Never Wake The Demon (Published under Cloak Pop Fiction)

Chapter 37: War is Coming

“Then prepare yourself to get killed by my butlers once I leave you here,” wika nito.

“I’m just gonna kicked their ass---“

Hindi ko na naituloy ang sasabihin ko dahil nabigla ako nang batuhin na  ako nito ng shurikens. Kung hindi pa ako nakailag ay siguradong tinamaan na ako. Saan nanggaling ‘yun?!

“Seriously?!” ‘di makapaniwalang tanong ko rito.

“Nope. Kung seryoso ako sa ginawa ko, nagkalat na ang dugo mo ngayon sa kama ko.”

Yeah. If she’s serious, I’m dead by now. (-_-)

Sweet! I’m looking forward to our morning to be like this when we get married. (-,-)

*Boogsh!

“What the---?” Nasapo ko ang mukha ko. Sapul na sapul ako sa mukha at ang sakit ng pagkakatama. Pero buti na lang at unan ang ibinato sa akin.

“Get dressed! Don’t stand in front of me naked!” singhal nito.

Pero imbes na mapahiya ako sa sinabi nito ay nginisihan ko ito lalo na’t napansin ko ang bahagyang pamumula nito.

“Why? You’re used to it, right?”

“Tss!” turan lang nito at tinalikuran na ako.

Sweet!

Napapailing na lang ako habang sinusundan ko ito ng tingin patungong banyo.

***

“Saan ka ba nanggaling?!” bungad agad sa akin ni Grae nang magkita kami. Nasa isang restaurant kami sa syudad ilang kilometro ang layo mula sa mga mata ng mga Vezallius.

Hindi ako nakapang-ninja ngayon para hindi agaw pansin. Casual lang ang isinuot ko tapos bonnet at shades.

“Arkray,” tipid kong sagot pero sapat na para manlaki ang mga mata nito.

“Seriously?!!!” naibulalas nito dahilan para mapatingin sa amin ang ibang kumakain sa mga kalapit na lamesa.

“Yeah,” kalmado kong sagot.

“How?! What happened?!”

Tinatamad akong magkwento rito pero sa itsura pa lang nito ay siguradong hindi ako nito titigilan hangga’t hindi nalalaman ang nangyari. Kaya ‘yun, nagkwento ako rito pero hindi na ang ‘nangyari’ matapos ang sparring namin ni Arkray.

“Really? Hindi ‘yun ang inaasahan kong magiging reaksyon ni Blood,” Grae.

“’Coz you’re expecting Arkray to be brutal towards everything even if it’s her boyfriend,” sabi ko.

“Exactly!” sagot ni Grae na nakataas pa ang isang kilay.

“You always judge Arkray. Hindi mo makita ang isang side ng pagkatao niya. Hindi mo na ba maalala kung ano siya nung nawala ang mga alaala niya? She’s a good person.”

Bigla itong sumeryoso at tumitig sa akin na napapailing.

“Parang gusto kong ibalik sa ‘yo ang mga sinabi mo. Ikaw Rogue, nakilala mo siya bilang si Arkray na malayo ang katauhan sa kinatatakutang Mafia Empress. Ang good side niya ang mas nakikita mo sa kanya kahit alam mo kung ano talaga siya. Hindi siya binansagan na Blood-eyed Demon para lang sa wala. Oo sabihin nating alam mo ang pagiging brutal at masama niya bilang si Blood. Pero ang tanong, nasaksihan na ba ito ng sarili mong mga mata? ‘Yung mga nakita mong mga laban niya, mabait pa siya sa lagay na ‘yun. You still haven’t seen her fight and kill with pure bloodlust! It’s beyond of what you can imagine, Rogue. At sa mga kinuwento mo sa akin nung magpakilala ka na sa kanya, I can say that you’re really a lucky guy!” mahabang litanya nito.