Size ne mesaj gelmiş?"

Hepsi telefonunu gösterince hepimize aynı mesajın geldiğini gördüm.

"Ya takmayın ya belli ki biri dalga geçiyor" 

Damla'nın dedikleriyle "Evet bencede " dedim.

Ama içimde bir sıkıntı vardı.

Bu olaydan sonra kimse daha fazla konuşmadı kızlara kendi kıyafetlerimden verdim.

Çok gecikmeden aceleyle giyinip kahvaltıya indik.

Kahvaltıda herkes birbirine günaydın demişti.

Ben Murat'ın yanına oturmuştum.

Kiraz ve Damla da benim sağıma oturmuşlardı.

Rüya ise Poyraz'ın yanına oturmuştu onun solunda ise Afra oturuyordu.

Babamın "afiyet olsun" demesiyle yemeğe başlamıştık.

Abilerin gözü bizim üstümüzdeydi.

Babamın konuşması ile dikkatlerini babama vermişlerdi.

"Sena arkadaşlarına okul konusunu söyledin mi?" 

"Evet söyledim ama sizden bir şey rica edecem" dedim.

Diğerlerinin de okula gelmesinde bir zarar olur mu onu merak etmiştim.

Babam" Tabi buyur kızım" demişti.

"Bizim okuldan birkaç arkadaşlarımız da koleje gelebilir mi ? Aslında başarılı çocuklardır" dedim.

"Tabi kızım gelebilirler. Zaten elimden geldiği kadar başarılı çocuklara yardımcı oluyorum. Bunlar da yardım ettiğim çocuklardan olur" dedi.

Kızlarla beraber kafamızı sallayıp sağolun dedik.

Aslında babam da annem de özünde çok iyi insanlardı.

Kızlar babama ayrıca teşekkür etmişti.

Babam da "o nasıl söz sizde benim kızım sayılırsınız bu saatten sonra" dedi.

Kızlara bakıp sorun yok dercesine göz kırptım.

Bu konuşmalardan sonra kahvaltımız sessiz geçmişti.

Rüya yemeğine fazla dokunmuyordu.

Annem" Kızım niye yemiyorsun? Beğenmedin mi?"

"Yok Sevda teyze ellerinize sağlık her şey çok güzel olmuş sadece pek fazla aç değilim" demişti Rüya.

Aslında hepimiz pek fazla  bir şey yemiyorduk.

Aklımız hala mesajdaydı.

Tabi sen hariç

Mafya Mı ¿Where stories live. Discover now