Frezya / Yarı Texting

FREZYA- 21

Bölümün her zamankinden geç geldiğinin farkındayım. Bunun için hepinizden özür dilerim. Olabildiğince uzun bir bölüm yazmaya çalıştım.

Keyifli okumalar ♥️

______

2 ay sonra...

"Anne, Allah aşkına sal beni. Bi taraflarıma nazar boncuğu takacaksın diye korkuyorum artık."

Annem aklına yeni gelmişçesine ağzını açtı. "Ay iyi ki hatırlattın, ben unuttum takmayı bekle hemen getiriyorum."

Ağlayacaktım neredeyse.

"Anne ben onu kinaye yapmak için söyledim. Hadi çıkalım artık törene geç kalacağız."

Babam odadan içeri girdi. "Ben hazırım. Araba da bekliyorum sizi çabuk olun."

"Baba ne olur kurtar beni," dedim yalvarırcasına. Annem iki saattir saçımı düzeltiyor, kıyafetlerimde kusur arıyordu.

İçeri tekrar girip elindeki küçük nazar boncuğunu ceketimin içine taktı. Nerden aklına düşürmüştüm ki? Bi kere ben nazara inanmazdım bile. Ah anne ah!

"Tamam çıkalım artık," dedi annem.
"Bence bi değişiklik yapıp törene son bir dakika kala katılalım. Zaten bu gidişle anca son dakikasına yetişiriz."

Annem sinirle bana baktı. "Sus bakıyım. İyiliğini düşünüyorum yine yaranamıyorum."
Söylene söylene odadan çıktı.
Bende son kez bizimkilere mesaj attım.

Delizekalılar:

Uraz: Ne yaptınız, çıktınız mı?

Afra: Biz şimdi arabadayız, gidiyoruz okula doğru.

Ege: Bizde tam şimdi çıktık.

Uraz: Tamam bizde çıkıyoruz, görüşürüz.

Afra: Ya bana şaka gibi geliyor.

Afra: Üniversiteli olacağız lan!

Ege: Günaydın canım.

Afra: Ege'ciğim o kadar mutluyum ki hiç sana laf sokamayacağım.

"Uraz hadi oğlum."
Babamın seslenmesiyle telefonu kapatıp odadan çıktım.

Koridordaki ayna da son kez kendimi kontrol edip düzgün göründüğüm kanısına vardım ve evden çıktım.

Arabaya binip okula gittiğimiz süre arasında yaptığım tek şey içimdeki heyecanı bastırmaya çalışmaktı.

Bu kadar heyecanlanmamın tek sebebi mezun olmam değildi. Bu akşam okulun ayarladığı bir yerde balo gibi bir şey yapacaktık. Ve ben orada Afra'ya evlenme teklifi etmeyi düşünüyordum.

Tabi akşama kadar kalp krizi geçirip ölmezsem...

Babasına yakalandığımız o gece beklediğim kadar kötü geçmemişti. İlk başta biraz sinirli gibi olsada sonradan yatışmıştı. Bunda beni daha önceden tanıyor olmasının payı da vardı.

Araba okulun önünde durduğunda hızlıca indim aşağı. Annemlerle birlikte okul bahçesine girdik. Onlar geri de kalırken ben bizim sınıfın bulunduğu sıraya geçtim.