Σε Χρειάζομαι

Κεφάλαιο 10ο

Πέρασε μια βδομάδα και η Αθηνά με τον Φίλιππο κρατούσαν μια πολύ διακριτική επαφή.
Φρόντιζαν να μιλάνε ελάχιστα μπροστά σε κόσμο και κάποια βράδυα βρίσκονταν στο δωμάτιο του τόσο αργά, ώστε να μην τους έβλεπε κανείς. Αν μαθευόταν κάτι γι' αυτούς θα καταστρέφονταν και οι δύο.

Το απόγευμα ο Φίλιππος εξασκούταν στη τοξοβολία και στη μάχη με τους άλλους άντρες που θα πήγαιναν στην άλλη πόλη-κράτος.
Η μητέρα του τον πλησίασε. Σταμάτησε αυτός και έστρεψε τη προσοχή του σ' αυτή.
- Θα κάνουμε θυσία για να σας προσέχουν οι θεοί και για να νικήσετε.
- Μακάρι να είναι οι θεοί με το μέρος μας! Πότε;
- Αύριο. Αλλά θέλω κάτι άλλο από σένα.
- Πες μου.
- Ανάμεσα στις κοπέλες που θα φέρουν το αίμα της θυσίας θα είναι και η Ερμιόνη, η μνηστή σου. Φτάνει αύριο το πρωί. Θα πρέπει να επιλέξεις αυτή. Μπορείς να καταλάβεις γιατί, δεν είσαι ανόητος.
- Ναι καταλαβαίνω.
- Μην με απογοητεύσεις Φίλιππε.
Του χάιδεψε ελαφρά το μάγουλο και τον άφησε να συνεχίσει την εξάσκησή του.

Το πρωί έφτασε και για πρώτη φορά η Αθηνά ένιωσε άσχημα για τον εαυτό της και σε μειονεκτική θέση.
Η μνηστή του Φίλιππου, η Ερμιόνη, έφτασε και ήταν πραγματικά όμορφη και πολύ νεότερή της και πλούσια αριστοκράτησα. Της φαινόταν αψεγάδιαστη και είχε αρχίσει να γεμίζει με ανασφάλειες.
Βέβαια, στη πραγματικότητα οι διαφορές τους ήταν στην ηλικία και στις αποχρώσεις. Η Ερμιόνη ήταν πιο ανοιχτόχρωμη. Και οι δύο κοπέλες είχαν πολύ όμορφα χαρακτηριστικά και καμία δεν χρειαζόταν να ζηλεύει κάτι από την άλλη.
Προφανώς όμως η Αθηνά δεν μπορούσε να το διακρίνει αυτό.

Όταν πέτυχε τον Φίλιππο να συστήνεται μαζί της τα μάτια της βούρκωσαν.
Το αποκορύφωμά της ήταν που πέρασαν την υπόλοιπη μέρα μαζί.
Προσπσθούσε να πείσει τον εαυτό της ότι ήξερε ότι θα συνέβαινε αυτό και το μόνο που μπορούσε να κάνει ήταν να μην τους σταθεί εμπόδιο.

Ο ήλιος σχεδόν είχε δύσει κι ήταν έτοιμοι να τελέσουν τη θυσία.
Τυχαία ο Φίλιππος πέτυχε στα σκαλοπάτια την Αθήνα.
- Γιατί μ' αποφεύγεις σήμερα;
- Δεν σε αποφεύγω. Σου δίνω χώρο να γνωρίσεις την μέλλουσα σύζυγό σου.
Γύρισε να την κοιτάξει.
- Δεν μ' ενδιαφέρει καθόλου η Ερμιόνη. Το έκανα μόνο από υποχρέωση. Δεν θέλω είμαι μαζί της!
- Κρίμα όμως που θα συμβεί το αντίθετο.
Τον κοίταξε κάπως θλιμμένα η Αθηνά και απομακρύνθηκε από κοντά του, παίρνοντας τη θέση που της αναλογούσε στη θυσία.

Ο ταύρος θυσιάστηκε στο βωμό και το αίμα του μοιράστηκε σε 7 διαφορετικές πιατέλες, τις οποίες κρατούσαν από μία ανύπαντρες κοπέλες της αυλής. Ο ενδιαφερόμενος, σ' αυτή τη περίπτωση ο Φίλιππος, θα έπρεπε να επιλέξει μία από τις κοπέλες αυτές, ώστε να ολοκληρωθεί η θυσία αποτελώντας ένα ολοκληρωμένο σύνολο.