Chapter Thirty One: Punish the Unworthy

Magsimula sa umpisa
                                    

Hindi ko naman kailangan lahat ng sinabi niya. I have enough money to feed and cloth myself. I don't care about popularity and why would I need boys?

"You arrived here." I pointed out.

How was he able to get here when he can't even fight? There's the monsters in the Armory, the hydra in the fifth city, and lastly the Magus Arena. Hindi naman pwedeng nagskip lang siya dito.

"Hindi mo ba narinig ang sinabi ni Joanne kanina?!" naiirita niyang tugon. "Oliver helped us in the Armory! Tapos nakikisabay kami sa alyansa ni Marcella para hindi mamatay. Sa last city, Joanne slept with the guys we battled so we won!"

I blinked. Siguro kaya galit si Oliver sa kanila dahil tinulungan niya ang dalawa buong magdamag sa Armory. If they went hiding in the fifth city while the others fought, it would also make sense. I also hid most of the time in the shadows of the Den.

Pero sleep? Natulog si Joanne kasama ng mga nakalaban niya? I didn't know a sleepover could help people win. Was it a secret strategy? Another way of winning the Magus tournament without fully using your magic power? Siguro ay nagpapakita sila ng sariling magic bago matulog.

"Okay? Gets mo? Ang dami mong tanong, kainis. Kung alam niyo lang naman palang mangyayari 'to, bakit hindi na lang kayo 'yong sumagot?! Nandamay pa kayo!" paninisi niya.

"You went and answered ahead." I innocently answered, confused at his outburst. "Sabi mo kaya mo."

"At talagang pinipilosopo mo pa ako ngayon?!"

Umiling ako. "'S the truth."

Why is he so angry at me when he's contributing nothing?

Umangat ang isang kamay niya para sapakin ako. Jackson was too slow and I quickly gripped his hand. Napasinghap siya sa sakit kaya medyo niluwagan ko ang pagkakahawak.

"Bitawan mo nga ako!" reklamo niya.

Umiling ako. "Listen. You promised life for Joanne's protection. A life for a life. If you don't wanna die, you kill him."

Nanghina si Jackson at takot siyang napatingin sa'kin.

"Paano... Hindi ko siya kayang patayin."

"We're here." I reassured him. "We'll make way. Once we pin him, you charge to kill."

Jackson only stared at me. Mabilis akong lumingon sa likuran at nakitang nakikipagsuntukan pa si Oliver sa assassin. I returned my gaze to Jackson who seemed out of it.

"Okay?" pagka-klaro ko sa plano.

Jackson blinked, as if slapped back to reality. Sunod-sunod siyang tumango at paulit-ulit na sinabi ang, "Okay, okay, okay."

I nodded and went to Joanne. Nang tapikin ko ang balikat niya ay napatalon siya sa gulat. Her wide eyes was quickly replaced by a glare. I don't know why she's angry at me as well. I have no memory of doing anything bad.

Bakit parang kasalanan ko pang tumulong ako?

"Kailangan mo ba talagang sumulpot sa likod ko?" saway niya. "Paano kapag napasigaw ako at nadistract si Oliver? E'di kasalanan mo na 'yon! Kasi kanina sinabi nang patayin, 'di pa ginawa! Bo-mmmrrg!"

Rogue Wars OnlineTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon