Unicode
This epi is 18 + . ( အသက်မပြည့်လဲ ဖတ်ကြမှာပဲမလား 😂)
စခန်းကနေ ပြန်လာတည်းက လူကို စကားလည်းမပြောပဲ နေ နေသည့် ဘဲကြီး။ အရင်ကလည်း ခဏ ခဏ ရဲစခန်းရောက်နေတာတောင် ဘာမှမဖြစ်ပါပဲ အခုမြ ဘာထ်ဖစ္သလဲ ရရ မသိပါ။ အိမ်ကိုရောက်လို့ ကားရပ်တော့လည်း အရင်လို ရရကို ခါးပတ်မဖြုတ်ပေးသလို နဖူးကိုလဲ မနမ်းဘူး။
" ဂိုးလ်............. "
လှည့်ကြည့်မလာ.....။ ရတယ်လေ......။
" ဂိုးလ်............. လို့ "
" ဂိုးလ်ရေ........... "
" ချစ်ရတဲ့ ယောကျာ်း............"
အပေါ်ထပ်ကို တန်းတတ်သွားသော ဂိုးလ်ကြောင့်
အေနာကေ္ကန လိုက္ကာ အော်ခေါ်နေလိုက်သည်။ အခန်းထဲဝင်သွားသည်မို့ ရရလည်း လိုက်ဝင်လိုက်တော့
" အင့်......... "
ခန့်ရွှေစည်ကားရပ်ကာ အရင်လို သူ့ကို ခါးပတ်ဖြုတ်ပေး ၊ အနမ်းပေးမယ်ထင်ကာ ပြုံးပြုံးလေး
သွားဖြဲပြနေသော အသည်းညှာ။ ခန့်ရွှေစည်လည်း အသည်းညှာကို မကြည့်ပဲ ကိုယ့်ခါးပတ်ကိုယ်ဖြုတ်ကာ ကားပေါ်မှဆင်းပြီး အိမ်ပေါ်ထပ် တန်းတတ်သွားလိုက်သည်။
အလိုမကျသလိုဖြစ်ကာ နှုတ်ခမ်းဆူသွားသော အသည်းညှာကို ခန့်ရွှေစည် မေခ်ာ့ဘူး။ ဘာလို့ဆို အပြစ်ပေးရအုံးမှာမို့.......။
အခန်းထဲဝင်လာတော့လည်း အေနာက္က တကျော်ကျော် အော်ကာလိုက်ခေါ်လာသည်မို့
အနောက်ကလိုက်ဝင်လာသည့် အသည်းညှာကို
လကေ္ကနဆြဲကာ နံရံမှာကပ်လိုက်သည်။
မျက်လုံးလေးပြူးကာ လန့်သွားသော အသည်းညှာသည် တကယ္ကို ခ်စ္စရာအတိ။ ဟသွားသော နှုတ်ခမ်းလေးဆီကို မျက်နှာကို ငုံ့ကိုင်းချလိုက်တော့ မျက်လုံးလေးမှိတ်သွားလေသည်။
ခန့်ရွှေစည် ပြုံးလိုက်ပြီး အသည်းညှာကို ဒူးအောက်မှပွေ့ချီလိုက်သည်။
ခန့်ရွှေစည်လည်တိုင်ကို လာဖက်သောလက်လေးတွေကြောင့် ခန့်ရွှေစည် အသက်ရှုနှုန်းတွေပင် မမှန်ချင်တော့။
ဂိုးလ် စိတ်ဆိုးနေတာကို သိပါသည်။ အာ့ကြောင့်လည်း စိတ်ဆိုးပြေအောင်ချော့မည်။ အခန်းထဲ
ဝင် ဝင်ချင်း အဆွဲခံလိုက်ရသည်မို့ ဒီနေ့ ထမင်းမစားရတော့ဘူးဆိုတာကို သိလိုက်ပြီလေ။
နမ်းမလို့လုပ်လို့ မျက်လုံးကိုအလိုကျမှိတ်ပေးတော့လည်း မနမ်းပဲ လူကို ပွေ့ချီသွားလေသည်။
ဂိုးလ် ဦးတည်နေသည်က နှစ်တွေတော်တော်ကြာ
အိပ်စက်သည့် ကုတင်ကြီးဆီ။
YOU ARE READING
𝑴𝒚 𝑰𝒏𝒗𝒂𝒍𝒖𝒂𝒃𝒍𝒆 𝑭𝒂𝒏 (𝐶𝑜𝑚𝑝𝑙𝑒𝑡𝑒𝑑)
Romanceအေးချမ်းရာကို ဖန်တီးပေးသည်မို့ မင်းဟာ ကိုယ့်ရဲ့ အေးမြရိပ်မြုံကလေး...။ ကိုယ့်နှလုံးသားရဲ့ အဖိုးမဖြတ်နိုင်တဲ့ ပန်ကာကလေး....။ ေအးခ်မ္းရာကို ဖန္တီးေပးသည္မို႔ မင္းဟာ ကိုယ့္ရဲ႕ ေအးျမရိပ္ၿမဳံကေလး...။ ကိုယ့္ႏွလုံးသားရဲ႕ အဖိုးမျဖတ္နိုင္တဲ့ ပန္ကာကေလး....။...
