Güneş| TAMAMLANDI

8

"Birisi Güneş'e göndermiş ."hepsi şaşkın bakışlarını bana çevirdi .

"Sana o kadar samimi davrandım ki Tan ," dedim ağlamamak için fısıldayarak.

"Ama sen bildiğin halde benden sakladın mı böyle bir şeyi ? " bakışlarını yere eğdi .

"Özür dilerim ama bende daha bu sabah öğrendiğim testin sonucun Asrın'la birlikte." kaşlarım anında havaya kalktı

"Asrın biliyor yani ? "saçlarımı geriye ittirdim

Bu yüzden bu sabah o kadar mutluydu .

Bu yüzden tüm sabah , gelecekle ilgili planlar yapmıştı .

Biyolojik ailemi bulduğumda , ilik nakli olup iyileşebileceğimi öğrendiğinden .

"Ben biraz dinlenmek istiyorum."dedim derin bir nefes vererek .

"Tamam güzelim ,"dedi Cihan Bey .

"Çıkalım hadi , sonra konuşacağız kardeşinizle bundan sonra hep birlikte olacağız zaten."itiraz
etselerde , Deniz Hanım ve Cihan Bey dışarıya çıkmalarını sağlamıştı .

Yatakta aşağı doğru kayarak başımı yastığın üstüne koydum .

Ve gözlerimi sıkıca kapattım .

Asrın'a bunun hesabını çok güzel bir şekilde soracaktım .

Ama şimdi düşünmem gereken bambaşka şeyler vardı .

Yazar'dan

Boran ailesi , hastanenin büyük kafeteryasında oturuyor . Asrın'ın Güneş hakkında bir şeyler anlatmasını bekliyorlardı

Hepsi için çok garip bir durumdu , kendi kanlarından canlarından olan biriyle ilgili şeyleri bir başkasından öğrenmek . Ama buna mecburlardı .

Asrın , önündeki kahve bardağıyla oynamayı bırakıp Boran ailesine döndü .

Güneş için o kadar telaşlanmışlardı ki .

Onların , Güneş'e aile olabileceğini o an anlamıştı .

Deniz Hanım'ın , hiç tanımadığı kızı için Cihan Bey'in kollarında ağlarken gördüğünde anlamıştı .

Cihan Bey'in , ağlamamak için sıktığı yumruklarından anlamıştı .

Hazar'ın , fısıltıyla ettiği duaları duyduğunda anlamıştı .

Yekta'nın , her gördüğü doktor'a Güneş'in durumunu sorduğunda anlamıştı .

Poyraz'ın , hastanenin ortasında attığı voltalardan anlamıştı .

Tan'ın , gözyaşlarından

Rüzgar'ın sessizliğinden anlamıştı .

"Çok üzüldü mü ? "dedi Asrın , merakını gizlemeyerek .

Üzüldüğünü , kırıldığını adı gibi biliyordu ama aması vardı işte .

Hazar , ağır ağır başını sallamakla yetindi . Güneş'i ağlarken görmemişti ama gözlerindeki hüzünü bin kilometre öteden görse anlardı .

"Asrın ."dedi Cihan Bey, üstündeki yorgunluğu atabilmek için iki bardak kahve içmişti ama nafileydi . Öz kızına sıkıca sarılmadan geçebilecek bir yorgunluk değildi bu .

"Güneş'ten bahsetsene bize , hayatından ? "

Asrın derin bir nefes alarak , kurumuş dudaklarını ıslattı .