He Loves Red (A short story)

Epilogue: Part 2

It's already midnight. Here am I laying on my bed with puffy eyes and staring at nothing.

I was waiting for her to command me, which she never did, instead.....

she just left

Walang emosyon ang mukha nya pero patuloy sa pag agos ang kanyang luha na nilagpasan ako. Gusto ko sanang takbuhin sya at sundan ngunit diko nagawa. Wala akong nagawa, kundi ang umiyak nang umiyak hanggang sa maglaho na ang araw.

"Red pay attention" bulong sa akin ni Marcus, kaklase ko. Isa rin sya sa mga taong malapit sa akin at meron naring displayed paintings sa mga art galleries. Nandito kami ngayon sa isa sa mga art class namin, kailangan kong pumasok kahit napakagulo ng isip ko.

Itinuon ko ang tingin sa klase ngunit tila wala paring pumapasok sa isip ko hanggang sa mag lunch time.

"Are you okay?" tanong ni Marcus habang kumakain kami sa cafeteria. "You're not eating your food" dagdag pa nya

Tinapunan kolang sya ng tingin at sinikap na ngumuya kahit tila labag yun sa kalooban ko. Ilang saglit pa ay may natanggap akong text message. Mabilis kong kinuha ang phone ko upang tignan ito.

It's from Sunshine!

Napatayo pa ako nang buksan ang inbox ko

"I'm at the third floor" I read her text with my eyes

Mabilis akong tumakbo palabas ng cafeteria, narinig ko pa ang pagtawag sa akin ni Marcus pero diko na sya nilingon. Nanginginig ang mga kamay na pinaandar ko ang kotse at mabilis na pumunta sa bahay. Hindi naka lock ang pintuan, nakalimutan ko palang isarado kanina. Tahimik ang paligid nang pumasok ako sa loob.

"Baby?" I created an echo in the living room

I ran towards the stairs and a smile formed in my lips

"I miss you so much Sunshine" I said to myself and even giggled from excitement

I opened the door for the third floor

"I'm coming baby!" I was smiling and really thrilled

I stepped at the third floor's living room

"Baby?" tawag ko kay Sunshine pero walang sumagot. Ilang ulit kopang tinawag ang pangalan nya at inilibot ang mga mata sa paligid. Hanggang sa madaanan ko ng tingin ang bahagyang nakabukas na bathroom.

Ngumiti ako, doon pala sya nagtatago ah

Dahan dahan akong naglakad papunta sa bathroom at pabiglang binuksan ang pinto.

"Gotcha!" masayang bungad ko

Ngunit tila tumigil ang mundo. Parang huminto ang pagdaloy ng dugo sa katawan ko. Nanlamig bigla ang bawat parte ko kasabay sa pagtayo ng aking balahibo

"Baby!" patakbo kong pinuntahan si Sunshine. "Baby no! No!" umiiyak kong sabi. Hinawakan ko ang pulsuhan nya sa kamay. Ilang segundo akong napasigaw dulot ng sakit na nararamdaman ko ngayon. "No! Sunshine why?!" sigaw ko habang patuloy sa pag agos ang mga luha. Umalingawngaw ang sigaw ko sa loob ng bathroom.

I saw Sunshine laying in the bathtub, lifeless. There are cuts all over her body. She's laying in a tub full of her own blood. I saw a knife beside her and cried even more.

I see red, I see paint, I see blood

But it doesn't cause me happiness anymore

It caused me pain

It fucking hurts!

"Why does everybody needs to die! Why are you all leaving me?!" I shouted while crying and holding Sunshine's hand