Die blonde Lynch gozer. (Ross Lynch / R5 Fanfictie)

Hoofdstuk 3

Door weinig inspiratie, veel schoolwerk, verbouwing en slechte internet kon ik een poos niet updaten. Tips, tops en ideeën zijn altijd welkom! - Xoxo Rochelle

---------------------------------------------------------------------------------------------

*3 maanden later*

Ross pov.

De tour is afgelopen en we gingen weer naar huis. Toen we met z'n alle hadden ingecheckt hadden we nog even tijd voordat het vliegtuig kwam. Iedereen had zin om naar huis te gaan en om onze vrienden weer te zien, maar ik zat nog steeds aan het meisje dat ik tegen kwam in het Anne Frank huis en in het restaurant. Na een halfuurtje tikte Rocky op mijn schouder en zei: "Kom je? Ons vliegtuig gaat zo vertrekken.". Ik stond op en achtervolgde Rocky naar ons vliegtuig. Toen we eenmaal op onze plekken in het vliegtuig zaten, viel ik al gauw in slaap. Een paar uur later wordt ik wakker en ik rekte mij uit. ik keek om me heen en ik zag iedereen slapen. Al gauw pakte ik mijn koptelefoon en ging muziek uitzoeken om te beluisteren. Opeens besefte ik me dat Rydel niet naast Riker zat maar naast Ellington. Ik keek naar hun en zag Rydel met haar hoofd op Ellington's schouder liggen. Ondertussen dacht ik: "wat zijn ze toch schattig samen, ze horen echt bij elkaar! ". Toen zag ik dat Rydel wakker werd en ik keek snel weg.

Rydel pov.

Ik werd wakker en zag ineens dat Ellington naast me is komen zitten in plaats van Riker. Maar ik vond het niet erg. Na een paar minuten werd Ellington wakker en ik vroeg: "Sinds wanneer ben jij dan hier gaan zitten?". Ellington antwoordde: "Sinds dat we ongeveer een uur aan het vliegen waren. Riker vroeg aan mij of hij even met Rocky mocht praten dus ben ik hier maar gaan zitten.". Ik pakte mijn en Ellington's koptelefoon van de grond en ik gaf die van Ellington aan hem, en ik begon te blozen toen ik hem aan keek. Ik dacht toen: " Wat heeft hij toch mooie ogen, volgens mij heb ook nog steeds na 5 jaar een crush op hem.". Ik zette ondertussen mijn muziek op want het duurde nog even voordat we zouden landen.

Ellington pov.

Rydel en ik keken elkaar recht in de ogen aan toen ze mij de koptelefoon gaf en ze begon ondetussen te blozen. Toen ik mijn koptelefoon had pakte ik gelijk mijn mobiel en zette muziek op. Toen ik mijn muziek op had staan startte ik een app op om liedjes te remixen. Na een half uurtje remixen had ik er genoeg van en ging ik voordat ik ga slapen nog een keer naar Rydel kijken die alweer in slaap was gevallen. Een paar uur later werd ik wakker gemaakt door Rydel omdat we bijna gingen landen. Een half uurtje later waren we geland en werden we verwelkomt. Onderweg naar het huis van de lynches werd ik afgezet bij mijn huis.

Ross pov.

Terwijl Ellington werd afgezet zat ik nog steeds na maanden nog aan het meisje uit Amsterdam te denken. Riker heeft het in de gaten en schut mij wakker en hij vraagt: "Waar zit jij nou weer aan te denken? Denk je nog steeds aan dat meisje dat je in Amsterdam hebt ontmoet?". En ik antwoordde: " Ja, ik zit nog steeds aan dat meisje te denken. Ik wil weten wie dat meisje is. Ze deed zo geheimzinnig.". Riker antwoord: "Daar heb je wel gelijk in. Zou ik je helpen naar het zoeken van het meisje?". Snel zei ik: "Ja, is goed dat zou aardig zijn.". En we kwamen ondertussen thuis aan. We stapen uit de auto en haalde alles uit de auto en legden het in huis. Riker en ik gingen even wat eten en drinken bij de supermarkt halen. Toen we weer thuis kwamen ging mijn mobiel af, het was Ellington. Ik nam op en Ellington zei: "Hebben jullie honger? Jullie kunnen hier komen eten en daarna kom ik jullie helpen, als jullie dat goed vinden.". Ik overlegde even met de rest en antwoordde al snel: "Wij komen eraan! Ik hoop dat jullie meer dan genoeg eten hebben want we sterven van de honger!". Ik hoorde nog even gelach en ik hing de telefoon op. En we liepen met z'n alle naar de auto om naar Ellington's huis te gaan.

---------------------------------------------------------------------------------------------

Ik update snel weer! Ik hoop dat jullie dit weer een leuk hoofdstuk vinden - Xoxo Rochelle