သူကေတာ့ ၾကာေလ ပိုရဲလာေလျဖစ္ေနသည့္ သူမမ်က္ႏွာေလးကိုၾကည့္၍ စိတ္ပူစြာျဖင့္ ပါးေလးကိုစမ္းၾကည့္လိုက္လၽွင္ ပုံမွန္ထက္ပိုကာပူၾကပ္ေနသည္ေၾကာင့္
"သဲေလး ကိုယ္ေတြပူေနတယ္...။ဘယ္လိုျဖစ္ေနလဲ ေနလို႔ေကာင္းရဲ့လား...။အခု ဘယ္လိုခံစားေနရလဲ ကိုယ့္ကိုေျပာျပ"
ဘယ္လိုခံစားေနရလဲဆိုေတာ့ ေသေအာင္ရွက္ေနတာ...။
သူမက စိတ္ထဲကေနေျပာလိုက္ရင္း မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ရမွာကိုရွက္မိေသာေၾကာင့္ မ်က္လုံးေတြကိုသာ တစ္ခ်ိန္လုံးမွိတ္ထားမိသည္။ဘာမွမသိေသာသူကေတာ့ သူမ မ်က္လုံးေတြမွိတ္ထားေလ ေနလို႔မေကာင္းလို႔ဟုထင္ေလျဖစ္ကာ စိုးရိမ္တႀကီးႏွင့္ ေမးျမန္းလာျပန္သည္။
"သဲ ေခါင္းကိုက္တာ အရမ္းဆိုးေနလားဟင္...။ကိုယ္ ဆရာဝန္ေခၚလိုက္ရမလား...။တအားဆိုးေနရင္ ေဆးထိုးလိုက္ရေအာင္ေလ..."
"ဟင့္အင္း မထိုးခ်င္ဘူး...။ေဆးမထိုးဘူးေနာ္ လုံးဝပဲ..."
"ေဆးထိုးမွသက္သာမွာေလ သဲရယ္...။ေခါင္းကိုက္တာကို ဒီအတိုင္းေနၿပီးေတာ့ အၾကာႀကီးမခံစားေစခ်င္ဘူး...။လိမၼာတယ္ ေဆးထိုးရေအာင္...ေနာ္"
"ေတာ္ၿပီ အစားစားလိုက္ရင္ သက္သာသြားမွာ...။တစ္ခုခုခ်က္ေပး..."
သူမက သူ႔အနားေနရမွာကိုရွက္ေနေသာေၾကာင့္ အနားကေနျမန္ျမန္ထြက္သြားေအာင္ေျပာလိုက္လၽွင္ သူကေတာ့ ခ်က္ခ်င္းပင္ ပ်ာပ်ာသလဲျပန္ေျပာလာသည္။
"ခ်က္ေပးမွာေပါ့ သဲေလး ဘာစားခ်င္လဲ..."
"မသိဘူး...ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္"
"အြန္း အဲ့ဒါဆို လွဲေနဦးေနာ္...။ရတာနဲ႔ ကိုယ္လာေခၚမယ္...။စားၿပီးရင္ေတာ့ ေဆးေသာက္ရမယ္ေနာ္ ၾကားလား..."
သူမက ေခါင္းပဲညိတ္ျပလိုက္ၿပီး ဘာမွျပန္မေျပာမိေတာ့။
သူကေတာ့ အိပ္ရာကနိုးလာသည္ႏွင့္ သူ႔ကိုတစ္ခ်က္ပဲၾကည့္ၿပီးကတည္းက ေနာက္ထပ္အၾကည့္ခ်င္းမဆုံေတာ့သည့္သူမေလးအား ရွက္ေနမွန္းသိေသာေၾကာင့္ မေန႔ညကကိစၥႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး စကားမစမိေတာ့။အခုခ်ိန္မွာ အရက္ရွိန္ႏွင့္ ေခါင္းေတြကိုက္ေနမည္ျဖစ္သည့္သူမက သူ႔ေၾကာင့္ မလွုပ္နိုင္ေအာင္လည္း အားပ်က္ေနရွာသည္။ေစာင္ေသခ်ာျခဳံေပးကာ ကုတင္ေပၚကဆင္းၿပီးလၽွင္ မ်က္ႏွာသစ္ၿပီးသည္ႏွင့္ ဘာခ်က္ေကၽြးရမလဲဆိုတာကိုစဥ္းစားရင္း Kitchen ထဲသို႔ဝင္ခဲ့လိုက္သည္။
YOU ARE READING
You are the only Exception!
Romanceအခ်စ္ဆိုတာက သူ႔အ႐ြယ္ သူ႔အေနအထားအရ အာသာေျပ႐ုံေလာက္ပဲ ျမည္းစမ္းၾကည့္ခ်င္႐ုံ သူမနဲ႔က်မွ... ရႈိင္းသူရိန္လင္း အိမ္မက္ေတြ တစ္ပုံတစ္ပင္နဲ႔ ေပါ့ေပါ့ပါးပါးသာ ေနလာတဲ့ သူမက အခ်စ္ဆိုတာကို သူမဘဝအတြက္ အေရးတယူ မစဥ္းစားျဖစ္ခဲ့ေပမယ့္ မ်က္ႏွာမ်ားတဲ့ဒီလူကို မခ်စ္မိေသး...
I Miss You
Start from the beginning
