Asrın odadan ayrıldığında , gözlerimi yavaşça biyolojik aileme çevirdim .
Daha sonra kapının ucunda bana kaçamak bakışlar atan Tan'a çevirdim bakışlarımı.
"Tan , uzakta durmana gerek yok . Kızgın değilim sana ."ellerini pantolonun cebine yerleştirdi .
"Gerçekten mi ? "dedi gözlerinin içi parlarken daha sonra bana doğru birkaç adım atıp yatağın ucuna oturduktan sonra beni kendine doğru çekip sıkıca sarıldı .
"Çok korktum , "dedi sessizce .
"Ben yıllarca Derin'le anlaşamamın sorununu kendimde aradım , onun gerçek ikizim olmadığını öğrendiğimde dedim ki sorun bende değilmiş . Ama dün bana attığın kırgın bakışları gördüğünde dedim ki galiba ben insanlara iyi gelmiyorum."kaşlarımı çatarak kollarımı ona sardım .
"Düzgün konuş kendinle gerizekalı ."dedim dalga geçen bir ses tonuyla.
Nedense Tan'a kıyamıyordum.
"Çek oğlum artık , ahtapot kollarını kardeşimden." Poyraz bize doğru yaklaşarak Tan'ı kendine doğru çekmeye başladı.
"Senin kardeşin de benim eltim mi ? Hem biz daha yakınız aynı anda annemin karnındaydık biz . Dokuz aylık bir geçmişimiz var."Poyraz, Tan'nın ensesine gelişigüzel bir şekilde vurdu .
"Kalksana oğlum , boğdun kızı." Tan başını sallayarak kollarını yavaşça benden ayırdı .
"Güzelim , yarından itibaren nakil için test yaptıracağız . Bu bitecek tamam mı ? Yeni hayatımıza tertemiz bir başlangıç yapacağız."başımı salladım .
Buna hayır diyip , triplenmeyecektim tabi ki . İyileşmek istiyordum , yaşamaya devam etmek istiyordum . Asrın'ı yarı yolda bırakamam gerekiyordu . İnsanlara verdiğim sözleri tutmam gerekiyordu.
"Bir eksik ben kalmışım."diyerek içeriye damlayan Demir abiye pardon dayıma ters bir bakış attım .
Olan biten her şeyi yaklaşık birkaç hafta önce onun fark ettiğini biliyordum .
Ve sessiz kalmıştı , susmuştu .
"Güneş güzelim , Aslı Hanım geldi ." oturduğum yataktan hızlıca kalkarak cama doğru ilerledim.
Annem ve babam lüks arabalarından inmiş hastanenin girişine doğru yürüyorlardı . Kapının girişine dolan gazeteciler ise durmadan sorular yağdırıyordu .
"Sakin ol ,"dedi Demir abi kolumu tutarken .
"Her şey yoluna girecek ..."derin bir nefes almaya çalışarak tırnaklarımı avuçlarıma batırdım.
"Güneş , biz artık buradayız . Yalnız değilsin senin canını yakmasına izin vermeyeceğiz." dedi Yekta eliyle saçlarımı geriye atarken .
Sessiz kalmayı tercih ederek yutkundum .
"Başhekimin odasına gidelim . Eniştem , Derin Hazar ve Rüzgar orada zaten."dedi Demir abi derin bir nefes vererek .
"Siz gidin , üstümü değiştirip geleceğim."
"Ben Güneş'in yanındayım anne , siz gidin ."dedi Tan kolunu omzuma atarken Deniz Hanım dudaklarını ıslattıktan sonra başını salladı .
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Güneş| TAMAMLANDI
Teen FictionAbi kurgusu 8 aydır kanserle mücadele eden Güneş'in , kemik iliği tedavisi için biyolojik ailesi ile tanışma serüvenini okumak isterseniz okumaya başla yazısına tıklamanız yeterli :)