29

343 26 6
                                    

Ik keek naar het meisje in de spiegel, haar rode haar zat omhoog gebonden in een staart, ze had een grijs harnas aan, met een maliënkolder. Allemaal op maat gemaakt.

Snel keek ik weg, naar achteren. Ik wilde het meisje niet zien huilen, ik voelde het zelfde als zij, en ik werd er gek van.

Er werd op mijn deur geklopt.

Ik keek over mijn schouder naar de deur, ik droogte mijn tranen met de plam van mijn hand 'ja' zei ik zacht, ik betwijfelde sterk of de gene die geklopt had me wel had gehoord.

Langzaam ging de deur open, en het hoofd van de koningin kwam om de hoek vandaan 'kom ik gelegen?'

Ik knikte, zij kwam altijd gelegen. Zij was één van de weinige mensen bij wie ik me vijlig voelde.

Ze ging voorzichtig op mijn bed zitten, en klopte met haar hand naast zich om aan te geven dat ik naast haar moest komen zitten. Toen ik zat begon ze mijn haar door haar vingers te halen 'waar dacht je aan?' vroeg ze.

Ik haalde mijn schouders op 'ik dacht aan thuis, maar dan zegmaar thuis, thuis. Niet deze thuis, maar bij papa en Remco en mama. En dan niet de ouders die jullie zijn maar.... Pfff je begrijpt me wel'

Ze grinnikte 'ja ik begrijp je hoor' ze liet mijn staart los en stond op, ze bood haar hand aan. Ik pakte hem en liep met haar mee. Voorzichtig begeleide ze me naar de spiegel en ging achter me staan met haar hande op mijn schouders. Haar hoofd kwam net boven mij uit, en via de spiegel keek ze me liefdevol aan 'weet je wat ik zie?'

Ik knikte mijn hoofd 'je ziet mij'

Ze lachte 'ja, maar ik bedoel iets anders...'

Ik haalde mijn schouders op.

'ik zie een prachtige, sterke, zelfverzekerde jonge vrouw die deze oorlog voor ons gaat winnen. Misschien met hulp van anderen, maar zij gaat er voor zorgen dat we winnen' ze drukte en kus op mijn kruin, en tien werd er weer op de deur geklopt 'ja?' zei de koningin.

De deur ging open en er stond een man 'er staat een trol voor de deur die beweert dat prinses Demi hem kent, dus ik kom een bevestiging halen'

Iedereen was aanwezig, de trol, de kabouters, wat dwergen, ik zag wat mantigoren, en nog heel wat andere wezens, allemaal klaar voor de Nenomed, die elk moment kon komen.

We stonden voor de grote poort en wachte op ons teken, wat het teken dan ook mocht zijn. Delano stond met mij vooraan, de koning had hem de opdracht gegeven om wat er ook zou gebeuren bij mij in de buurt te blijven.

'De eerste pijl is afgevuurd!' hoorde ik van achter ons komen, en daarna gebeurde alles in flitsen.

Delano zei dat het ging beginnen en pakte mijn hand.

De poort was open en het licht begroete ons.

Op een paar kilometer afstand stonden rare wezens.

Iedereen schreeuwde en rende naar buiten, Delano trok me mee.

En ik kwam weer bij zinnen.

De wezens rende naar ons toe, pijlen afvurend en met hun dolken en zwaarden zwiepend. Van achter ons kwamen ook pijlen vandaan, met vuur aan de voorkant. De Nenomed en onze groep mengde met elkaar, en toen pas zag ik wat ze waren.

De wezens liepen op vier poten, twwe aan de eene kant, twee aan de andere kant, en nog twee paar armen hadden verschillende soorten messen, dolken en zwaarden.

Acht poten, twee lichamen, acht ogen.

Spinnen.

Het waren reusachtige spinnen.

Het duurde even voordat ik doorhad dat Delano mijn hand niet meer vast had. Een vlaag van ongerustheid ging door mijn lichaam heen. Zoekend bleef ik om me heen kijken, ik kijk naar de lijken van onze kant op de grond, dat waren er veel meer dan die van de Nenomed.

Ik keek tussen de vechtende mensen door, onze groep was kleiner dan die van de tegenstanders. We konden dit onmogelijk winnen.

Een steek vloog door mijn borstkas heen, en ik viel op mijn knieën. Ik was in mijn rug gestoken. Ik viel voorover op de grond.

In de verte zag ik Delano, hij sprong over Nenomeds heen en tegelijkertijd stak hij ze op hun zwakke plek.

Ik keek naar hem, en zag hem naar me toe lopen. Ik had zo veel pijn.

Zo veel pijn.

En toen werd alles zwart.

Sorry dat het hoofdstuk zo kort is, mar het moet toch een beetje een klifhanger (ofzo) zijn, hè.
Dat is ook afentoe gezond.
Ik pupliceer hem vandaag al omdat ik morgen de hele dag in bed lig....
Ik ben dus nu oficieel klaar met schrijven van dit boek (bijlage ;])

xsamx
Read
Comment
Vote

De laatste draak (voltooid) Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu