ထိုကားပေါ်က ဆင်းလာတဲ့ သူ့ရဲ့လူကြီး အယ် သူ့ရဲ့လူကြီးတော့မဟုတ်သေးပါဘူး ။ ဘာမှ မှ မပတ်သက်သေးတာ
အနောက်တိုင်းဝတ်စုံကို ကျနစွာ ဝတ်ထားပြီး နက်တိုင်လေးကို ဖြေလျော့ကာ တစ်လှမ်းချင်းသူ့အနားကို လာနေတဲ့ လူကြီးရဲ့ ပုံစံက တကယ် ရင်ခုန်ဖွယ်ကောင်းသည်။
ဒီလောက် ချောတဲ့ သူကို သူ့က စေ့စပ်ရတော့မှာဆိုတော့ အနည်းငယ်တော့ လေပေါ်မြှောက်နေမိသည်။
နေပါအုန်း စေ့စပ်ရမယ့်သူ !! သူJay ကိုလက်ခံလိုက်မိတာလား။ သူ့နှလူံးသားကလေ?
ခဏလေးအတွင်း သူ့ရှေ့ရောက်လာတဲ့ Jay တစ်ချက်လောက် မော့ကြည့်လိုက်တောပ ထိုသူက ပြုံးပြသည်။
" ဘာလို့ပြုံးတာလဲ "
Jay ဆီက အကြည့်တွေကို ဘာကြောင့်မှန်းမသိ ရှောင်မိသည်။ ရင်ခုန်နေတာလား? Jay ကို ချစ်မိသွားပြီလား?
တွေ့တာ နှစ်ရက်ဘဲ ရှိသေးတာကို ဒီလို ချစ်မိဖို့က မဖြစ်နိုင်တာ။
သေချာတာတစ်ခုကို Jay နဲ့ စတြွေတဲ့ နေကတည်းက ရင်တွေခုန်နေခဲ့တာ Jaeyun တစ်ယောက် သူ့ကိုယ်သူ မသိခဲ့ဘူး။
" သွားမယ်လေ နောက်ကျနေပြီ မိဘတွေ စောင့်နေတော့မယ် မြန်မြန်သွားကြရအောင် "
သူလက်ကို ကိုင်လာတဲ့ Jay ရဲ့လက်တွေကို ဖြုတ်မိသည်။
" ဟို ... စာလုပ်ရမှာမို့ Eunji နဲ့ စာကျက်ဝိုင်းသွားမလို့ ဒီနေ့ မလိုက်လို့မရဘူးလားဟင် "
နှစ်ဖက် မိဘ တွေ့ဆုံပွဲနေ့လေးကို ပျော်ပျော်ရွှင်ရွှင်လေး ဖြတ်သန်းချင်မိတာ အခုတော့ ကောင်လေးက ဖြတ်စီးတော့မှာလား??
တစ်ဖက်က စဉ်းစားပြန်တော့လည်း စာမေးပွဲ အတွက်ဘဲလေ ။ စိတ်ပူစရာမဟုတ် စိတ်ပူနေပြန်ပြီ
Sim Jaeyun ဆိုတဲ့ လူကောင်သေးသေးလေးကို သူ့နားမှာရှိနေတာလောက် မလုံခြုံဘူး။ အခုလည်း ညအိပ်မှာတဲ့ ဖျားသွားပါပြီရဲ့ ဘယ်လိုလုပ်မလဲ လးကောင်ပိစိလေး က ဖျားသွားရင် ဈေးတွေအများကြီး သောက်နေရမှာလေ။
သူငယ်ချင်းဆိုတဲ့ သူက်ုလည်း ယုံလိူ့မရနိုင် သူ့စာကို ဂရုစိုက်ရတာနဲ့ သူ့ရဲ့ ပိစ်လေးကို ဂရုစိုက်ပေးနိုင်မှာ မဟုတ်။
~ 3 ~
Start from the beginning
