Altı Çizili Cümleler•seungbin✔️

final

Changbin

Buraya ilk geldiğimde bana Seungmin senin ona aşık olduğun gibi sana aşık olacak deseler 'beni kandırmayın engellerim' diyerek ağlardım, ama şimdi öyle olmuştu. Seungmin de bana aşık olmuştu, hayatım boyunca hiçbir zaman istediğim bir şey olmadı.

Doğarken ailem beni terk etti, onları tekrar bulduğum da bir hata olduğumu söylediler, bir günlük eğlence uğruna ortaya çıkmıştım sadece, istenmiyordum bile.

Daha sonra bir aileye evlatlık verildim, sonunda bir ailem var derken beni kullandılar, kendimden iğrenmemi sağladılar, kendimden yıllarca nefret ettim zaten.

Ne ailem tarafından istendim, ne iyi biri oldum ne de yakışıklı biriydim, bütün kötü şeyler ben de toplanmış gibiydi.

Daha sonra onu gördüm, Seungmin ilk gördüğüm andan beri ışıl ışıl parlıyordu. Her yerde gözüm onu arıyordu, her gece yarın onu göreceğim diye mutlulukla uyuyordum. Onu sevmek istedim, sevgiyi öğrenmek içinde önce kendimi sevdim.

Şimdi ise aylardır beraberdik, onunla beraber olduğumdan beri geçmiş canımı hiç yakmadı, onun geçmişi de onun canını yakmadı, şimdiye karışarak aşkımızı yaşadık sadece. Her gün hakkımızda yeni şeyler öğrendik, mesela onun en sevdiği mekanları, şarkıları, dizileri, kitapları, hakkında her şeyi öğrenmiştim, birlikte bir sürü kitap okuyup bir süre cümlenin altını çizdik, öyle güzel konuşuyordu ki, konuştuğu her cümlenin de altını çizmek istedim.

Şimdi ise yaz tatili gelmişti, ben sonunda liseden mezun oluyordum, Seungmin'in bunun için bir yılı daha vardı, ayrı düşecek olmamız tekrar kendimi boşluğa düşürüyordu ama Seungmin'in varlığı yetiyordu bana.

Ufak mezuniyetimden sonra hepimiz okulun terasında oturduk, yere serdiğimiz minderler üzerinde uzanıyorduk.

Seungmin göğsüme yaslanmış sadece somurtup duruyordu, gidecek olmam onu da üzüyordu.

"Bir yıl daha burada kalsan olmaz mı?"

"Bebeğim mezun oldum artık bu okulda kalamam."

"Bir yıl çok uzağımda olacaksın ama."

"Şehir değişmiyorum Seungmin, bir kaç saat mesafede olacağım, yanına gelirim ki."

"Gelir misin gerçekten?" diye gülümseyerek kafasını kaldırdı, gülerek dudağına yumuşak bir öpücük bıraktım.

"Her gün gelirim istersen."

"İsterim Changbin," dedi heyecanla yerinde zıplarken. "Her gün gel hiç sıkılmam senden."

"Benden bıkana kadar hep gelirim, sensiz ben de dayanamam Seungmin."

"Bıkmam ki," dedi kocaman gülümsesi ile, çok sevimliydi. "Ama sana zor olmaz mı? Her gün gelmek."

"Senin için gelirim, hem Bay Jung ev tutmaya yardım etti, hafta sonu benimle kalırsın."

"Hafta sonu baş başa mı olacağız?" diye bağırdı heyecan ile.

"İstersen?"

"Changbin tabii ki isterim!"

"Of sus engellerim seni kalbim dayanmıyor."