13

198 10 0
                                    

Vandaag is de dag.

M'n bagage staat al onder aan de trap.
Ook al moet ik mijn vrienden achterlaten ben ik super enthousiast over wat me in Londen te wachten staat.

Over een half uur vetrekt mijn trein richting Brussel. Waar ik samen met alle anderen op de Eurostar stap.

Ik hoop nog steeds dat Ethan me komt uitzwaaien, maar ik vrees ervoor...

...

Mijn moeder zet me af aan het station en neemt afscheid. Nadat ze me nog gewaarschuwd heeft voor alles wat kan misgaan, laat ze me achter op het station. Ik kijk welk perron ik moet hebben en loop erheen. Daar ga ik op een klein bankje zitten, dankzij mijn moeder ben ik 10 minuten te vroeg.

Ik kijk nog even op m'n gsm. Niets.
Mijn hoop dat Ethan me komt uitzwaaien, is bijna op.

Ik zie in de verte de trein al aankomen. Ik sta op en kijk nog snel rond me. Het lijkt wel of ik de enige ben op dit perron. Nog steeds geen Ethan.

De trein stopt en de deuren gaan open.
Ik hijs mijn koffer de trapjes op. Nooit gedacht dat ie zo zwaar was.

Ik loop naar binnen als ik plots mijn naam hoor.

"Kiaaraa! Wacht" roept hij van ver.

Er verschijnt een glimlach op mijn gezicht. Ik wist wel dat hij ging komen.

Maar het is al te laat. Als hij hijgend bij mijn wagon aankomt, gaan de deuren dicht.

"Ik hou van je." gebaren z'n lippen.

"Ik ook van jou." gebaar ik ook.

Hij maakt het gebaat van een telefoon en ik knik. En toen vertrok de trein.

...

Als ik aankom in Brussel en richting het perron van de trein richting Londen ga staat er al een kleine menigte en iemand die een bord in de lucht houdt.
Belgische Dans Unie

Ik loop erheen. Er staat een vrouw. Ze ziet er niet echt uit als een danser dus ik gok dat ze een leider is. Ik meldt haar bij me aan. Ze zet een vinkje bij mijn naam, stelt zich voor als Magda en zegt dat ik mag kennismaken met de anderen.

Ik zie een meisje redelijk afgezonderd staan dus ik besluit richting haar te gaan.

"Hey." zeg ik verlegen

"Hoii!" zegt het meisje.

"Ik ben Kiara." zeg ik en steek m'n hand uit.

"Melissa." ze schudt mijn hand.

"Ik ken niet veel mensen hier... " zeg ik, nog steeds niet echt op mijn gemak.

"Ik ook niet! Ik ben al blij dat er iemand tegen me praat! Wil jij anders bij me op de trein zitten?" vraagt ze vriendelijk.

"Natuurlijk!" ze lijkt me echt leuk.

We praten nog even tot de vrouw, Magda, roept dat we allemaal moeten instappen. Onze koffers worden naar de bagage ruimte gebracht. Melissa en ik lopen als laatste in de wagon en nemen plaats op de twee overgebleven stoelen. Over ons zitten twee andere meisjes. Ze stellen zich voor, Jana en Camilla. Ze komen allebei van dezelfde dansschool en dansen al jaren samen. Ze lijken me ook wel vriendelijk.

...

Als we aankomen in Londen, kijk ik mijn ogen uit. De grote wolkenkrabbers, massa's volk.. Zoiets kom je niet snel tegen in ons klein dorpje. We worden met een busje naar onze stageplaats gebracht.

Het is een redelijk oud huis. Zeer groot, het lijkt wel een kasteel. We verzamelen allemaal in de hal, ja die is groot genoeg voor 50 mensen.

Magda vertelt dat er 25 kamers zijn en dat iedereen dus met twee moet slapen. Jongens en meisjes apart.

Dan begint ze namen en kamernummer af te roepen. Ik hoop dat ik met Melissa zit. Maar ik vrees ervoor.

Jana en Sabrina. Kamer 1
Isabelle en Fiona. Kamer 5
Marie en Esmée. Kamer 4

En zo gaat ze door..
Melissa en Camilla. Kamer 2
Kiara en Jennie. Kamer 3

We zijn tenminste buren. Ik neem m'n rugtas en volg Jennie naar boven.

"Welke kant wil jij?" vraagt ze als we in onze kamer staan. Onze koffers staan recht naast de deur.

"Bij het raam als dat goed is?" vraag in voorzichtig. Ze knikt en legt haar koffer op het bed tegen de muur. Ik neem de mijne en leg hem op het bed onder het raam.

Ik kijk even de kamer rond. Twee bedden. Twee kasten. Een bureautje. Kleine badkamer. Geen wc, die zullen gemeenschappelijk zijn waarschijnlijk.

Na enkele minuten horen we iets door luidsprekers op de gang.

"Jullie moeten op jullie kamer blijven tot het eten. Je krijgt de tijd om je op te frissen en je bagage uit te laden. Tot straks!" Dan klinkt er een lange piep.

Ik open de kast het dichtst tegen mijn bed en begin m'n kleren eruit te halen. Ik laat een paar leggings en een los shirt op m'n bed liggen.

"Ik ga even douchen." laat ik Jennie weten en neem m'n kleren mee naar het badkamertje. Jennie ligt al heel de tijd op haar bed muziek te luisteren en te sms'en. Nu ik er aan denk ik moet iedereen nog laten weten dat ik goed ben aangekomen.

Ik douch me snel. Kam m'n haren goed door en doe ze in een visgraat vlecht. Ik kleed me aan en ren snel de kamer in om m'n make up tasje te nemen en werk in de badkamer mijn make up bij.
Net als ik klaar ben hoor ik de piep weer en deuren gaan open. Ik loop naar de gang en zie net dat Melissa staat te wachten aan de trap. Ik zwaai naar haar en samen gaan we naar de eetzaal.

We worden opgedeeld in vijf tafels. Aan mijn tafel zitten Melissa, Camilla, Jana, Cato en nog wat mensen die ik niet ken. Cato is nog een vriendin van Jana en Camilla. Ik ben hier de enigste van mijn dansschool.

Als we bijna klaar zijn met eten verschijnt Magda vooraan de eetzaal.

"Mensen! Aandacht. Na het eten zijn jullie vrij. Je moet wel in het huis blijven. Om half tien iedereen in zijn kamer en om tien uur lichten uit. Morgen om 6u worden jullie gewekt en worden jullie in dansgroepen opgedeeld voor de eerste training. Dat was het! Veel plezier vanavond. Stapel alle borden op en laat de tafel netjes achter."

Dan begint iedereen op te ruimen en de Eetzaal te verlaten. Ik volg Melissa naar de zolder. Daar gaan we bij een groep mensen zitten die ik totaal niet ken.

We spelen waarheid waarheid waarheid om elkaar beter te leren kennen. De eerste ronde moeten de meeste hun naam zeggen. Dan beginnen de vragen persoonlijker te worden. Aan mij vroegen ze wie ik was, welke stijl ik danste en of ik een vriendje had. Toen ik ja zei op de laatste vraag moest iedereen lachen.

Om half tien ging iedereen naar hun kamer. Ik stuurde nog snel naar iedereen thuis dat ik nu ging slapen en dat ik misschien morgen ging bellen. Ik poetste snel mijn tanden en kroop al in mijn bed. Morgen zou een zware dag worden.

A/N nogmaals sorry dat het zolang duurde maar ik heb al gezegd hoe dat komt. Ik probeer vanaf nu woensdag en zondag een update te doen! Comment & vote! Dat doet me een plezier :)

A Simple Love StoryWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu