MARAL VE CESUR | Yarı Texting

4.7

Bölüm Şarkısı: Çağan Şengül - Işıl Ayman | Rengarenk Ormanlar

Merhaba.

Nasılsınız?

Keyifli okumalar diliyorum. Oy vermeyi ve bölüm hakkında bir kelimede olsa yorum bırakmayı unutmayın.

🐥

Cesur'un dudaklarımdaki yoğun baskısına ayak uydurmakta zorlanırken parmak uçlarımda yükselmekten yorulmuştum. Boynuna doladığım kollarımı gevşettiğimde Cesur yavaşça temasımızı sona erdirdi. Koyulaşmış yeşilleriyle yüzümü süzerken kızardığına emin olduğum dudaklarımı birbirine bastırdım. Çenemdeki elini çektiğinde boşluğa düşmüş gibi hissettim.

"Canını sıkacak bir şey olmuş, Maral,"

Cesur'un yüzümde gezinen dikkatli bakışları kaçışım olmadığını garantiliyordu.

"Yemekte birtakım tatsızlıklar oldu,"

"Nedense ucu sana dokunuyor gibi hissediyorum," dedi kaşları kavislenirken.

Burnumdan nefesimi usulca verdim. "Asistan var ya, onun kuzeni de vardı yemekte ve bana karşı terbiye sınırlarını aştı,"

"Terbiye sınırlarını aştı ne demek güzelim? Bana açıkça ne olduğunu söyler misin?"

"Bana sözlü tacizde bulundu,"

Gözleri öfkeyle kısılırken belimdeki kolu hızla benden uzaklaştı. "Hangi amına koyduğumun çocuğu buna cesaret edebilir lan?" diye bağırdı. "Şerefsiz pezevenk!"

"Cesur sakin olur musun?" dedim telaşla. Hastaneyi başımıza toplayacaktı.

Alnında beliren damar ve sıktığı dişleriyle avurtları içe çöktüğünden biraz ürkütücü görünüyordu.

"Bana neden haber vermedin? Gelip sikseydim o erkek orospusunu!"

Öfkelendiğinde ağzının ne kadar bozulduğunu şu an öğrenmiştim. Yanımda hiç bu kadar küfrettiğini hatırlamıyordum.

"Cesur," dedim boynumu geriye atarak. Sinirinden kızaran yüzüne bakarak konuşmamı sürdürdüm. "Lütfen bağırma. Söylediğime pişman etme beni ne olur?"

Ciddi bir ameliyat geçirmişti. Fevri hareketlerden kaçınmak zorundaydı. Canının yanması düşüncesi bile canımı yakıyordu.

Elini saçlarının arasına sokup çekti. "Aklım almıyor lan! Bir insan nasıl bu kadar iğrençleşebilir!"

"İnsan olsaydı zaten yapmazdı. Beyinsizin tekiydi,"

Birkaç küfür daha savurduktan sonra sakinleşmiş olacak ki elleriyle yüzümü avuçladı. "Fiziksel bir zarar var mı? Canını yakmadı değil mi? Seni ağlattı mı?" dedi biraz önceye nazaran daha yumuşak olan sesiyle.

"Hayır bunların hiçbiri olmadı. Zaten suratının ortasına yumruk yedi,"

Kaşları havalandı. "Sen mi attın?"

Sırıttım. "Herhalde,"

Yüzüme eğilip alnımdan şak diye öptü. "Aferin güzelime,"

"Hak edene hak ettiği muamele," deyip omuz silktim.

Yanaklarımdaki parmaklarıyla tenimi tatlı tatlı severken, "Küçük herkülüm diye boşuna demiyorum sana," dedi. Kıkırdayarak güldüm bu dediğine. Bir süre gözlerimiz kenetli öylece birbirimize baktık.