Astrid Monteverde (Bitch Series #1) ✔️

EPILOGUE

"I love you, my wife. Don't be mad, okay? Hmm." Damn. Sa tuwing maglalambing talaga siya sa akin ng ganito ay kusa nalang titibok ng mabilis ang puso ko at mawawala ang galit ko.

I'm so in love with this girl.

"Siya nga pala here. Nakita mo ba yang bahay na yan babe?" Kahit naguguluhan ay tumango-tango naman ako sa tanong niya tsaka isa pa hindi naman ako bulag noh tss.

"Of course I see it because I'm not blind, duhh!" Pagtataray ko kunyari na ikinatawa niya bago ako halikan sa aking sentido at niyakap ako mula sa likod.

"That's our house, our new home—kaya mula ngayon ay diyan na tayo titira at bubuo ng masayang pamilya, pero siyempre kasama ang unang baby natin soon." Saad niya na ikinatulala ko at hinimas-himas ang aking tiyan na may maliit na umbok.

"R-really?How?" Sabi ko sa kanya at nanghihinang prinoposeso ang kanyang sinabi.

Nakalimutan kong sabihin na may soon to be baby na pala kami nitong asawa ko at nung nakaraang buwan lang namin nalaman na positive pala ang pagtetake ko ng IVF kaya ayon sa sobrang saya namin pati pamilya ko at kanya ay nag celebrate naman kami sa Restaurant nila Allyson.

Soon pa naman malalaman ang gender ni baby since mag-two months old palang siya sa tiyan ko. She looked at me with full of love at pinagsiklop ang kamay naming dalawa.

"Yes, baby. Yung naipon kong pera sa pagtatrabaho ang ginamit ko diyan. Ano? Do you like it, ba mahal?" Tanong niya pa. Pinisil ko naman ang kamay niya bago nilingon ang malaking bahay na sa amin pala at ibinalik sa kanya ang aking tingin.

"Of course by I love it. Thank you for this by pero sana sinabihan mo man lang ako diba para dalawa tayong maghati sa bay--" She stop me from talking ng walang ano-anu'y hinalikan niya ako muli ng isang mapaghamon na halik.

Kanina ko pa napapansin na halik ng halik ang babaeng to tsk. Mamaya ka sa akin Nerdy ka! Naiinitan pa naman ako ngayon at parang ang sarap niya lang kainin—geez nagiging pervert talaga ako bigla pag siya na ang kasama ko tss.

"Let's go, hmm?"

She said she would have pulled me when I stopped her. She looked at me in surprise, as if my head were turning into two.

"What's wrong, babe? Are you feeling bad? Are you okay?" I was just looking at her while she was worried. I couldn't help but smile inwardly at her cute reaction.

"Hey, babe? Is everything alrig-!" She stopped talking as I imitated her hand on my chest and bit it as she gasped in surprise. Her eyes widened at what I did, and she was about to take her hand away when I spoke.

"I want you by, please. I want you to eat me now."

Damn. Ganito ba talaga pag buntis? Nag crave sa sex bigla? Pero gusto ko kasi siyang kainin ako ngayon kahit pa na kakatapos lang namin kanina bago kami pumunta dito.

"B-but mahal kakatapos lang natin kanina diba? Ah, ano uhm, baka bukas uli? Hehe." Napataas naman ang kilay ko sa kanyang sinabi at pabalibag na binitawan ang kanyang kamay bago umirap at naglakad palayo sa kanya ng walang imik.

Nagulat naman siya sa ginawa ko bago ako tinawag. "Mahal wait, where are you going?!" Hindi ko naman siya pinansin at binilisan lang ang aking lakad.

Nakakainis naman. So tinatanggihan niya ako? Pangit na ba ako sa paningin niya at ganun nalang niya ako tanggihan? Huh! Bahala ka sa buhay mo Nerdy ka! Matigang ka sana. Hindi na kita papakainin nitong peanut ko hmpf! Kainis!

"M-mahal wait, hey, stop, please!"

Masama ko namang tinignan ang walang modo na humawak sa kamay ko na masama rin ang tingin sa akin at pabalibag akong kinaladkad. Nag-init naman ang mata ko sa ginawa niya at mahinang humikbi na ikinatigil niya sa paglalakad bago nag-aalalang tumingin sa akin.

"W-why are you crying? Shh, I'm sorry, baby, sorry." Sinuntok-suntok ko naman ang dibdib niya na may kasamang kurot na tinatanggap niya lang at agad akong niyakap dahilan para matigil ako sa aking ginagawa.

"I hate you! I hate you!" Damn it! Bakit ayaw tumigil ng luha ko sa pagtulo? Ganito ba talaga pag buntis at nagiging iyakin? Damn.

"I'm sorry, shh-- tahan na." She faced me at pinatakan ng halik ang aking noo bago pinahid ang luha ko bago ako tignan ng buong pagmamahal.

"I love you. I'm sorry, ulit okay? Hmm." Nakanguso ko naman siyang tinignan at pinalambitin ang aking mga kamay sa kanyang leeg bago nagsalita habang nakanguso.

"I love you too, babe, at sorry din sa attitude ko kanina." Ngumiti naman siya sa akin bago nagsalita ulit.

"It's okay, and besides, natural lang yan sa mga buntis. So, pasok na tayo?" Tumango naman ako sa kanya bago niya ako binuhat ng pa bridal style na ikinangiti ko nalang at tumingin sa kanya ng buong pagmamahal.

Although our relationship is not perfect in the eyes of others, for us it is the most perfect, especially when you are with the person you love.

So, hanggang dito nalang siguro ang aming kwentong dalawa at sa susunod ulit nating pagkikita.

I am Astrid Monteverde, the former bully and bitch of Brixton High School, but that only changed when I met the person who made me feel different. My target way back then, my wife, Lorraine Del Frio, who was a Nerd way back then, is now my lifetime partner, and we have both decided to officially sign off.

-- THE END ~