Chapter 12 - His Ways

Start from the beginning
                                    

I messed up my hair and stared at the mirror for a minute. I couldn't remember what happened last night maybe because I'm really drunk. I'm still having a hangover so my head hurts a bit whenever I tried to reminisce the scenes. Hindi naman siguro ako nakipag-sex 'di ba? Aish. I know I wouldn't do that.

When I went to the kitchen, no one's there. Ano pa bang aasahan ko eh sabi ni Kat kanina na aalis na daw sila. Ugh. Damn it. I shouldn't have took too long in the bar because I still have classes to attend. Tang'nang babae kase 'yon, pinainom ako ng marami.

Ni-lock ko ang buong mansion bago tumakbo paalis dahil late na talaga ako. As much as I wanted to use my car, I don't have the key so what's the point?! Kuya Daron has all the keys of our cars so I couldn't even use the others. Kaasar! Lintik na buhay 'to. I haven't done commuting in my whole life. Marami kaya kaming sasakyan kaya anong silbi kung maglalakad kami?!

Gusto ko rin sanang magtaxi pero gago, kinuha nila ang pera ako ibibigay na sa'kin pagkarating ko. What's worst is, I have to go to Kuya Daron's room to get it. Bakit nga ba ako nagpakalasing?!

"Idiot! Magpapakamatay ka ba, ha?!" May bumusina sa gilid ko at paglingon ko ay si Zeriel pala.

Shit. Nakita niyang naglalakad ako papuntang university. It's so fucking embarrassing!

"Sorry, just thinking for some things. Ikaw? Bakit ngayon ka lang? It's already late." Kumunot ang noo ko nang mapansing parehas pala kaming nahuli.

For what reason? Haist. Bakit nga ba ako nakikialam?!

She just rolled her eyes before answering me."I woke up late and also to avoid the medias. Why are you asking?! Mas lalo lang akong matatagalan kung makikipag-usap pa ako sa tangang kapagay mo!"

Alam kong medyo masakit 'yong sinabi niya pero mukhang ako ang kailangang magbaba ng pride lalo na't may sasakyan siya.

"Wait! Can you give me a ride? Wala kase akong dalang sasakyan eh," I gave her a light smile and as usual, she just rolled her eyes on me.

"And why would I? Bakit naman hindi ka nagdala ng sarili mong sasakyan?!"

"Because it's my punishment for going home late and drunk. Kinuha ni kuya ang susi ng sasakyan ko at pinaglakad na lang kase wala naman akong choice dahil nasa kanila ang pera ko. Besides, you still need me in entering the university. Hindi ka na made-detention at makakapasok ka agad." I crossed my arms, waiting for her response.

"Letse! Pumasok ka na nga! This would be the last time that I'm going to gave you a favor." She sounds like really mad so I didn't say anything.

Hindi pa nga ako nakakapagsuot ng seatbelt ay bigla niya na lang pinaharurot ang sasakyan niya kaya muntik nang mauntog ang ulo ko sa salamin. Punyemas! Gano'n ba siya kagalit sa'kin?!

"Take it slowly, we're not in a race. Baka mamatay ako ng wala sa oras 'pag nagkataon." Napahawak ako sa dibdib ko dahil nandito pa rin 'yong kaba, hindi kaya 'yon biro.

"Mabuti nga, para mawala na ang mga babaero sa mundo. They're just nothing but a waste," she said as if she doesn't care about what I'm feeling.

Napanganga naman ako sa sinabi niya at pumipiyok-piyok pa."Are you serious? Gusto mo talaga akong mawala, sigurado ka? You might regret if that happens."

"I would never regret anything," matigas niya namang sagot.

I shrugged my phone and looked outside."Okay, sabi mo eh. Wala nang bawian, ah."

When we finally arrived in the university, the guard said that we're 15 minutes late so we need to hurry. Since I'm close with him, he let me in together with Zeriel. She didn't even say thank you and immediately walked away. Maldita niya talaga kahit kailan, haist.

Helveryst Series #2 : The Cassanova and The HaterWhere stories live. Discover now