BHO CAMP #3: Clash Of The Private A1

CHAPTER 23 ~ Perfect ~

"Tri..."

"It can happen now as we speak. But I won't let go and you won't." he leaned closer to me and pointed at the agents. "And it's because of them. Dalawa lang ang choice na laging meron tayo noon. Ang kagustuhan natin at ang nakakabuti para sa lahat. Pero ngayon alam na natin kung ano ang hindi natin kayang mawala. Alam na natin kung paano gumawa ng paraan para magawa nating mahawakan ang kagustuhan natin na hindi nagagawang mapasama ang iba."

I gritted my teeth in agitation. "Stop."

Marahang hinaplos niya ang pisngi ko. "Masyado ka ng nasanay na pangalagaan ang ibang tao dahilan para hindi mo kaagad matanggap na gusto ka din nilang alagaan."

"They betrayed me." I whispered.

"Because they love us."

"My parents-"

"Wanted us to be strong for each other."

"The agents-"

"They were scared for us."

Muling kumunot ang noo ko sa sinabi niya. Natatakot? Para saan? "Stop talking in riddles. Anong kailangan nilang ikatakot, Tri? Magugunaw ba ang mundo kapag may nangyari sa relasyon natin at naghiwalay tayo ulit? We managed before when we broke up, anong ipinagkaiba kung mauulit iyon ngayon?"

"They were scared for the time we are wasting and the time that we will waste, sweetie."

"What-"

Ibinaling niya ang ulo ko sa direksyon kung saan kasalukuyang katabi ni Sky ang mga kapatid niya na si Blaze at Stone habang nakaakbay naman sa babae ang asawa niya na si Adonis. Nagtatawanan sila pero pakiramdam ko ay may kung anong kumurot sa puso ko habang nakatingin sa kanila.

"Ano sa tingin mo ang nawala sa kanila?" bulong ni Triton sa tapat ng tenga ko.

Habang nakatingin sa kanila ay tila tumimo na sa akin ang lahat. Our parents did what they did because they are our parents. Gusto nilang makasiguro na matatag kami para sa isa't-isa...because they want to make sure that we won't get hurt. Katulad lang ng kagustuhan ng lahat ng mga magulang para sa mga anak nila. While my co-agents did what they did, because they don't want me to experience the feeling of losing someone I love. Losing someone in just a blink of an eye. And forever...forever I'll regret that I held back.

"Sa trabaho natin, Dawn sa isang kisap ng mga mata pwedeng mawala ang isa sa atin. Pwede akong mawala sa iyo."

"Don't..." nahihirapang pigil ko sa kaniya pero nagpatuloy lang siya sa pagsasalita.

"Pwede kang mawala sa akin. Sa hindi inaasahang oras, sa hindi inaasahang pagkakataon. Ganoon nawala sa atin si Storm, Dawn. At hindi imposibleng mangyari iyon ulit dahil ito ang buhay natin." Marahang hinaplos niya ulit ang pisngi ko at ngumiti. "Kaya hindi ko magawang magalit sa kanila. Dahil wala silang ginusto kung hindi ang magiging matatag tayong dalawa."

Dahan-dahang tumango ako habang kagat ko ang ibabang labi ko. Lalong lumawak ang pagkakangiti ni Triton at umayos na ng upo.

"Bati na tayo ate Dawn?"

Napatingin ako sa nagsalita. Si Hera ang nagtanong at katabi naman niya si Athena na naka-peace sign. "Hindi kita kapatid."

Ngumuso si Hera habang si Athena naman ang nagsalita. "Bati na tayo?"

"Hindi."

Ngumisi si Athena na para bang alam kung ano talaga ang nasa isip ko. Inabutan niya ako ng lollipop na tinignan ko lang. Pinaikot niya ang mga mata niya at pabagsak na ibinaba iyon sa lamesa. "Peace offering."