"........"
လူကဲခတ်တော်တဲ့ရိပေါ်ဟာခေါင်းတချက်သာငြိမ့်ပြပြီးတိတ်ဆိတ်နေလိုက်တယ်...
"ကေျးဇူးပါနော်ဝမ်သခင်လေး...ဟိုရိပေါ်ကောလို့ပဲခေါ်လို့ရမလား..တကယ်ကိုနာမည်ကြီးတဲ့သခင်လေးတွေနဲ့ခင်ချင်တာ..."
"မရဘူး..."
ရိပေါ်ခပ်ပြတ်ပြတ်သာပြောချလိုက်ပြီးထည့်ပေးလာတဲ့သေရည်ကိုမော့သောက်လိုက်သည်....
ကောအဖေကသိပ်ကိုစော်ကားလွန်းနေပါပြီ....
"ကျနော့်သဘောထားကိုအလေးထားစေချင်တယ်အဖေ..ယွမ်လုကိုအားနာပေမဲ့ကျနော်ဒီကိစ္စတွေကိုလက်မခံပါဘူး..."
" ရှောင်ကျန့်..."
"ဒီကဝမ်ရိပေါ်ဟာကျနော်ချစ်မြတ်နိုးရတဲ့တစ်ဦးတည်းသောသူပဲဒါကြောင့်သူကပဲကျနော့်လက်တွဲဖော်ဖြစ်လာရမယ်...လာရိပေါ်ကို့အဆောင်ကိုသွားကြမယ်..."
ဓားကိုကျစ်နေအောင်ဆုပ်ကိုင်ရင်းရှောင်ကျန့်ခေါ်ရာနောက်ကိုသူလိုက်လာခဲ့တယ်...သူ့လိုလူမျိုးကလူတယောက်ပေါ်အရမ်းအားကိုးနေလို့ထူးဆန်းချင်ထူးဆန်းပါစေရှောင်ကျန့်ကတော့သူအားကိုးချင်တဲ့တစ်ယောက်တည်းသောသူပဲ.....
"နာတယ်ကော.."
ပကတိတည်ငြိမ်နေတဲ့အသံလေးကဒေါသထွက်နေချိန်မှာတောင်ကျယ်လောင်လာခြင်းမရှိဘူး...
ဆုပ်ကိုင်ခံထားရတဲ့လက်ကောက်ဝတ်ကအနီရောင်အရာကြောင့်ရှောင်ကျန့်လေတဖူးဖူးမှုတ်ပေးရတော့သည်...
"ကိုတောင်းပန်ပါတယ်...အမြဲတမ်းဒီကလေးလေးကိုစိတ်ညစ်အောင်လုပ်မိနေတယ်..."
"ကောဖြစ်စေချင်တဲ့ပုံစံအတိုင်းကျနော်ကလွယ်လွယ်စိတ်ပျော့တတ်တဲ့သူမဟုတ်ပါဘူး...စော်ကားခံရလဲကျနော်သည်းခံနိုင်ပါတယ်ဘာလို့လဲဆိုတော့သူကကောရဲ့အဖေဖြစ်နေလို့လေ..."
"ဟာကွာ...ဘာလို့ဒီလိုလူမျိုးကိုမှအဖေကသဘောမကျဖစ်နေရတာလဲ.."
ရှောင်ကျန့်ရိပေါ့ကိုယ်လုံးလေးကိုရင်ခွင်ထဲအသာဆွဲသွင်းရင်းဆံသားနုနုလေးတွေကိုပွတ်သတ်ပေးနေလိုက်၏....
YOU ARE READING
မှော်ဆန်သော(completed)
Romanceတည်ငြိမ်နေတဲ့စမ်းချောင်းလေးကိုလှုပ်ခပ်နိုင်တာကောတယောက်တည်းပါ... ကလေးလေးကိုချစ်လွန်းလို့တယုတယအနားမှာသိမ်းစည်းထားချင်တယ်ကိုကအတ္တကြီးလွန်းတာလား...
Chapter..6
Start from the beginning
