Bakugan yeniden

Shun, Alice:

Alice, kafeye Shun'un girdiğini görünce irkildi.

Shun, en arka masaya oturdu ve ona doğru gelmekte olan Alice'e baktı.
Alice, onun önünde durarak:
"merhaba Shun!" dedi gülümseyerek.
"merhaba Alice!" dedi Shun, yüzünde
Düz bir ifade ile.
Alice, tekrar gülümseyerek:
"sana nasıl yardımcı ola bilirim?"
Shun, bu kadar kalabalık bir yerde konuşmak istemeyerek:
"bu gün için izin ala bilir misin?"
Alice, buna oldukça şaşırarak:
"ben ile ne hakkında konuşacaksın, Shun?"
Shun, etrafa bakarak:
"merak ettiğim şeyler var ve bunları mümkün ise, daha sessiz bir yerde konuşmak istiyorum."
Alice, içten içe heyecanlandı.
"benim ile, daha sessiz bir yerde mi?"
Alice Shun hakkında (arkadaştan) fazlasını düşünüyordu.
"Shun da böyle düşünüyorsa..."
Alice, içinden düşündü.
" ALİCE..."
Düşünceleri Shun'un sesi tarafından bölündü.
Alice, toparlanarak:
"evet Shun,"
Shun, ona bakarak:
"iyi misin?"
Alice:
"evet, evet, şimdi soruyorum!" dedi ve lobiye doğru hızla ilerledi.

Alice, izin almıştı ve ikisi yaklaşık beş dakikadır
Çimenler ile çevrili bir bankta oturuyorlardı.
Alice, ona bakarak:
"konuşmak istediğini sanıyordum!" dedi gülerek.
Shun, içinden:
"hadi ama, neden kelimeleri bir araya getiremiyorum ki?"
"bu kadar zor olmamalı; tamam sakin ol, sakın ol."
Shun, ona bakarak:
"nasılsın Alice?"
Alice:
"iyiyim, sen?"
Shun, olumlu yönde kafa salladı.
Shun, iç ses:
"şu an keşke Dan kadar umursamaz ola bilsem,"

İki dakika daha sessizlik oldu.
Alice, sessizliği bozarak:
"Hairadee ile Yanlız savaştığın doğru mu?"
Shun, ona bakarak:
"evet ama sen bunu nereden biliyorsun?"
Alice, gülümseyerek:
"Komba bakugan sitesinde bir hafta bunun hakkında konuştu."
Shun, yorgun bir nefes vererek:
"bundan haberim yoktu; bakuganlar gittikten sonra siteye bir daha girmedim."
Alice, eylenceli bir ses ile:
"onlarca hayranın ve yüzlerce mesajın olduğuna eminim."
Shun, sadece omuz silkti.
"o kadar büyük bir şey diğil."
Alice, buna çok şaşırdı.
"önemli Shun!" dedi.
Shun, ona bakarak:
"bunu Skyres için yaptım; eğer onu kurtaramasaydım kendimi asla affetmezdim."
Sonra gök yüzüne bakıp devam etti:
"o bana annemden kalan tek şey."
Alice, Dan'in onlara anlattıklarını hatırladı.
Shun'un koluna dokunarak:
"bunu hatırlatmak istememiştim Shun, özür dilerim."
"sorun değil Alice."
Yine sessizlik.
Bir dakika sonra...
Shun, sessizliği bozdu:
"bu tuaf..."
Alice, şaşkınca ona baktı.
Shun, devam etti:
"bundan birisine bahsedeceğimi hiç düşünmezdim."
Derin bir nefes alarak devam etti:
"senin ile konuşmak istediğim şey bu Alice."
Derin bir nefes daha aldı:
"sana her şey'i kolayca söylemek istiyorum ama bunun nedenini bilmiyorum."
Alice, mutlu bir şekilde:
"gerçekten mi?"
Shun, olumlu yönde kafa salladı.
Alice, elini Shun'un kolundan eline kaydırarak:
" ben de aynı şekilde düşünüyorum Shun."
İkiside bir birlerine bakıp gülümsedi ler.
"BAKIN BURADA KİMLER VAR?"
Shun, arkasına döndü ve
Dan ve Runo'nun onlara doğru geldiklerini farketti.
"NEDEN SES ÇIKARMAK ZORUNDAYDIN Ki?"
Runo azarladı.
Sonra Alice'e bakarak:
"merhaba Alice."
Alice, kızararak:
"merhaba Runo."
"nasılsıniz bakalım?"
Dan sordu.
Shun ve Alice aynı anda:
"iyi..."
Runo onlara bakarak:
"Shun, Alice ile kız, kıza konuşa bulur miyiz?"
Shun Alice ile hala ellerinin birleşik olduğunu fark etti.
Dan, Shun'a bakarak:
"onlar konuşurken ben de senden intikam ala bilirim!" diyerek satranç alanınını gösterdi.
"yine kaybedeceksin!" Shun kalkarken söyledi.
İkisi yürürken Dan:
"görüceksin bu sefer farklı olucak."

Runo, Alice'e bakarak:
"tüm detaylarıyla bilmek istiyorum."
Dedi gülümseyerek.
İki kız da satranç oynayan iki gence baktı.
Dan kaybediyordu ama gülüyordu.
Shun'un çoğu zaman ifadesiz yüzünde şimdi bir tebessüm vardı.

Alice, Runoya bakarak; anlatmaya başladı.

Umarım beğenmişsinizdir!
Duygusal yazmakta pek iyi diğilim.
Savaş bölümlerine geçmeden bunu aradan çıkarmak istedim.

Tamam daha fazla uzatmıyorum 😂

İyi akşamlar 💕