Our Strings (Strings Series 3)

OS- Kabanata 23

Simula na ng klase ko. Nagulat pa ako ng may 10 missed calls si Raj sa akin. Seriously? Hindi na niya ako kinulit at wala na din siyang message sa akin. Somehow, hindi ako maka-focus kakaisip sa tawag ni Raj.

But then, like the other days... madami na naman activities at kung ano anong pinagawa ang mga professor namin. Karamihan nga sa mga kaklase ko ay nag rereklamo pero wala naman kaming magagawa. Kailangan pa din namin tapusin ito at gawin.

Mayroon binigay sa amin task na hindi ko makuha ang kinalaman sa kurso ko. It's more on measurements and angles. Ano naman malay ko don? Besides, math is  not really friendly to me eversince.

Problemado ako ng matapos ang klase. Kailangan ko kase isubmit iyon sa lunes at wala akong idea kung paano ito sisimulan.

Nang matapos ang klase ko ay nagpahinga ako saglit. Maya maya naman ay kailangan ko pumasok sa Ibanez. Ang sabi kase ni sir Brent ay may importante meeting ngaun sa office at kailangan niya ako.

Hindi pa naman ako gutom pero hindi ko alam kung bakit ako naghahanap ng pagkain. Naubos kase ni Raj ang adobo na niluto ko kagabi. Well, it's satisfying to watch him na nagustuhan niya ang niluto ko.

Inayos ko nalang ang sarili. Nang maayos ako ay bumaba ako para pumasok. I don't know what is wrong with me pero palinga linga ako.

Ugh! Umiling ako. This the reason why I don't want to get used of things. Kase kahit aminin ko man o hindi, nasasanay ako. Hinahanap hanap ko.
Hindi ko tuloy mapigilan ang pag usbong ng galit. Why you need to show it to someone kung hindi mo naman kayang panindigan?

Nasaan ang consistency and persistent? Hmp! Manloloko talaga at paasa! Natigilan ako! Shit! Bakit ba ganito ang nararamdaman ko?

Wala masyadong dumadaan taxi dahil katanghalian tapat. Oras ngaun ng tanghalian. Tumingin pa ako sa daan at napangiwi ng makita na tirik na tirik ang araw.

Luminga linga ako sa paligid pero wala talagang dumadaan. I was supposed to cross the street ng may humawak sa kamay ko.

"Hindi ka marunong mag hintay." Rajan's hoars voice echoed my ears.

Nanigas pa ako when he interwined his fingers on mine. Gusto ko ito bawiin gusto ko mag-reklamo pero sa simpleng hawak niya sa kamay ko ay naubos niya ang lakas ko.

Kahit ganun, hindi ko pinahalata ang epekto niya sa akin. Napatingin ako sa kanya at kinunot ang noo. Pilit ko pang binabawi ang kamay ko pero ayaw niyang bitawan.

"My god Raj, give my hand back!" Salita ko. Mabuti nalang at hindi masyadong matao. Kabang kaba ako. Sa itsura ni Raj ay maagaw talaga niya ang atensyon ng mga dumadaan!

"Bakit busy ang line mo kanina? I gave you food and waited for your gratitude but nothing came. Ako na nag adjust tawagan ka pero busy ang line mo for too long. Who were you talking?" Medyo galit niyang sabi.

Nalaglag ang panga ko sa kanya. Galit ang itsura niya pero humihiyaw pa din ng kagwapuhan ang mukha niya. Nasaan ang hustisya?

"Now what? Two timer ka!" He said. Nanalake ang mga mata ko. Pilit ko pa din binabawi ang kamay ko pero wala talaga. Masyado siyang malakas para mabawi ko ang kamay ko.

"Anong two timer ang sinasabi mo jan? Boyfriend ba kita? At bitawan mo nga ang kamay ko!" Salita ko. Pinipilit maging kalmado pero natatakot talaga ako. Medyo madami na din ang tumitingin sa amin at madami na ang dumadaan sasakyan.

"So may boyfriend ka nga?" He said again.

Bumuntong hininga ako at umiling. Here we go again. "I told you it's none of your business. You are crossing the line. At  pwede bang bitawan mo kamay ko?" Sagot ko sa kanya.

Tinitigan niya ang mga mata ko kaya pinilit kong labanan ang titig niya. Sa huli, ako pa din ang nag iwas dahil hindi ko ito makayanan.

"Then why your phone was busy?" Ulit niya ulit. Seriously? Hindi ba siya makaka move on sa tanong niya na iyon?

"Nababaliw kana!" Pagalit kong sabi.

"Yes or no, Gotica?" He asked me again. But this time, wala nang humor.

"No. Happy kana?" Sagot ko sa kanya sabay irap. Nanatiling stoic ang mukha niya na hindi pa din inaalis ang titig sa akin.

"Now... can you please let go of my hand?" Sabi ko sa kanya. Umiling lang sila at lalong hinigpitan ang hawak.

Ilan babae ang dumaan habang nagbubulungan. Hindi ko alam pero namawis bigla ako sa sobrang tense na nararamdaman.

"Raj, let go. Baka mamaya may makakita." Sabi ko ulit sa kanya.

"So? What's wrong if people will see us. Get use of it. Or you want me to call media?" Tumaas ang kilay niya sa akin. Lalo yata akong namawis sa sobrang kaba.

"This is blackmail!" Sagot kong iritado sa kanya. He chuckled sexily and winked at me. "Yes baby, this is blackmail." Salita niya at saka ako hinila palapit sa sasakyan niya. Ugh!