The Phantom City of Biringan

04

FIXERS NEVER FIX THEMSELVES

Kissis' POV

“Hey, what happened?” Tamara asked me. I smiled and shrugged. “Alam mo namang nandito lang ako 'pag kailangan mo ng kausap.” sabi pa niya. Alam ko naman yun e. Tanging sarili ko lamang ang problema ko.

Tamara is my bestfriend. When she and her boyfriend which is my cousin, broke up, I did my best to fix them. Tinagurian nila akong fixer. Haha. Ewan ko din sa kanila. Tatlong relasyon na ang naayos ko at dalawang babae na gusto atang mahsuicide ay napigilan ko.

Bakit kaya kong ayusin sa kanila pero parang feeling ko hindi ko kayang ayusin ang sarili ko?

Kilala bilang isa sa mga sikat na negosyante ang parents ko. And me, syempre anak nila gagawing sunod-sunuran sa mga iuutos nila. I never wanted to be in this kind of family. I just want to be normal.

Bukas magdidinner daw kami sa isang mamahaling restaurant. E-memeet daw namin ang business partner nila and may iba pa akong nararamdaman na mangyayari except sa dinner lang.

Dumating ang araw na iyon. Nasa isang mamahaling restaurant nga kami. Hindi naman mahirap sa paghahanap dahil may nakareserve na agad na table. Dalawang binata lamang iyon. Really? Totoo? Sila ang partners nila mama at papa?

“Good evening, sir” ani ng may asul na mata. His eyes are so beautiful. Nakipagkamayan siya kay papa at hinalikan naman niya ang pisngi ni mama. Napatingin siya sa akin at ngumiti lang ako. Nevermind. Mukhang playboy. “This is our daughter, Kissis” napatango naman iyong lalaki at napalingon naman agad ako sa isang lalaki na may brown na mata. Tumitig siya sakin dahilan upang mapaiwas ako ng tingin. Umupo na kami atnagsimula ng kumain. Nag-uusap naman sila about sa business kaya wala akong naintindihan. I'm not into that kind of business.

I want to be a singer.

“Eat.” napatingin naman ako sa lalaking may brown na mata. Tumango ako at kumain na ng maayos. Hindi kasi ako makakain ng maayos lalo na't may mga kasama akong binata na sa tingin ko ay kaedad ko lang.

Ang pangalan ng may asul na mata ay Crino at itong brown na mata ay Primo.

They're brothers.

Primo is the older brother and Crino is the younger brother. Pero feeling ko si Crino ang matanda dahil sa pananalita niya. He's so matured. Uhm hindi ko naman sinasabing immature si Primo kaso napakatahimik lang naman niya.

“Uhm, by the way, kailan ang kasal?” halos mabilaukan nama ako sa sinabi ni papa. Napatingin siya sa akin at napabaling naman siya kay Primo.

“I'm okay with August.” sabi ni Primo. Ah so ikakasal na siya? “Kissis, are you okay with that?” tanong ni papa. Napakunot naman ang noo ko. Kinurot naman ni mama ang kamay ko na nasa ilalim ng lamesa kaya napa-oo ako nang wala sa oras.

Simula nang gabing iyon, walang oras na hindi ko iniisip ang magiging future ko. Ano kaya ang magiging future ko sa taong hindi ko mahal at same kami, di rin niya ako mahal?

But unexpectedly, the months we spent together made me crazy. He's really sweet. He always said “I love you” to me and hindi naman ako sure kung totoo ba iyon. Primo made me fall inlove with him.

Until this night came, pumunta ako sa condo ni Crino dahil sabi niya nandoon daw si Primo naglalasing, nagsasalita mag-isa.

“Nasa kwarto, pasukin mo lang” sabi ni Crino. Pagkapasok ko doon ay nilapitan ko kaagad siya at may nakita akong bahid na luha sa mata niya. Papahirin ko sana ng napatigil ako sa sinabi niya.

“Karylle....”

Napalunok ako, binawi ko nalang ang kamay ko. Ata tinitigan ko nalang siya. I knew it. He's talking about the girl in his dreams. Marami na ding gabi na tinatawag ako ni Crino dahil daw nagsleeptalk ang kapatid niya, natatakot siya baka ano pa daw magawa niya sa kapatid niya dahil maingay. Baliw si Crino haha.