winter nightmare

-052-

-jay pov-

agad na naming tinapos 'yung presentation namin para bukas, mag 8:00pm na kaya hindi ko alam kung nasa shop pa ba si toni. plus biglang umulan ng malakas.

"uuwi ba si tito sa friday?" tanong ni jake sa akin, si sunghoon ang driver tonight.

"i don't know, hindi ko pa sya nakakausap" sagot ko sa kanya.

"bet he will," sabat ni heeseung

"bet he will not" bitter na saad ko, "it's been years since he visited us here though," dugtong ko pa.

"malay mo surprise" i just bitterly shrug.

"go ask him, pre" saad ni sunghoon

"i am always leaving him messages but he barely replied, what's the point? umuwi sya kung gusto nya, para goods, pero kung ayaw nya.. okay lang"  

"ano ba plans nyo ni irene for tita and tito?" pag iiba ni jake ng usapan, maybe he feels like i am getting sulky talking about dad.

"simple lang, dinner sa house then pagluluto namin si mom" sagot ko sa kanya.

"join kami!" tumango ako agad sa alok ni hee.

sinabi ko kay sunghoon na sa shop nya ako ibaba, "happy landi!" sigaw ni hee kaya agad akong natawa.

tumakbo ako para hindi ako mabasa. napangisi ako dahil bukas pa ang ilaw sa shop.

"you're still here, hinintay mo ba ako?" pang-aasar ko kay toni.

"asa ka no, malakas ang ulan.. nakalimutan ko magdala ng payong" sagot nya at ibinalik ang tingin sa laptop nya.

ibinaba ko ang gamit ko atsaka lumapit sa kanya.

"ano 'yan?" curious na tanong ko sa kanya.

"presentation, kailangan bukas. umalis ka nga dyan" iritang saad nya kaya natawa ako, humila ako ng upuan at tumabi sa kanya.

"ang landi mo, umalis ka sabi" napataas ang kilay ko sa sinabi nya.

"so, feeling mo nilalandi kita?" nangunot ang kilay nya. "you have that aura plus your actions, at bakit hindi ba?" matapang na sabat nya.

napatango ako, "you're right naman"

"the line park jongseong! i told you, don't cross the line" gumuhit na naman sya ng imaginary line sa pagitan namin, sa may lamesa.

"and what is it if i want to cross the line right?" i pouted. umiling lang sya at bumalik sa ginagawa nya.

"i can help you, tapusin na natin yan para mahatid na kita sa inyo" hindi nya ako pinansin, so i rest my head on my hands at tiningnan sya.

"bakit ang ganda ganda mo no?" napalingon sya sa akin, ang sama ng tingin.

i smiled.

"oh, don't mind me tangi, gawin mo lang 'yan i am enjoying the view" she blows her cheeks, hinahabaan ang pasensya sa akin.

ang cute ampotek. "ang kulit mo!" pinitik nya bigla ang noo ko kaya agad akong napalayo.

"aray ko naman tangi!" ang sakit non ha.

"tigilan mo ako," pikon na saad nya. pinanood ko na lang ang ginagawa nya, ayoko na makaabala sa kanya.

"what if ilagay mo na lang 'tong part na 'to-" i suggested, napalingon na naman sya sa akin.

"i am just suggesting, and i am serious" tumaas ang kilay nya. "ako na nga, tangi" inusod ko ang laptop sa direksyon ko at inayos 'yung sinasabi ko sa presentation nya.

i explained everything, and she was listening well. she was in strand of ABM, and i am somehow familiar with these, since my dad and mom was both in business field.

natapos kami after one hour, malakas pa din ang ulan. i saved the file and i saw her resting his chin on his palm, looking so sleepy.

pinitik ko ang noo nya para magising sya, "uuwi na tayo tangi, gising ka muna, sa byahe ka na lang matulog" hinimas nya ang noo nya at inayos ang gamit nya.

i also got my things, "kukunin ko lang sa bahay ang car ko," paalam ko sa kanya

"may payong ka ba?" i smiled. "concerned sya! ayieeee"

"pero okay lang, tatakbo na lang ako tangi," akmang aangal pa sya pero agad na din ako tumakbo palabas pauwi sa bahay. i used my bag para hindi ako gaano mabasa.

"let's go" tinagtag ko ang coat ko para hindi mabasa ang ulo nya pasakay sa car, i opened the door for her and she mouthed a thank you.

agad na din kaming umalis. "lakas ng ulan," komento ko. dahan dahan akong nagdrive.

"sleep ka muna, tangi" saad ko, "thank you," yun na lang ang huling nadinig ko sa kanya hanggang sa makatulog sya.

traffic sa lenox, kaya nasusulyapan ko sya. grabe ang ganda nya talaga, but that doesn't make her only beautiful.

mas gumaganda sya kasi halatang pagod sya, it shows how hardworking she is. she might hate me but she keeps saying thank you, and still talking to me. it shows how long her patience is and how respectful she is. masungit, pero soft din naman inside hayst.

happy crush lang 'to pero willing ako mas mahulog, lalo na kung sa kanya naman.

i sighed before continued driving, inabot din kaming ng one hour bago kami makarating sa bahay nila. i woke her up,

"thank you sa paghatid" ngumiti lang ako.

"mag dinner ka" bilin ko sa kanya, tumango naman sya ka agad.

"ingat ka sa byahe, text ka kapag nakauwi ka na" napangisi ako ng malawak.

"wow, girlfriend duties" napairap lang sya.

"annoying, pero seryoso ha" bilin nya ulit.

"opo tangi, good night" i smiled on her and she did just smiled back.

she opened the door and i thought lalabas na sya pero sinara din nya agad 'yun.

"jay," nangunot ang noo ko. "namiss naman agad ako ng tangi ko?"

"i hope you can clear your feelings immediately, sana naglalaro ka lang talaga ngayon"

"ayokong masaktan kita" mahinang saad nya,

"as long as hindi ikaw 'yung masasaktan ko, toni. it will be fine, sanay na ako" she was about to open her lips but she chose to pursed it

"sige na, pasok ka na, so you can rest" tumango lang sya.

i already know what's the consequences toni before i crossed the line, don't worry.