𝒯𝒶𝒽𝓉𝒶 𝒶𝓇𝒶𝒷𝒶𝓂

En başından başla
                                    

Dedikleri gibi siyah pelerinli iki kişi ile tereddütle çıktım saklandığım yerden .

Onların prensler olduğunu anladığımda çekinerek gittim yanlarına.

" Sarayda muhafızlardan başka kimse ayakta değildir , için ferah olsun onlara gözükmeden arkadan sığacağın bir delik vardır ."

" Vakit kaybetmeyelim haydi yürü Yula."

Sessiz ve telkin adımlar ile aralarında kaybolmuş saraya doğru yürürken hava daha yeni yeni yüzünü bize dönmeye başlamıştı .

Saraya yaklaştığımızda onların da dediği gibi nöbetteki muhafızları geçip yapının arkasına dolandık .

" Eskiden kraliçe saraydan çıkmamıza kızar , bizi dışarı salmamaları için herkesi sıkı sıkı tembihlerdi , biz de burayı deldik gün gün , şimdi işe yarayacağını bilmezdik . Biraz dar ama sığarsın sen ."

" Efendim katlardaki korumalar?"

" Biz ikimiz halledeceğiz , sen içeri girince yemek asansörüne saklan , adamların bahçeye koştuğunu gördüğün an hemen çık odaya."

" Çok teşekkür ederim. "

Büyük olan prensin başımı okşaması yere eğilip eli ile deliğin önündeki çalıyı itmesi ardından resmen sürünerek minicik delikten sarayın bahçesine girmiştim. Tekrar büyük çalılar ile önünü kapatırken bana dendiği gibi mutfaktaki arka kapıdan sessiz adımlar ile içeri girdim ve yemek asansörüne saklandım , kapısını sıkı sıkıya kapatmış , minicik etrafı göreceğim bir açıklık bırakmışken dışarıdan duyduğum bağırışlar ile muhafızları beklemeye başladım ;

" Muhafızlar yetişin , sarayda bir hain vardır , prens yaralanmıştır ."

İki prensin yarattığı kargaşa ile saray halkı ve beraberlerinde muhafızlar da dışarı koşarken saklandığım yerden çıktım .

Büyük adımlarla en yukarı kata tırmanırken hiç bir sorun çıkmaması yüzümü güldürürken sonunda sevdiğim adamın kapısının önüne geldim.

" Kuyaş geldim ..."

Fısıltı eşliğinde söylediklerim ile anında kapı açılırken o hasret olduğum bedeni sonunda görmenin hissiyatı ile ikimizin de gözleri çoktan incilerini salmaya başlamıştı .

Anında belimden tutup içeri çekerken beni kapıyı kitleme sesi boş odada yankılanmıştı .

Dudakları direk dudaklarımı bulmuşken ellerimi tamamen yüzüne ve boynuna sardım.

İkimiz de özlemin hasreti ile öpüşürken benden yavaşça ayrılması ile sızlandım .

Minicik tebessümünü bana gösterirken ellerinin yönlendirmesi ile tamamen kucağına çıkmıştım.

Sıkıca bedenimi sararken geri geri yürümüş ve yatağa oturmuştu.

Burnunu boynuma yaslamış , derin derin solurken her şey için değeceğini biliyordum bu anın .

" Nasılsın , üzgünüm bebeğim geç kaldım , seni ko..."

" Çok iyiyim , seni gördüm ya , senin suçun değil Kuyaş , bak getirdin beni yanına ..."

İkimiz sıkıca özlem giderirken yeni aklına gelmiş gibi yavaşça kontrol etti darbe alan yüzüm ve bedenimi .

Her dokunduğu yaram ile bir yaş daha akıtırken mum ışığı altında , aşağıdaki kargaşayı umursamadan yavaşça kaldırdım kollarımı...

İncitmek istemezcesine sıyırırken üstümdeki deri parçaları çırılçıplak olmak utandırmıyordu beni .

Sırtımdan ve başımdan destekleyerek yatırdığı yatak ile o da üstüme yerleşti...

Elleri ile biraz uzanıp çekmeceden çıkardığı yeşil bir kremi alırken dahi ayırmadı gözlerimizi , çünkü böyle böyle konuşuyorduk düşüncelerde ...

Elindeki ılık suya batırılmış pamuğu yavaşça kanayan yaralarıma sürtüyor , ardından sıcak öpücüklerini ve soğuk göz yaşlarını yaranın üstüne bahşederek elindeki kremi yedirene kadar okşuyordu tenimi .

Ben ufacık dokunsam beni ağlatacak raddeye getiren yaralar onun sert ama naif dokunuşları ile acılı unutuyordu...

Boynumdan bacaklarıma , herkesin açtığı yaraları bir tek o sararken kremi kenara koyması ve ellerini birbirine sürtmesini bile büyük bir dikkatle izlemiştim.

Üç mumdan ikisini tek nefesi ile söndürürken yavaşça eğilmiş ve tekrar kabul etmişti dudaklarımı ağzına...

Narin öpücüğünün yanında elleri yaralı yerlerimi ezberlemişcesine onlara dokunmadan belimde gezinirken kendimi canımı yaksa da gık çıkarmayacağım adama teslim etmiştim....

•••°•°°°°•°•°•°•°•°•°•°•°•••••••°°°°°°•••••••°°°°°

Bugünün üçüncü bölümünü atmamla birlikte feriştahım sikilmiş bulunmakta sjlipimiyi

Neyse umarım olmuştur bölümler , öpüldünüz 😘😘😘

ᴘʀᴇɴꜱᴇꜱᴇ ʙxʙHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin