Selamm
Keyifli okumalar
Satır aralarına yorum yapmayı unutmayın
Yürüdüğüm yol , ayağıma dolanıyor.
Gözlerim yarı açık yarı kapalıyken önümdeki musluktan çıkan soğuk suyu yüzüme çarptım.
Tüm vücudum ağrıdan sızlarken , aynadaki görüntüme baktım .
Bembeyaz yüzüm , morarmış gözaltım , dökülmeye yüz tutmuş sarı saçlarım ... Zorla yutkundum ve arka arkaya birkaç kere öksürdüm .
"Güneş , banyoda mısın ? "kağıt havluyla yüzümü kurulayıp çöpe attım ve ağır adımlarla banyonun kapısını açıp dışarı çıktım .
Seda abla , yani hastanenin hemşirelerinden biri odanın ortasında pembe dosyalardan birine bakıyordu .
"Günaydın ."dedi gülümseyerek , gülümsemesine karşılık vererek yatağımın üzerine oturdum .
"Nasıl geçti kız isteme ? "
"Tuzlu kahveyi içirebildin mi enişteye ? "
içmem gereken haplardan birini su bardağıyla birlikte bana uzatırken gözlerini devirdi ."Hiç sorma , yaptım tuzlu kahveyi kıyamamıştım az koymuştum . Abim beni içeriye gönderdi bir bahane uydurup 2 tatlı kaşığı daha tuz eklemiş . Tuzlu kahve bahanesiyle öldürüyordu çocuğu ."hapı ağzıma attıktan sonra sudan birkaç yudum aldım .
"Alfa erkek diyebilir miyiz ? "dediğimde gülümsedi.
"4 saatte , 3 kere istediler babam en sonunda yarım ağızla verdim gitti dedi ."gülümseyerek uzattığı diğer hapıda yuttum .
"Biraz bahçede hava alabilir miyim ? "dedim şirin bir şekilde sırıtarak , derin bir nefes vererek başını salladı .
"Üstüne bir şey almadan çıkma ! "ellerimi birbirine çırparak yataktan hızlıca kalktım ama başım pervane gibi döndüğü için duvara tutunmak zorunda kalmıştım.
Kendi kendime gözlerimi devirerek , gülümsedim .
"İyi misin ? "Seda abla kolumdan tutmaya çalıştığında onu engelleyerek başımı salladım
"İyiyim."genişçe gülümsedim ve koltuğun üzerinde duran ceketi üstüme geçirdim.
"Çok yorma kendini."cevap vermeden odadan dışarı çıktım , kaldığım kat sadece kanser hastası gençlerin bulunduğu kattı . O yüzden genellikle ses fazla olurdu .
Öleceğin gerçeklik ne kadar yaklaşırsa hayatta yapman gereken şeylerin ne kadar fazla olduğunu anlıyordun .
O yüzden yapan gereken şeyleri fark etmek için ölümüne yaklaşmayı beklememek gerekirdi.
Asansörün önündeki kalabalığı fark ettiğimde gözlerimi devirerek merdivenlere yöneldim ve hızlı adımlarla aşağı kata indim .
Arkadaşlar , kalbim yerinden çıkacak galiba !
Soluk soluğa girişe indiğimde , hasta kayıt bölümündeki bağırışma seslerini duyup adımlarımı oraya çeviridim .
Bela beni mıknatıs gibi çekiyordu , kaos hastası olabilirdim .
"Bacım benim tepemin tasını attırma , çağır şu herifi ."kadın derin bir soluk vererek gülümsedi .
"Beyefendi , Demir hoca birkaç dakika içinde burada olacak . Siz ileride oturup dinlenin ben Demir hoca geldiğinde size haber vereceğim ."adam kaşlarını çatarak yeniden bağırdı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Güneş| TAMAMLANDI
Teen FictionAbi kurgusu 8 aydır kanserle mücadele eden Güneş'in , kemik iliği tedavisi için biyolojik ailesi ile tanışma serüvenini okumak isterseniz okumaya başla yazısına tıklamanız yeterli :)