Our Strings (Strings Series 3)

OS- Kabanata 33

"I told him if I can stay with him. He don't want because he said that you will get worried. I still want to be with him. Papa made me understand things. I'm sorry mama for what I did mama." Salita ng anak. Umiling ako ng umiling at umiyak.

"Don't get mad at papa. I was the one who told him not to tell you I'm with him. Just give me atleast time to cool off. I was hurt mama." Lintaya ng anak kaya tulutyan akong humagulgol at yumakap sa kanya. Maging si Alice sa gilid ko ay umiiyak na.

"I'm sorry." Sagot ko at niyakap siya ng mahigpit.

"That's fine. I'm sorry mama, I loveyou."

Pagkatapos ng usap namin ni Riley ay pinagpahinga ko siya. Mabilis lang nakatulog si Riley.

"Raj is still downstair." Si Alice ang nagsabi. Napatingin ako sa kanya. She was looking at me intently.

"Talk to him, Gotica. Kausapin mo para maintindihan mo ang bagay bagay. You never let him explain. Naging makasarili ka. Real talk yun ha, in this situation tatlo kayong nasaktan pero yung sayo lang ang inisip mo. Make it right this time. Learn from what happened." Mahabang salita ni Alice.

I know I was wrong. Sarili ko lang at galit ang nangibabaw sa akin. Hindi ko naisip na nasaktan din si Raj pati na din anak ko.

Nang maayos si Riley ay bumaba ako. The house is quiet. Hindi ko din alam kung anong oras na pero ang alam ko lang ay madilim na sa labas.

Tumungo ako sa garden dahil nandoon daw si Raj. Kabang kaba ako bawat hakbang dahil ngaun ko lang siya makikita ulit.

"Raj.." salita ko. Nakatalikod kase siya at tahimik na pinagmamasdan ang mga bituin sa langit. Mabilis siyang bumaling sa akin. Seven weeks kaming hindi nagkita o nag usap. Ang makaharap siya ngaun ay nakakapanghina. Pumayat siya ng bahagya at makikita mo ang pagod sa mga mata niya.

"I'm sorry." Salita niya. Punong puno ng sinseridad ang salita at mga mata niya. Kung ano man ang pinagsosorry niya ay tinanggap ko nalang. There is something to be thankful dahil inalagaan niya pa din si Riley.

"I'm sorry din." Sagot ko. Wala akong makapang salita. Ang tanging gusto ko ngaun ay yakapin siya at halikan. But then, the thought that he is my sibling stops me.

"Ayos kana ba?" Tanong niya sa akin. Tinitigan niya ako haggang umikot ang mga mata niya sa buo kong katawan. "Namayat ka," pahabol niya. Tumango ako sa kanya.

"Ikaw din naman," sagot ko. Pumikit ng mariin si Raj at tumango.

"I'm stressed and I'm fixing something. " sagot niya.

Para kaming tanga na sasagot at tatango lang sa isa't isa.

Natahimik kaming dalawa. Tanging tunog ng kuliglig ang maririnig mo sa paligid. Sabay pa kaming napabuntong hininga.

"About-" sabay ulit kaming nag salita. Ngumiti ako ng bahagya."Ikaw muna," sabi ko. Tumango si Raj sa akin. Hindi pa din mawala ang paninitig ng mga mata niya sa akin.

"Hindi mo ako binigyan ng chance to talk to you and clear things out. So please hear me out this time." Salita niya na may halong pagsusumamo. Nakaramdam ako ng hiya para sa inasal ko kaya tumango nalang ako.

"Hindi tayo magkapatid," unang salita niya. Napatingin ako sa kanya at napanganga. How? But then, hindi pa din ako nagsalita.

"I want to say it to you. Pero galit na galit ka. Mas inuna mo ang galit mo instead of listening to me." Sagot niya ulit. Nakaramdam pa ako ng tampo sa kanya.

"How can it be? Sinabi ni mama sa akin ang lahat. You agreed na alam mo din. So what to you expect me to feel?" Sagot ko. Eto na namam ang bunganga ko na hindi ko na naman mapigilan.

"You betrayed me." Sagot ko. Umiling si Raj ng paulit ulit sa akin.

"I didn't betrayed you. Natatandaan mo ba ung palagi ko sinasabi sayo noon? The things you don't know wont hurt you? You wanna know why I can't love you back way before?" Salita niya.

Tumango ako. Tandang tanda ko kung pano niya ako paulit ulit na nireject noon sa paulit ulit kong pag amin ng nararamdaman sa kanya.

"You wanna know why I kept you private before?" Tanong niya ulit. May parte man sa akin ang kinakabahan at naguguluhan ay tumango ako sa kanya. I wanna his reasons. I will listen to him reasons.

Huminga si Rajan ng malalim." Alam kong magkapatid tayo noon pa. Rather nalaman ko lang. I discovered it Gotica. But then, kapalit noon ay ang kaalaman na bawal tayong dalawa kahit noon pa man mahal na kita." Kitang kita ko ang sakit ng mga mata niya habang nakatingin sa akin.

Unti unti ay tumulo ang luha ko.

"So magkapatid tayong dalawa talaga?" Nanghihinang sabi ko. Pagod na umiling si Raj.

"Just listen to me first. I will tell you everything." Sabi niya. Hinawakan niya ang kamay ko kaya napasinghap ako. Millions of feelings spread all over me. Umupo kami sa bench sa garden. Hinawakan ako ni Raj sa magkabilang pisngi.

"Hindi tayo magkapatid okay?" Paulit ulit niyang sinasabi.

"Pero-" hindi na niya ako hinayaan magsalita ng bigla niyang angkinin ang aking labi. One kissed wiped out all the pain and agony.

"Ikaw lang ang totoong Esquivel. Ampon lang ako, Icai." Sabi niya.