EFSUNKAR +18 (Tamamlandı)

Karanlık Kuyu

Selam, size yeni kitabımın ilk bölümü ile geldim. Yine cesur bir kendini ezdirmeyen kızımız var bakalım bu kızın hikayesi nasıl olacak?

Lütfen oy ve yorum yapmayı unutmayınız bu kitaba sınır koymayacağım şuan kitleye ulaştıktan sonra koyacağım :D

İyi okumalar.

***

Pes etmek korkakların işidir pes edeceksen neden başladığını düşün. Bende neden başladığımı ve bu havalimanında ne yaptığımı düşünüyordum. Evden kaçmıştım başıma gelen olaylar yüzündendi hepsi ve kimsensin bana inanmayışından ötürü.

Benim adım Zemheri Taşpınar. Mardinin en büyük aşiretlerinden birine mensubum babam Mirto Taşpınar aşiretin ağası olur ve kendi kızını suçsuz yere yargılayan ve ölümüne hüküm veren bir diğer kişi.

Oysaki o düştüğüm karanlık kuyunun içerisinde ki tek beyaz ve masum şey bendim. Benim bir suçum yoktu ama onlara göre de töre neyse oydu. Yaklaşık beş gün önce kuzenim olacak iğrenç herif tarafından tecavüze uğradım her şey o geceden sonra başladı.

5 Gün Önce

"Anne anne sana yemin ederim doğruyu söylüyorum ben hiçbir şey yapmadım o bana saldırdı yemin ederim!"bütün yalvarışlarıma rağmen bana inanmayışı beni delirtiyordu ben onun öz kızıydım canından bir parçaydım bana nasıl inanmazdı.

"Kağan neden durduk yere böyle bir şey yapsın ha? Ona kuyruk sallamasan neden yapsın?"dediğinde yumruklarımı sıktım beni böylece itham etmesi gururumu yerle bir ediyordu.

"Ben kimseye kuyruk sallamadım zaten gözü vardı bende!"elimi sertçe mutfaktaki masaya vurduğumda bana sert bir tokat attı.

"SENDE GÖZÜ OLSAYDI GELİR İSTERDİ İFTİRA ATMA ASLAN GİBİ ÇOCUĞA!"patlayan dudağımı elimle silerken kapının başında bizi dinleyen babamı ancak öfkeli sesinden sonra fark edebilmiştim.

"ZEMHERİ!"ikimizin de bakışları o tarafa döndüğünde korkuyla yutkundum.

"Ba- baba beni dinle lütf-"suratıma ikinci bir tokat yediğimde kendimi yerde bulmuştum. Sonrasını ise hatırlamıyordum yediğim dayağın haddi hesabı yoktu suratıma ve karnıma yediğim tekmeler sonra abimin gelip babamı çekişi ve gerisi ise dibi boşluğa açılmış karanlık bir kuyu gibi.

Gözlerimi araladığımda kendi yatağımdaydım üzerimdeki yaralar yüzünden kalkarken o kadar zorlanmıştım ki. Odamdaki boy aynasının önünde durduğumda kendi halimi ağlamaya başlamıştım tüm yüzümde neredeyse kurumuş kan vardı.

Dudağım, kaşım patlamış elmacık kemiğim ve çenem morarmıştı. Kollarımda, bacaklarımda, karnımda ve daha bir çok yerimde morluklar vardı. Odamdan çıkmak için kapıya yöneldim kapının kolunu indirdim ama kilitliydi beni odama kilitlemişlerdi.

Muhtemelen amcamlarla ve o Kağan pisliği ile konuşacaklardı benim nihai sonum için. Kağan paçasını kurtarmak için bütün suçu bana atacaktı ve nasıl olsa erkektir diye herkes ona inanacaktı yengem bütün köye şimdiden dedikoduyu yaymıştır bile olan sadece bana olacaktı.

Beni onunla evlendirmek isteyeceklerdi eğer kabul etmezse köyün en yaşlı adamına beni nikahlayacaklardı ya da öldüreceklerdi. Buna izin veremezdim benim payıma açılan tüm sonların ucu felaketime çıkıyordu.

"Anne kapıyı açın!"diye bağırıp kapıyı yumrukladıktan birkaç dakika sonra kapının ardındaki kilit dönmüş ve kapı açılmıştı. Karşımda annemi gördüğümde ona sarılmak istedim ama beni odanın içine itti ve kapıyı ardından kapattı.