Forbidden Desire

Chapter 19

Ysrael Ferrell is Marco's friend. He's a doctor and the CEO of Ferrell Hospitals all over the asia. He's that rich. Ewan ko lang kung bakit napakapokpok nun. Basta talaga nagsusuot ng palda, tipo agad niya.

"Hindi ko nga maisip kung paano ko naging ka-sosyo 'yun sa negosyo, e," I added and closed my eyes.

Mabait naman si Rael, pokpok lang. Gwapo at talagang may ibubuga in terms of physical features. Kaya siguro nagkakasundo kami minsan kasi mahilig siya mang-trip at laging si Marco ang pinagti-tripan namin.

"Sus. Kasundo mo nga 'yun, e." He chuckled. "Nonetheless, I'll be calling him. You need to be checked baka malala na ang lagay mo."

Napairap ako at muling pumikit. Mabigat pa rin ang pakiramdam ko at parang anytime, bibigay na ang katawan ko. The medicine Gemma handed me a while ago didn't even lessen my fever. It just made me feel worse.

Bumukas ang pinto kaya't napatingin ako dito. There I saw uncle Baron with someone beside him. Napakurap-kurap pa ako para siguraduhing hindi ako namamalik-mata. I can feel Marco's embrace tightened.

"Anong ginagawa mo rito?" my babi asked.

The man chuckled. "I should be the one to ask you that, Umali. What are you doing here?"

Tumingin ako kay uncle Baron na may pagtataka. "Uncle? What's this all about? B-bakit nandito 'yan?"

Uncle Baron took a deep breath and smiled. "This is Leslie Scott, hija. He is the chairman at the moment and the mysterious owner of fourty-percent shares of our company."

Napatayo ako dahil sa narinig. Bahagya akong gumewang ngunit mabilis akong dinaluhan ni Marco. "A-ano? Uncle, the fourty percent shares was named to my father! Is this a joke?"

"Kitty, it's not," said the man with an stoic face. "Your father entrusted me his shares and now I owned the Gil Corporate."

"Pero may sarili kang kompanya, 'di ba?! Bakit ka nandito at pinapakialaman ang kompanya ko?!" There I raised my voice. 

Biglang kumirot ang ulo ko sa narinig kaya't napahakbang ako paatras habang hawak ang aking sintido.

"Keep calm, babi," bulong sa 'kin ni Marco at hinigpitan ang kapit sa 'king bewang.

I saw how Leslie's stare dropped on Marco's arms. He clenched his jaw and I saw his hand balled into fist. "Wala ka nang magagawa."

Umiling ako. "Hindi 'to pwede."

Biglang umikot ang mundo ko at hindi ko na narinig pa ang sinabi ni uncle. At bago ako tuluyang mawalan ng ulirat, naramdaman ko ang brasong sumalo sa katawan ko at ang pagsatinig ni Leslie sa pangalan ko.

--

"She's fine. Painumin niyo lang sa gamot na binigay ko. Nagsabay ang stress at lagnat niya," I heard Rael's voice. "Ano ba kasing katangahan ginagawa niyan? Ang init-init ng temperatura kanina."

"Hindi ko rin alam," Marco replied.

Ysrael groaned. "I left that model to rush here you know. Alagaan mo naman 'yan. I saw some symptoms of fatigue kaya h'wag niyo muna pagpatrabahuin 'yan."

I decided to open my eyes and shot glares at Rael's back. "Ang ingay mo."

Nilingon ako nito at mabilis nila akong dinaluhan. "Buhay ka pa. Kumusta pakiramdam mo?"

I lifted my hand and massage my nose. "I'm good."

"Don't overwork yourself," seryosong sambit ni Ysrael na ikinaiwas ko ng tingin. "Muntikan ko pang suntukin si Marco kanina dahil sa pagpapabaya niya sa 'yo."

"Oh, come on. I was taking care of her! Siya lang ang matigas ang ulo," angal ni Marco na nasa gilid ko pala at nagbabalat ng mansanas.

"Whatever." Inirapan ni Rael si Marco na ikinatawa ko. Kung hindi ko lang kilala si Rael bilang dakilang malandi, iisipin ko na talagang bakla 'to. "Take care with your health, Keith."

"Yes, doctor," I replied.

Sumimangot ito. "It's baby! Not doctor."

"Taas mo namang mangarap." Marco handed me the peeled apple.

"Syempre, ang gwapo ko kasi."

Natigilan sila sa pagbabangayan nang bumukas ang pinto. I roamed my eyes around to avoid his gaze at ngayon ko lang napansin na nasa isang hospital private ward ako.

"Can I have a moment with my niece?" tanong ni uncle Baron.

Napalunok naman ako nang bumaling sa 'kin ang lahat. I look at Marco and nodded my head. Rinig ko ang pagbuntong-hininga ng mga ito bago yumukod si Marco para halikan ang noo ko. Ganoon din ang ginawa ni Ysrael bago sila lumisan ng silid.

"Keith," tawag ni uncle.

Bumaling ako rito at ngumiti. Bumangon ako sa kama. Lace tried to help me but I immediately manage to sit, kaya't ang ginawa na lang niya ay lagyan ng unan ang likod ko para masandalan.

Umupo si uncle sa tabi ko at hinimas ang aking buhok. "Pinapagod mo na pala ang sarili mo."

"I can handle everything just fine, uncle. Nagpaulan lang ako kagabi kaya nilagnat ako," nakangiting tugon ko.

Uncle Baron is almost in his sixtie's kaya hangga't sa maaari, ayoko na siyang mag-alala. Siya na rin ang nagsilbing ama ko kaya't ayoko siyang mabahala sa 'kin.

"Alam ko namang ginagawa mo ito para sa daddy mo, but take a break sometimes. Huwag mong pagurin ang sarili mo. Ayokong magkasakit ka," uncle said.

Ngumiti ako dito ng pilit at napatingin kay Leslie na nakatayo sa paanan ng kama ko at nakatitig sa 'kin na para bang sinusuri ako.

"Uncle." I cleared my throat. "Tama po ba ang narinig ko kanina? H-hindi ka po nagbibiro?"

Hinawakan ni ni uncle ang kamay ko at pinisil ito. "Yes, hija. Ang daddy mo mismo ang nagsabi at nagbilin sa inyong lawyer na si Scott ang sasalo ng shares niya."

"P-pero ako ang anak niya, 'di ba?" I asked.

Look, I'm not being greedy or something. But it's my right! Ako ang nag-iisang anak niya. Bakit naman niya naman ipagkakatiwala sa isang estranghero ang importanteng bagay sa kanya?

'Di kaya...

"I want to talk to her, can I?" wika nito sa malamig na tinig.

I gulped and looked away. I can't stand his scorching stares. Ayoko maging marupok. Ayoko na.

"Sure, iiwan ko muna kayo." Tumayo si uncle at nilingon ako. "I'll be just outside."

Piliti ko itong tinanguhan at hilaw na ngumiti. Nang makalabas siya ng silid ay bigla akong nakaramdam ng pagkauhaw. And now we're left alone.

"Spit what you wanted to say," I said coldly.

"My chairman role is only temporary, Gil." He walked towards where Ysrael was situated a moment ago. "But the decision is still with me. Earn my trust before I'll transfer everything under your name."

I laughed nonchalantly and shot him glares. "Ang kapal naman ng mukha mong sabihin sa 'kin 'yan. You were the one who should earn my trust."

"That's between our personal life. Business is business. Don't let your personal shits interfere with our business," he firmly replied.

Napakuyom ako sa aking kamao. "Asshole."