Ominous Melody

CHAPTER 25

"Our baby is healthy." Nasa gitna ng dalawang kama namin ni Samira si Primo, gumawi ang tingin ko sa mga magulang ni Samira. Nahuli ko na nakatingin lang sila sa ginagawa namin ni Primo, kung saan magkahawak ang kamay namin na dalawa.

"Thank God, the next weeks will be at peace in the hacienda." Wika ni Psalm habang nakasandal sa pader at may ngisi sa kaniyang labi.

"You actually have a point, Psalm. My daughter will get to have the peace in your hacienda." Wika ni Maria Avriana, hindi ko na lang siya pinansin dahil wala pa rin ako na lakas.

"I wasn't really referring to Sanya." Wika ni Psalm.

"So are you saying that my daughter is the impostor here?"

"I wasn't the one to say that, we all heard it that it came from you-"

Naputol ang dapat na sasabihin ni Psalm nang bumukas na ang pinto, sunod-sunod na pumasok ang mga nurse habang may dalawa sa kanila dala na ang mga sanggol, Priya.

"Napakaganda po nilang bata." Wika ng isang nurse, unti-unti ay inabot niya sa akin ang aking anak.

Sa pagdikit ng aming mga balat, sa pagdapo ng tingin ko sa anak ko, hindi ko na napigilan ang lubos na pag-iyak habang nakangiti.

"Pristine Soraya-"

"Soriano... Pristine Soraya Soriano." Ngumiti ako kay Primo, pinagmasdan namin na sabay ang anak namin na dalawa. "She is indeed beautiful, she is really a gift from God, our gift from him."

"Cordelia Eirlys Soriano." Wika naman ni Samira habang nakapalibot sa kaniya ang kaniyang pamilya at pinagmamasdan niya ang anak niya. Dumapo ang tingin ko sa kaniyang anak, ngumiti ako dahil masaya ako para sa kaniya, pareho sila na naging maayos matapos manganak tulad namin ni Priya.

"Bakit ang daming nurse?" Tanong ni Alejandro o ang ama ni Samira.

"They are here to get some specimen from the babies, so that we will be able to know who's lying here."

Lumapit sa amin ni Priya sina Hades at Psalm, dahil ngayon ay buhat na siya ng kaniyang ama at kitang-kita ko kay Primo ang kaniyang mga luha. Kitang-kita ko na ngayon na magiging isa siyang mabuting ama.

"My niece is so damn beautiful." Wika ni Psalm habang pinagmamasdan ang mukha ni Priya.

"Primo." Pagtawag ko sa kaniya, inabot niya na si Priya kay Don Hacinto at kita ko ang tuwa sa kanilang mga mata. "Si Lola?"

"Pupuntahan natin siya oras na makalabas ka rito sa hospital, Anya. Kailangan mo muna na magpahinga." Kung dati ay sa mga salita pa lang ni Primo ay nagiging panatag na ang loob ko, ngunit ngayon ay tila ba pinapahiwatig ng isipan ko na may maling nangyari.

"Ayos na po ang mga gamit, kukuhanan na po namin ang mga bata ng specimen." Tumingin sa akin si Don Hacinto na tila ba pinapahiwatig niya na sisimulan na ng mga nurse ang pagkuha.

Tumango ako dahil alam ko sa sarili ko na tunay na Soriano ang anak ko. Gumawi naman ang tingin namin kina Samira, nakita ko ang kaniyang marahan na pagtango.

Agad-agad ay kinuha ng mga nurse ang mga bata, kinuhanan nila ito ng mga specimen. Habang kinukuhanan ng specimen ang anak ni Samira ay nagawi sa aking banda ang bata, napagmasdan ko ng saglit ang bata ngunit agad din na naiba ng pagkakaharap ito dahil biglang umiyak. Tulad ni Priya, kahit hindi maayos ang pakikitungo sa akin ng kaniyang pamilya, sana ay maging malusog na bata rin siya.