ဦးက ကျွန်တော့ ကိုအသည်းယားလို့ထင်ပါရဲ့
"စာသွားလုပ်တော့ အစစ်ကနီးပြီ"
ကျနော့ ရှက်သွေးဖျာရင်း မျက်နှာ လေးများကနီနေကာ
"ဟု..ဟုတ်. ဟုတ် ဦး"
"အင်း"
ကျနော့ကိုဦးက သူ့အပေါ်ကနေ့ထမရအောင် လက်နဲ့ဖိထားပြီးတော့မှ ကျနော့ကိုသွားခိုင်းနေတယ် ပိုမိုပြီးရှက်မိနေပြန်သည်
"ဦး..ဖယ် ပေးပါအုံး..ထ..ထမလို့"
ဦးက ကျွန်တော့ပါးကိုခွပ်ဝင်အောင်နမ်းပြီးမှ လွှတ်ပေးတော့သည်
ကျနော်လဲခေါင်းလေးငုံလျှက်ပင်အခန်းကနေ့မြန်မြန်ပြေးထွက်သွားရသည်
ပြေးထွက်သွားပြီးမှ results စာရွက်မေ့ခဲ့လို့ ကိုယ့်နှဖူးကိုယ်ရိုက်ပြီး အထဲ ပြန်ဝင်ကာ
"ဟီး..ေမ့..မေ့ခဲ့လို့"
ဆိုကာ စာရွက်ကိုအမြန်ယူပြီး ကိုယ့်အခန်းကိုယ်သွားလိုက်သည်
အခန်းထဲလဲရောက်ရော တံခါးကိုအမြန်ပိတ်လိုက်ပြီး ကျော မှီကာ ရင်ဘက်ပေါ်စာရွက်လေးနဲ့ကပ်ပြီး
"ဟူးးးး "
*ဦး က roတတ်တာပဲ*
ဆိုကာ မျက်နှာလေးကစပ်ဖြီးဖြီး
အိပ်ယာပေါ်လှဲ ချလိုက်ပြီးmassenger မှာ ဟိုသူတောင်းစားလေးတွေကိုကြွားဝါခံထုပ်တော့မယ်လေ
^ဟျောင့်ငမဲ တို့ဇနကြီးကတော့ ထူးထူးဆန်းဆန်းဘာတွေဖြစ်နေပါလိမ့်နော်^
^ဟုတ်ပ ငန ပြောပါအုံးဘာတွေဖြစ်တာလဲ^
^အား..မင်းတို့ကလည်းကွာ.. ငါက..ငါ့ဘဲကီးရဲ့ romantic ဆန်တဲ့အနမ်းကိုရလိုက်လို့ပါဟ^
^wowငါ့ကောင်ကြီး မိုက်လှချီလား^
ကျနော်လဲ သူတို့နဲ့ စကားစမည်ပြောရင်းကိုယ့်ဘဲအကြောင်းကြွားရင်းပေါ့ဒီလိုနဲ့ ကျနော် နာရီကြည့်တော့ ည၁၀နါရီတဲ့ ဒီအချိန်ထိတောင်ရောက်သွားပြီလား ပဲ ဒီကောင်တွေနဲ့စကားပြောလိုက်ရင်အဲ့လိုပဲ မပြီးနိုင်လောရ်အောင်အတောမတတ်တော့
part9
Start from the beginning