"ကိုကို....ကိုကိုထစမ်း"
"ဟင်"
ထိုအခါမှသာအလန့်တကြားနိုးလာလေသည်။သူ့ကိုမြင်တော့ကိုးကွယ်ရာတစ်ခုအားတွေ့သွားသည့်နှယ်လည်ပင်းကိုသိုင်းဖက်ပြီးငိုပါတော့သည်။
တစ်အင့်အင့်ရှိုက်ငိုနေတဲ့ကျောပြင်လေးကိုကလေးချော့သလိုလက်လေးနဲ့ပုတ်ပြီးချော့ပေးတော့ချွေးတွေကိုရွှဲနစ်လို့။
"မငိုနဲ့တော့ မောင်ရှိတယ်နော်"
ရိုးရိုးလေးပါပဲ။ရေကြည့်ရင်လက်ငါးချောင်း
ပြည့်အောင်တောင်ချိုးစရာမလိုတဲ့စကားလုံးလေးတွေပါ။မောင်ရှိပါတယ်ဆိုတဲ့စကားလေးတစ်လုံးနဲ့တင်သူ့သောကတွေအကုန်ကင်းစင်သွားသည်။မငိုတော့ဘဲထိုဖက်ထားတဲ့အတိုင်းပခုံးပေါ်မေးလေးတင်ထားမိသည်။
"အကျီ ်သွားလဲ ချွေးတွေနဲ့အအေးပတ်မယ်"
ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်ပြီးကုတင်ပေါ်ကဆင်းကာအဝတ်ဗီရိုထဲကအကျီ ်တစ်ထည်ကိုဖြစ်သလိုသာဆွဲထုတ်၍လဲနေလိုက်သည်။
ဂျောင်ကုတစ်ယောက်သူ့ရှေ့ကမြင်ကွင်းကိုမျက်တောင်မခတ်ပဲစိုက်ကြည့်နေမိသည်။ကိုယ့်အိမ်ထောင်ဖက်တစ်ယောက်အဝတ်လဲနေတဲ့မြင်ကွင်းကိုဘယ်လိုလူကဘယ်လိုစိတ်နဲ့မျက်နှာလွှဲထားနိုင်ပါလဲ။ဖြူဥနေတဲ့ကျောပြင်သေးသေးလေး။သွယ်လျနေတဲ့ခါးတွေ။လှပလွန်းတဲ့ခြေတံတွေ။ခင်ဗျားကျွန်တော့်ကိုလာစမ်းတာပဲ။
ကုတင်ပေါ်ကပြေးဆင်းလိုက်ပြီးကျောပြင်သေးသေးလေးကိုရင်ခွင်ထဲဆွဲဖက်လိုက်တော့လန့်သွားပုံရသည်။
"ဂျောင်ကု ဘာလုပ်တာလဲ"
"ခဏလေး ခဏပဲဒီအတိုင်းနေပေး"
"ဟာ့"
လည်တိုင်နဲ့ပခုံးတွေကိုနမ်းတွေရာမှနားရွက်အဖျားလေးကိုစုပ်လိုက်တဲ့အခါသွေးတွေနားထင်ဆောင့်တက်သွားသလိုထိန်းထားသည့်ကြားမှအသံထွက်ဖြစ်အောင်ထွက်သွားခဲ့သည်။
အဝတ်မပါတဲ့ကိုယ်လေးကိုခုတင်ပေါ်ပစ်တင်ပြီးအပေါ်ကနေစိတ်ကြိုက်နမ်းနေမိသည်။ပတ်ဂျီမင်းကိုဗုံးလို့ထင်ခဲ့ပေမယ့်သူကမှပတ်ဂျီမင်းနဲ့ထိမိတိုင်းပေါက်ကွဲနိုင်တဲ့ဗုံးဖြစ်နေခဲ့သည်။
BẠN ĐANG ĐỌC
~ပင်လယ်လို မောင်~(ပင္လယ္လိုေမာင္)//Complete
Fanfiction...မောင်က ပင်လယ်ကြီးနဲ့တူတယ်... ...ေမာင္က ပင္လယ္ႀကီးနဲ႔တူတယ္... Start Date-3. 7. 2021 End Date-21. 10. 2021
အပိုင်း(၁၀)
Bắt đầu từ đầu
